Suavek

SMT4 droczy się ze mną do samego końca widzę... Chciałem zdobyć Neutral Ending, a wyszło na to, że jestem tak neutralny, że mogę przy ostatniej decyzji wybrać zarówno Law, jak i Chaos Ending, ale nie Neutral... (czyli przed ostatnią decyzją mam chyba między -1 a 1 punktów przynależności, co mnie udupia...). A chciałem neutral, bo z tego co czytałem Jest jeszcze nadzieja we wcześniejszym save'ie, gdzie mogę jeden dialog zmienić, miejmy nadzieję na tyle, że załapię się na Neutral. Ale to 3h grania w plecy i brak 100% pewności, że się uda, choć teoretycznie wszystko zrobiłem co należało... Zdecydowanie przekombinowali. Nie wiem, czy warto. Ogólnie już i tak męczę tę grę dłużej, niż bym chciał. Tj. znowu powtórzę, ma ona dobre, a nawet i świetne momenty, ale pełna jest niedociągnięć, lub wręcz przesadnych naciągnięć... Doszedłem do momentu, gdzie 99% wszystkich walk kończy się w 2 sekundy, bo albo używam Heaven's Bow, albo Die For Me! i wszystko ginie w jednej turze. Tylko czasem muszę użyć Megidola, jak coś jest bardziej upierdliwe pod kątem resistów, ale generalnie już nawet bossowie nie sprawiają większych trudności. Luster Candy jest przegięte. W połączeniu z Debilitate już w drugiej turze mam -3 na bossie i +3 na drużynie. A nawet mimo tego mam wrażenie wiele lokacji oraz grind się dłużą. Eeeeech, przykro się na takie coś patrzy. Bo potencjał w SMT4 był ogromny, ale gra jest zwyczajnie w wielu kwestiach nieprzemyślana, albo niekonsekwentna. Mam nadzieję, że piątka pod tym względem będzie lepsza.

Nie wiem, co by musiało się stać, żebym wykazał choćby minimalne zainteresowanie Picardem... Jedyne co jako tako może nadać serialowi uroku, to John de Lancie, ale to bardziej ze względu na jego charyzmę, niż cokolwiek wynikającego ze scenariusza. Opening Prodigy, jakby co: Zaś Lower Decks prosty i zabawny. Mnóstwo nawiązań i żartów, które tylko Trekkies zrozumieją. I nie owijają w bawełnę - z salamander Threshold nawet się już zdążyli ponabijać. A jeszcze propos Johna de Lancie, jak ktoś nie miał okazji zagrać, lub przynajmniej obejrzeć Star Trek Borg, to zachęcam. Nie była to dobra produkcja, mocno naciągana, ale właśnie Q był jak zwykle fenomenalny i dużo zabawnych scen z jego udziałem. Scena z 13 minuty do dziś mnie rozbraja.

https://psprices.com/region-pl/game/1176080/hatsune-miku-project-diva-future-tone-bundle Promo -50% na Future Tone Bundle. Największa zniżka dotychczas. Jak ktoś rozważa gierkę na PS4, to warto. Jest tu naprawdę mnóstwo utworków do ogrania.

DS2 spokojnie można grać bez znajomości żadnej innej gry z serii. Fabularnie też nie ma żadnego związku z poprzednią odsłoną. To zupełnie odrębna historia, bohaterowie itp. Z tego co wiem, to dwójka nie jest tak dobra, jak jedynka. Osobiście też nie czułem jakiejś większej ochoty, by dwójkę ukończyć (odstawiłem gdzieś w 1/4). Obie gry mają jednak swoich fanów i złe na pewno nie są. Jedynkę przeszedłem na NDS i na pewno źle nie wspominam. Przy okazji, jest jeszcze promocja 20zł na Soul Hackers. To nieco starsza odsłona megami tensei. Nie wypowiem się więcej na jej temat, bo grałem raptem godzinę i reszta czeka na swoją kolej, ale tu też czytałem dużo dobrych opinii i jest u mnie dość wysoko w kolejce do przejścia.

