Suavek

A jak wyglądają prawdziwi kosmici? Minus glut i robot, to ja tu widzę dwie nogi, dwie ręce, pedalskie fryzurki i kolorową skórę. Czyli standardowy Trek. Nie wiem, o czym ma być ten serial, ale raczej nie jestem grupą docelową. Te Disney'owe Rebels chcą naśladować, czy typowo do dzieci to skierować?

Ale się sprzedał ten Wheaton. Słuchać się nie da tych wymuszonych zachwytów. Ze wszystkich nowości trekowych jako tako czekam chyba tylko na Lower Decks S2... Do Strange New Worlds dalej jestem sceptycznie nastawiony, bo aktorzy nie uratują beznadziejnego scenariusza. A z tego co widzę twórcy są dalej ci sami, co STP i DSC... W DSC widać, że dalej nie wiedzą, co oni właściwie chcą zrobić. Znowu zmieniają mundury (okropne), znowu kosmiczna anomalia będzie źródłem problemów. Jedyną stałą w tym wszystkim jest płacz Burnham i nachalne pierdolenie o jedności i równości. EDIT: O muj borze...

Jeżdżę po tym mementosie i jeżdżę i jeśli gdzieś przydałaby się opcja zmiany muzyki (np. jak to było w P3), to właśnie tutaj... Persona 5 ma dużo świetnych kawałków, ale tylko przez ten kawałek zaczynam nienawidzić całego Mementosa. Nie wiem, jak się ma sprawa w Royal, ale w oryginale kompletnie bez sensu zrobili balans przeciwników. Na poziomach dopiero co odblokowanych za sprawą ukończenia ostatniego pałacu walczę zwykle z JEDNYM przeciwnikiem, gdzie w ostatnim pałacu walczyłem z trzema identycznymi lub więcej. No nie rozumiem. Dlaczego poziom trudności ma iść w dół, zamiast w górę? Jeszcze gra mnie "straszy", że wrogowie będą teraz silniejsi, a ja właściwie lecę auto-battle tylko.

Muszę przyznać, że trochę mi się dłuży ta Persona 5. Kilka miesięcy temu przeszedłem drugi raz w życiu Persona 4, która nie posiada tylu udogodnień, a w którą mimo wszystko grało mi się wyśmienicie. Łącznie ponad 150h, jeśli wierzyć licznikowi Steam. W Persona 5 natomiast mam ponad 70h, a mam za sobą może 3/5 gry dopiero. I tak jak są chwilę, że aż chce się grać dalej, tak również są momenty, że muszę się zmuszać, zarówno podczas dungeonów, jak i codziennego życia. I prawdę mówiąc nawet nie potrafię określić, w czym tkwi problem. Bo z jednej strony wykonanie gry jest świetne, ale z drugiej chyba trochę przesadzili z ilością dostępnych opcji i zależności. Poprzednia część była prostsza i przystępniejsza. Tutaj nawet po takim czasie zdarza mi się gubić w mieście czy w szkole, a także w ilości aktywności do dyspozycji. Oczywiście priorytet biorą confidants, ale prawdę mówiąc nie porywają oni tak jak social-linki w poprzednich częściach. Szczególnie, gdy trafiamy na sztuczną blokadę w postaci wymogu konkretnej statystyki. No i teraz rozumiem o co chodziło z tym memem Morgany każącej nam iść spać... No i subiektywna sprawa, ale z kilkoma wyjątkami muzyka P5 zwyczajnie mi nie pasuje. Tj. pasuje od strony stylistycznej, ale nie pasuje do kilkudziesięciogodzinnego grania. Zwyczajnie męczy. Po Inabie biegałem sobie wesoły słuchając Your Affection, a tutaj krzywię się na jazzopodobne brzmienia bez wyrazu. Last Surprise też szybko zaczął mnie męczyć podczas walki i dobrze, że można zmienić motyw walki zmieniając wdzianko. Mementos mnie rozczarował. Koncept z początku mi się widział, ale w praktyce szybko się okazało, że poziomy, które są w danej chwili dla nas dostępne są zdecydowanie zbyt proste. Wrogowie kompletnie nie stanowią żadnego wyzwania. Szkoda, bo liczyłem na takiego opcjonalnego tartarusa, a tymczasem kończy się na tym, że wybieram się tam wyłącznie dla ukończenia kilku requestów. Podoba mi się za to fakt, że confidants dają rozmaite bonusy. Jedne lepsze od innych (z wróżką na czele), ale dużo z nich znacząco zmienia gameplay i pozwala zaoszczędzić czas. No i przyznam, że z czasem przekonałem się do nowych postaci. Podobają mi się ich perypetie. Może nie tak, jak ekipy P4, ale lubię na razie wszystkie postacie. No i Makoto best waifu, oczywiście.