3D chyba wymusiło na nich wzięcie jak największej liczby demonów z Persony 5. I nie mam nic przeciwko, bo pokrak z SMT4 po raz kolejny bym nie zniósł. Anioły, oprócz BDSM Angel, wróciły do swych klasycznych wizerunków, podobnie jak wiele innych, z Luciferem na czele. Ciekawe, którą wersję Mara wezmą - na rydwanie, czy slime. A tymczasem SMT4 męczę i męczę i przemęczyć nie mogę... Powiem już teraz, że w moim odczuciu gra wcale jakaś rewelacyjna nie jest. Co chwila bym się do czegoś przyczepił, lub coś mnie irytuje i zniechęca. I z tego co widzę wielu recenzentów, czy osoby, które coś o grze mówią mają podobnie, ale mimo tego przedstawiają SMT4 jak jakiś megahit i najlepsze, co seria ma do zaprezentowania, pomimo wymienionych wcześniej mankamentów... No ja za cholerę tego nie widzę, ani nie czuję. To dla mnie "spoko" jRPG i zaledwie "ok" Megaten, ale szału bez. Strange Journey był lepszy, moim zdaniem. Ciekawszy, nawet jeśli nie bez wad. I naprawdę, bardziej od przechodzenia choć raz SMT4 mam ochotę odświeżyć SJ w wersji Redux... Liczyłem, że skończę czwórkę na urlopie, ale naprawdę, wolę drugi raz P5S grać. No nic, może skończę jeszcze w tym tygodniu, to na pewno potem więcej pomarudzę.

Widzę postacie z Gundam Breaker 3. Nie żebym pamiętał, o czym fabuła tam była w ogóle... Ale w sumie daje to nadzieje na jakąś nową grę z tej serii. Drążą te gunple i wirtualne światy ciągle... Build Fighters był genialny moim zdaniem, bardzo przyjemny w oglądaniu (My Hero Academia bardzo podobne pod tym względem), ale potem to już się zrobiło naciągane. BF miał charyzmatyczne postacie, dzięki którym akcję oglądało się z zaciekawieniem. Te późniejsze serie to już głównie schematyczny fanservice, albo jakieś dziecinady, furries i nie wiem co jeszcze. Tu chyba też będzie tylko krótka animacja do wypromowania modeli. Wygląda ładnie, ale nie jestem przekonany, czy będzie to coś ponad fanservicem. Chyba sobie obejrzę Build Fighters po raz drugi... No dobre anime było, pozytywne.

Skończyłem główny wątek P5 Strikers i zabieram się za Post-Game. Zostaję przy tym, co pisałem wyżej - P5S jest fajniejszą grą, niż oryginalna P5. Nie bez wad, ale niech świadczy o tym choćby sam fakt, że pomimo ukończenia mam ochotę zrobić 100%. Gameplay oczywiście sprawa subiektywna. Mnie się zręcznościowa walka podobała. Pozwoliła na mnóstwo nowych, fajnych i efektownych rozwiązań. Poziom trudności na normal nie był wygórowany, ale zawsze jest Hard i Merciless dla wymagających. Rozgrywka bywa monotonna, ale nie aż tak, jak zwykła P5. A tak jak wspomniałem, fakt, że możemy kontrolować wszystkich Phantom Thieves, dobierać im swobodnie zdolności, a także tworzyć przeróżne nowe Persony dla Jokera, które zmieniają nieco styl walki stanowi spore urozmaicenie. Wspominałem o tym wcześniej, ale bardzo chętnie bym przyjął sequel/remake Devil Summonerów z PS2 w tym systemie. Fabularnie jest ok. Nie będę czarował, ani wyolbrzymiał - wszystko to już było, nie tylko w innych Personach/Megatenach, ale i samej P5. Niemniej jednak osobiście uważam, że znacznie krótsza forma przedstawienia historii, oraz znacznie bardziej personalne zaangażowanie wielu bohaterów działa na korzyść P5S. Gra przedstawia kilka nowych głównych postaci, i bez zagłębiania się w spoilery, powiem tylko, że są one naprawdę dobre, ciekawie przedstawione, charyzmatyczne i świetnie wpasowane w całość historii. Nie żebym przeżywał rozterki fikcyjnych animowanych ludzików, ale nie ukrywam, że kibicowałem tym postaciom i byłem ciekaw, jak potoczą się ich losy. I pomimo oczywistych schematów charakterystycznych dla tego typu historyjek byłem usatysfakcjonowany. Generalnie P5S to bardziej sequel, niż spinoff P5. Spinoff kojarzy mi się z czymś robionym na siłę, po linii najmniejszego oporu, co usatysfakcjonuje fanów, ale samo w sobie będzie co najwyżej ciekawostką na tle oryginału. W tym przypadku takie stwierdzenie byłoby dla P5S niesprawiedliwe. Gra jest krótsza, nie ma charakterystycznego dla Person systemu RPG z romansowaniem, social-linkami itp., ale cała reszta stoi na wysokim poziomie. Bohaterowie są sobą, a wręcz są jeszcze lepiej ukazani niż wcześniej. Mają więcej interakcji między sobą, plus każdy dostaje swoje 5 minut. Tym bardziej, kto polubił tę ekipę, lub chciałby więcej ich przygód po P5, ten z pewnością powinien po P5S sięgnąć. Oprawa AV są świetne. Nowa muzyka nie ustępuje tej z oryginału. Zarówno motywy walki, motywy bossów, jak i muzyka w lochach i miastach jest świetna. Na plus też fakt, że ekipa zwiedza różne lokacje w Japonii i niemal każdą możemy w niewielkim stopniu zwiedzać, tak jak lokacje klasycznej P5. Na minus "ząbkowate" modele postaci. Na PC można je trochę zredukować zwiększając Rendering Scale, lub bawiąc się w ustawieniach karty graficznej, jeśli komuś sprzęt na to pozwala. Na plus za to 60FPS. Od razu się przyjemniej na wszystko patrzy. tl;dr - P5S fajna gra, przyjemniejsza/mniej męcząca od P5, polecam.

Taaa, aż mi się klocki śnią po nocach...

Po dwóch miesiącach użytkowania MSI Optix MAG251RX muszę przyznać, że jestem bardzo zadowolony. Wiem, że 24 cale w dzisiejszych czasach wielu nie zadowoli, ale po tych wszystkich przygodach z wyborem monitora stwierdzam, że było warto i dobrze trafiłem, w tym przedziale cenowym. Backlight bleed na czarnym tle jest akceptowalny. Owszem, widać go, ale nie bardziej, niż odbicie jakiegoś źródła światła, czy lampy za plecami. Właściwie tylko przy kompletnie ciemnym pomieszczeniu jest to zauważalne. A że i praktycznie w ogóle już nie gram w takim oświetleniu, to rzadko kiedy ta czerń denerwuje. Oczywiście wiele zależeć może od egzemplarza, ale w moim przypadku jest "ok". Podobnie jesli chodzi o podświetlenie krawędzi ekranu przy innych tłach. Na obecnych ustawieniach jasności i kontrastu widać, że krawędzie są ciut ciemniejsze, ale nieznacznie i tylko na jednolitym tle. Ogólnie kolory są bardzo ładne, żywe. Co prawda ilość ustawień nie jest powalająca, aczkolwiek wystarczająca. Menu jest obszerne, plus można zainstalować program kontrolny do obsługi przez windowsa. No i te 240hz jednak robią różnicę. Szczególnie, jak się odpali https://www.testufo.com i porówna 60 a 240. Do tego monitor ma dodatkową opcję, która zapobiega rozmazywaniu się obrazu, aczkolwiek jasność wtedy drastycznie spada. Bad pixeli brak i mam nadzieję, że tak zostanie. Monitorek jest ładny, regulowany, i w sumie jedyne co mi się w nim nie podoba to naklejka z tyłu "esports gaminig", czy coś takiego. Ale i od tyłu nie patrzę na monitor, więc pierdoła. Wspominam na przyszłość. Niewykluczone, że MSI ma większe i równie dobre warianty. A ten mam nadzieję, że posłuży przez lata.

I powiedz teraz komuś, że słuchasz OSTa z Tetrisa...

Drugi sezon na razie mam wrażenie trochę słabszy, ale nie żeby zaraz zły. Może się jeszcze rozkręci. No i nawet w tych krótkich odcinkach naprawdę jest więcej prawdziwego "Treka" niż w którymkolwiek nowym potworku Kurtzmana. Gdyby wyciąć komedię, a zamiast komedii/parodii zrobić sztuczną dramę, to treść/przesłanie odcinków jest dokładnie tym, co mieliśmy w klasycznych trekach.

Final Fantasy X miał całkiem ładną oprawę audiowizualną...

Wydałem 100zł na Tetrisa. Nie żałuję niczego.