Niech ten TOS się już skończy... Miałem się wstrzymać z oceną, aż obejrzę całość, ale zostało mi już kilka odcinków, a opinię mam już wyrobioną. No nie zestarzał się ten serial dobrze. A obiektywnie patrząc, to wcale nie jest on taki rewolucyjny, jak go przez pryzmat czasu kreują. Obejrzałem ostatnio ten "słynny" odcinek, w którym Kirk całuje Uhurę i jeszcze bardziej widzę, jak fani wyrywają całą scenę z kontekstu. No może i był to pierwszy telewizyjny pocałunek białego faceta i czarnoskórej kobiety, ale w serialu nie dość, że obie postacie są pod wpływem nadprzyrodzonych sił obcych (swoją drogą, BARDZO częsty wątek w TOS...), to jeszcze parę minut później ten sam biały mężczyzna napierdziela tę samą czarną kobietę batem. Progresywność! Im więcej też oglądam TOS i im więcej słucham różnych reportaży zza kulis seriali i filmów, tym bardziej utwierdzam się w przekonaniu, że Gene Roddenberry był może i wizjonerem, ale daleko mu było do bycia świętoszkiem. TOS pełen jest i rasizmu, i seksizmu, częściowo wynikającego po prostu z czasów, w jakich powstawał, a częściowo właśnie z głupoty i zacofania twórców. Odcinki szybko popadają w schemat, a postacie nawet pierwszoplanowe niemal w ogóle nie są rozwijane. Kirk rucha wszystko co ma dziurę, jest beznadziejnym i niekompetentnym przywódcą, a jego załoga to równie niekompetentne kukiełki. McCoy tylko zrzędzi, a ta cała logika i stoicyzm Spocka z czasem stają się nudne i wręcz męczące, a nie charyzmatyczne. Ok, ok, wiem, że czasy były inne i zapewne nie będę nigdy w stanie spojrzeć przez pryzmat tamtejszych realiów. Wtedy było inaczej, wtedy to było przełomowe etc. No może. Ale 50+ lat później jedyne co zostało, to idee, bo reszta wywołuje albo zdumienie, albo zażenowanie. Oglądanie chwilami też było męczące, przez wiekowe, powtarzane na okrągło efekty dźwiękowe i skrzeczącą muzykę. Same odcinki też prędko popadają w schemat, a ilość obcych z nadprzyrodzonymi mocami oraz ilość kobiet uwodzących załogę/Kirka zahaczały o absurd. Pisałem już wyżej, że dobre odcinki, takie naprawdę dobre, które wciągały mnie i szczerze byłem ciekaw zakończenia, mogę policzyć na palcach jednej, góra dwóch rąk. Resztę oglądałem jednym okiem, a czasem jedynie słuchałem, a i nawet wtedy dłużyły się one niesamowicie. Ja już wiedziałem, co się wydarzy, lub co się dzieje, a tam wszystko rozwleczone do tych 40min na siłę. Może nic więc dziwnego, że anulowali serial po trzecim sezonie, a popularność zyskał dopiero później. Nic też dziwnego, że The Motion Picture wyszedł, jak wyszedł, a oryginalna załoga zyskała wreszcie nieco charyzmy dopiero, gdy za stery siedli inni ludzie, niż Roddenberry. Swoją drogą, polecam poczytać, lub posłuchać co się działo za kulisami produkcji zarówno serialu, jak i poszczególnych filmów pełnometrażowych (polecam SFDebris albo Trek Culture do tego). Rzuca to wszystko nowe spojrzenie zarówno na poszczególne serie i filmy, jak i ludzi za nimi stojących. Filmy 2, 3, 4 i 6 uwielbiam, TNG, DS9, VOY i ENT pewnie nie raz jeszcze obejrzę powtórnie, ale do TOS w życiu już nie wrócę. Jezu, jakie te filmy miały świetne OSTy...