Grafika grafiką. Na PS2 jest dużo lepsze oświetlenie i efekty, ale framerate faktycznie jest boleśnie kiepski. Niemniej jednak nie zgodzę się, że gra zestarzała się kiepsko. Jak już, to my sami... Ostatni raz grałem w SA jakieś 6 7 lat temu, na PC, jeszcze zanim wyszedł patch, który popsuł trochę rzeczy i usunął część muzyki. Grało mi się bardzo dobrze, do tego stopnia, że zrobiłem praktycznie wszystko, co było do zrobienia, czego nie mogę powiedzieć o wersji PS2, której nie skończyłem (poległem na nauce latania, nie mogłem ogarnąć sterowania). I to w grze, gdzie nie ma żadnych achievementów czy innych trofeów. Ale screenshota zrobiłem, mimo wszystko -https://steamcommunity.com/sharedfiles/filedetails/?id=276558956 Gra była "brzydka" na PC, sterowanie trochę kulało, plus bugi, ale SA ma świetny klimat i dużo fajnych rozwiązań, czy urozmaiceń. No jasne, nie każdemu przypadnie do gustu taka otwarta przestrzeń i brak pewnych udogodnień znanych dziś z innych gier, ale dla mnie było to jedyne GTA, które mnie wciągnęło na dłużej niż kilka godzin. Może właśnie za sprawą tego otwartego świata i ilości rzeczy do zrobienia, wliczając w to pierdółki, minigierki, elementy RPG itp. Mogłem sobie grę po prostu odpalić, znaleźć jakąś ciekawostkę, zagrać, wyłączyć. A poprzednie odsłony kojarzą mi się z jeżdżeniem od misji do misji, z raptem kilkoma odskoczniami.

Muszę w to w końcu zagrać kiedyś, bo OST słucham już kolejny raz.

Oglądam kolejne to filmiki z pokazem demonów i coraz bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że udźwiękowienie (ogólne, nie tylko głosy) w SMT5 jest naprawdę dobre. Te wrzaski, wybuchy, efekty, echo. Czuć moc. Trochę mi tego w SMT4 brakuje. Dobrze, że w Apocalypse i Strange Journey Redux dodali odgłosy demonów podczas walki, bo jednak też trochę urozmaica to kolejne potyczki.

Dobrze to wygląda. Ja wezmę pudło, mimo wszystko. Nie mam zwyczaju żonglowania grami, więc i tak najprawdopodobniej będzie to jedyny cart w Switchu. No i jednak rzekomo ma być Steelbook na premierę, to będzie ładnie wyglądać na półce. Ogólnie przyznam, że od strony stylistycznej nawet się Atlus postarał. Spodziewałem się czegoś znacznie prostszego, bez tylu cut-scenek i nowych modelów demonów i postaci, a tu sporo tego. Tym bardziej będę się łudził, że kiedyś wyjdzie to też na inne platformy.

Tak samo mówili fani Star Wars zanim wyszły Prequele. I sequele w sumie też... Teraz wychodzi na to, że jedyne dobre Treki, to będą te, w których Kurtzman nie będzie maczał palców. Ja już tylko na Lower Decks czekam, bo autentycznie mi się podobał. Co do reszty, to nie robię sobie nadziei, a STD i STP są z góry skazane na porażkę.

Kilka Megatenów jest w promocji na 3DS. Devil Survivor 2, Persona Q i Soul Hackers. Wszystkie po 20zł, z czego DS2 i PQ nigdy wcześniej nie były tak tanie.

Skaczesz po skrajnościach. Nie nakręcam się zaraz na grafikę czy rozdziałkę, bo doskonale wiesz, że i tak zagram, i tak będę się bawił dobrze itp. No ale nie będę z drugiej strony ukrywał rozczarowania, czy to ograniczeniami platformy, czy ogólnie jej wyborem. Ty wolisz gry na Switcha, ja wolę gry na PC, wszyscy to wiedzą. Przeszedłem Nocturne w 30fps i się (mocno) nie krzywiłem, ale zawsze 60fps i więcej będzie przyjemniejsze w odbiorze. Tak, nawet w menusach. W Persona 4 Golden nawet w menu czułem różnice między 60fps a 140fps. A w tym przypadku nie jest to wybór stylu, czy dostosowanie go pod platformę docelową. Tu grafika jest po prostu ładna, lecz niestety kosztem zredukowanej rozdzielczości. Tak jak sprite'ów SMT4 nie poprawisz mocniejszym sprzętem, nie licząc sztucznych filtrów w emulatorze, tak tutaj gra byłaby obiektywnie ładniejsza na innej platformie. No ale Atlus zadecydował o Switchu i tak ma być, to trudno. I tak kupię, i tak. Ogólnie to ja nie lubię exclusive'ów. Toleruję exy dla danej platformy, tak jak Nintendo ma swoje mariany czy pokemony, Sony ma swoje tytuły itp. A z Megatenami to jest bajzel. Megateny nowe wychodzą na handheldy Nintendo, Persona 5 dla Sony, tu nagle Persona 4 Golden tylko na PC, a zaraz potem multiplatformowe P5S czy Nocturne. No ja bym wolał od początku multiplaformę, i niech każdy sobie gra na tym, na czym chce. Sam swego czasu grałem na PSP w gorsze porty gier dostępnych na PS2 i PS3 "bo tak" i wcale tego nie krytykuję, ani nie uważam którejś wersji za jedyną słuszną. Ale mimo wszystko lubię mieć wybór, szczególnie w przypadku ograniczeń wpływających na odbiór gry (nie tylko rozdzielczość, ale też loadingi, framerate itp.)

Trochę screenshotów z angielskiej wersji - https://www.siliconera.com/new-smt-v-screenshots-show-demonic-and-human-allies/ Dużo nazw skillów, których nie znam. Nie wiem, czy nowe całkiem, czy były w innych odsłonach serii. Np. Mazabarion czy Trisagion. Ale graficznie wygląda to na jakieś 720p, jak nie mniej, podbite tylko do FHD... I pewnie góra 30fps. :\ Słabo. Ech, ciekawe jakie są szanse na PC port... za 5 lat lub więcej. No trudno, kupuję Switcha głównie po to, więc niech chociaż będzie grywalne. Najwyżej się pogra w wersji przenośnej, żeby tak nie męczyło oczu.

Nice. Dobrze, że platforma docelowa nie zmusiła twórców do większych cięć i cenzury. No i jednak mocno cieszy powrót klasycznych designów w stylu Kaneko, aniżeli tych pokrak z SMT4, które kompletnie nie pasują do reszty.

Koniec końców takie trochę to słabe. Dobry fanservice, ale potencjał był większy. Słabi lektorzy do tego, z kilkoma wyjątkami. A raczej, styl mówienia. Optimus chyba brał lekcje aktorskie od Williama Shatnera... Patrząc na tytuł War for Cybertron liczyłem coś na miarę gier o tym samym tytule i niestety się rozczarowałem. Niemniej jednak oglądało się "ok" - ostatni sezon szybko wchłonąłem.

This video is unavailable. Kochany YouTube. Na FB można obejrzeć zwiastuny Prodigy i Lower Decks S2. https://www.facebook.com/StarTrek/videos/4800501183297361/ https://www.facebook.com/StarTrek/videos/219236853429530 Prodigy będzie dla dzieci, ale wygląda spoko, mimo wszystko. Lower Decks też zabawny z mnóstwem nawiązań. A tymczasem seriale aktorskie coraz bardziej gówniane... No oby przynajmniej Strange New Worlds coś zmienił w tej kwestii...

A tymczasem w SMT4 bez zmian - spoko się gra, ale frustruje mapa, brak pojęcia, gdzie w danej chwili trzeba się udać, oraz okropny dubbing. Nawet Jack Frosta musieli zdubbingować... Ogólnie fabularnie też mnie gra nie porwała. Dzieje się "niewiadomoco", quest po quescie z powietrza, a jak od czasu do czasu stawiają mnie przed jakimś wyborem, to nawet nie wiem, co się za tym kryje. W efekcie stwierdziłem, że nie obchodzi mnie już, które zakończenie zdobędę, tylko dostosuję się do tego, co mi samo wyjdzie. Z ciekawości, czy Wy też grindujecie większość, lub wszystkie skille demonów przed użyciem ich do fuzji? Czy to tylko ja...? Tak ostatnio zauważyłem, że we wszystkich Megatenach w jakie ostatnio grałem jakoś szkoda mi było poświęcać demona do fuzji, jeśli była szansa, że zdobędzie on jakiś dobry skill później, który można przekazać dalej. Efekt taki, że chyba (za) dużo czasu spędzam na walkach, niż przeciętny gracz. Ogólnie miniony rok, a także nadchodzący/nadchodzące, mocno pod znakiem serii. Właściwie 3/4 mojego czasu na granie to właśnie SMT. Od czasu wydania Persony 4 na Steam rok temu przeszedłem P4G, PQ, PQ2, P5, Nocturne (pomijam Persona Dancing...), gram obecnie w P5 Strikers i SMT4, premiera SMT5 tuż tuż (Switch OLED zamówiony), a w kolejce jeszcze czekają Tokyo Mirage Sessions, Strange Journey Redux, Soul Hackers i Apocalypse... A najlepsze jest to, że wcale mi jeszcze ten schemat nie brzydnie, choć można by powiedzieć, że ciągle to samo. Szkoda, że ten Liberation Dx2 to gatcha, bo wizualnie i gameplay'owo wygląda fajnie i mogłoby się sprawdzić na telefonie, ale sama formuła F2P sprawia, że nawet nie będę sobie tym zaprzątał głowy. PS. Gdzie sugerujecie zamówić SMT5 żeby była w miarę gwarancja dostawy na premierę i niewygórowane koszty dostawy?