O właśnie o takich grach warto wspomnieć zawczasu. Z tego co widzę digital-only i tylko na PS3. Czyli faktycznie warto kupić. Wygląda fajnie. Nie było na PS3/PSV/PSP żadnych promocji już od blisko dwóch lat. Nie sądzę, żeby teraz na pożegnanie cokolwiek zrobili. Bo czy przypadkiem o promocji danej gry nie musi też zdecydować wydawca? Na PSV stosunkowo tania jest Persona 4 Golden (39zł), jeśli kogoś jeszcze interesuje. Niemniej jednak po niedawnej premierze gry na PC nie zdziwię się, jeśli gra ukaże się z czasem na PS4/PS5/Switch.

No i dupa, Sony zamyka sklepy PS3, PSV i PSP, jak już większość pewnie wie. Plus ten, że to co kupiliśmy zostanie w naszych bibliotekach. Jest coś szczególnego, na co warto jeszcze zwrócić uwagę i rozważyć zakup, zanim wyłączą sklepy? Coś trudno dostępnego w wersji pudełkowej, albo jakieś szczególne exclusive'y? Te same pytanie podepnę też pod resztę platform. Myślę na przykład, czy nie kupić pierwszego Silent Hill. Niby mam oryginał, ale tak odpalę go jeszcze na wszystkich trzech platformach. Suikoden 1&2 już dawno kupione, podobnie jak Metal Gear Solid. Jakieś gierki PSP jeszcze za mną chodzą. Szkoda, że na żadne promocje nie ma co liczyć.

Rozwiniesz myśl, czy ograniczysz się do obrazka? Coś w tym stylu - https://www.marbo-sport.pl/product-pol-27698-Lawka-rzymska-do-grzbietu-HS-1016-Hop-Sport.html https://www.marbo-sport.pl/product-pol-28830-Lawka-rzymska-do-grzbietu-MH-L116-Marbo-Sport.html Tylko nie chcę kupić bubla, więc pytam. No chyba, że nie wiem co mówię i się nie znam, to też chętnie dowiem się czemu.

Może ktoś polecić jakąś ławeczkę dla amatora? Coś dla pleców i brzucha przede wszystkim. Najlepiej składaną. A jak nie składaną, to w miarę solidną, bo boję się, że mi koty obicie obdrapią szybko...

U mnie pasek z reklamą wyskakiwał na górze i od razu przesuwał resztę gry w dół, często w momencie, gdy akurat wybierałem konkretne pole. Poza tym ogólnie miałem wrażenie, jakby dotyk był mało czuły/precyzyjny. Do tego oprawa prosta, żadnych dźwięków, i w efekcie grę wywaliłem. W Logic Paint gra mi się zdecydowanie lepiej. Próbowałem Picross Luna, bo ładnie wyglądał, ale w praktyce też reklamy szybko irytowały, plus interface nie był przemyślany na mój gust.

Wie ktoś może z jakim wyprzedzeniem Fanatical przesyła klucze do pre-orderów?

No grałem. Bardzo (t)oporny, jakoś mało "responsywny"(?), plus reklama wyskakuje w najmniej odpowiednim momencie i przesuwa cały ekran, skutkując często wciśnięciem złego pola.

Które Picrossy na Androida są warte uwagi? Spodobał mi się ten styl rozgrywki po sprawdzeniu Hatsune Miku Logic Paint, ale te gierki, które ściągnąłem były albo toporne, albo pełne irytujących reklam. A to jednak idealna zabawa na wolniejsze chwile w pracy, czy jakąś poczekalnię, więc chętnie sprawdzę więcej. No byle bez nadmiaru reklam czy mikrotransakcji. Logic Paint jest fajny i jest obecnie w promocji za 5zł - https://play.google.com/store/apps/details?id=jp.co.crypton.library&hl=pl&gl=pl. I zanim ktoś się skrzywi, że Miku dla weeboo, to właściwie poza galerią z odblokowywanymi obrazkami nie ma po niej śladu. Gra to standardowy Picross z dobrym i czytelnym interfacem i przyzwoitą oprawą. Dużo ponad dwieście poziomów. Żadnych reklam, ani mikrotransakcji. Zakup jednorazowy, a gierka śmiga aż miło. Śmiało polecam.

Podstawka jest za śmieszne pieniądze co chwila. Koło 30zł. Tylko te Season Passy drogie, a co za tym idzie większość postaci chyba(?). Nie oczekuję rozbudowanego Story, bo nie to jest kluczowe w bijatykach, ale np. FighterZ trochę mnie odrzucił, bo choć gra super, to większość trybów sprowadza się w jakimś stopniu do online. A zdaję sobie sprawę, że głównie dlatego ludzie grają w bitki, ale ja już za stary jestem na frustracje w multi. Ostatnią bitką, którą więcej męczyłem był SF4 (i poniekąd SFxT), i tam spoko się grało nawet solo.

A powiedzcie mi, tak z innej beczki, czy dla kogoś kto nie chce grać w multi, a z Tekkenem skończył przygodę na szóstce (a właściwie piątce), jest sens się brać za siódemkę ,tak żeby pomłócić z kompem od czasu do czasu? Czy wszystko zrobione jest pod online, daily challenge, zbieranie punkcików i nie wiem co jeszcze z "live service games"? Bo mi się nostalgicznie zrobiło, jak muzyczkę znaną usłyszałem:

Dubbing jak aktorka teatralna podkładająca głos do jakiegoś Baldura czy inną gierkę z lat 90-tych... Zaś głos podczas walki chyba zupełnie inna osoba podkładała. Ale postać spoko wygląda. Gdybym jeszcze grał w Tekkena, to pewnie bym się uczył.

Chciałem tylko wspomnieć, że potańcówki Person to wbrew pozorom bardzo fajne gry... Scalakowałem P3D i P5D dwa razy, na PS4 i PSV, a P4D cztery razy (PS4 i 3x PSV)... Tak, jestem nienormalny.

Tak sobie spojrzałem dzisiaj na półkę... I kurde, PS2 dawno schowana w pudło, znając życie pewnie w ogóle jej już nie odpalę, ale kurna, grzbiety niby proste, a takie piękne. Zaś wspomnienia z gier jedyne w swoim rodzaju. Choć żadna płytka pewnie w napędzie już nie wyląduje, to miło powspominać, a czasem otworzyć któreś pudełko i powąchać wnętrze, instrukcję, czy choćby popatrzeć... Takie kurzozbieracze, ale zostaną na półce jeszcze długo. Tak, popiło mi się...

Z tego co widziałem, to problemy z optymalizacją dotyczą głównie wersji Switch. Tam faktycznie, jak oglądałem filmiki, gra chodziła okropnie. Te scenki 4:3 dotyczą tylko wstawek filmowych, ale fakt, że nie zostały one nawet podrasowane w najmniejszym stopniu. Niemniej jednak podobno patch sprzed kilku miesięcy trochę poprawił wydajność względem wersji premierowej, nawet jeśli nie do końca. Dlatego cicho liczę, że na PC gra będzie śmigać normalnie. Tj. obejdzie się bez baboli w optymalizacji, których żaden sprzęt nie udźwignie. Tym bardziej, że wymagania nie są jakieś wygórowane. Też mi się ta cena nie podoba i prawdę mówiąc na PS4, a tym bardziej Switch bym gry nie kupił wcale. Tym bardziej, że mogę w każdej chwili odpalić wersję z PS3 gdybym chciał, a na upartego nawet PS2. Może i nudny jestem z tym PC, ale właśnie dlatego wolę porty na sprzęt, który mnie nie ogranicza jeśli chodzi o wydajność. P4G w 60fps było świetne a loadingi niemal błyskawiczne. Teraz gram w P5 na PS4 i trochę te 30fps i rwący ekran męczą oczy miejscami. Ba, nawet nie mogę zwykłego screenshota zrobić, bo z jakiegoś powodu jest blokada... Dlatego Nocturne za taką cenę rozważam tylko i wyłącznie na blachę i liczę, że będzie działał dobrze. A jak i to spartolą, to trudno, zrobi się refund z żalem... Niemniej jednak wieści mnie cieszą, gdyż chętnie sobie grę odświeżę i trochę pogrinduję. Z ciekawości, czy wiadomo, czy w NG+ można zmienić Raidou na Dante i vice-versa, czy trzeba na to tworzyć osobne save'y?

Skrzypi po czasie? Muszę w końcu krzesło wymienić, a okoliczności niezbyt pozwalają na wielkie rozeznanie po sklepach. Za kilka stówek jestem w stanie zaryzykować zakup w ciemno, ale ostatnim razem się zdecydowałem na taki zakup, to krzesło zaczęło skrzypieć już następnego dnia. Nie szło wytrzymać i poszło do reklamacji. Ewentualnie może ktoś zasugeruje coś niewielkiego do biurka z PC? Może być bez podłokietników, a najlepiej gdyby można je było swobodnie odchylić do tyłu w każdej chwili, bez rozkręcania.

Steam! Premiera 25 Maja.

A ja dalej próbuję przemęczyć TOS...