Sylvan Wielki

Póki co robią za element tła Też mi się tak wydaje. Szczególnie, że (o czym na poprzedniej stronie wspominałem) występują oni w trybie fabularnym i to nie tylko w scenach przerywnikowych, ale także podczas walk. Zatem modele, animacje, wszytko jest gotowe do zaimplementowania. Ed zapewne teraz tylko się zatanawia, czy za 4$ postać sprzedać, czy zażyczyć sobie więcej Jeżeli chodzi o mnie, to z przyjemnością przywitałbym kombo Cyrax/Sektor. Od czasów pamiętnej trójki lubię ten duet. Dodatkowo w jedenastce kozacko się prezentują. Nie ma jednak tak dobrze, że każdego się zadowoli. Każdy ma jakiegoś ulubieńca, choć, jak tak spojrzysz na to co w sieci się wypisuje, to ludzie najczęściej upominają się o: Mileene, Reptile, czy wspomnianego Sektora. Tacy zawodnicy, jak Darrius, Hotaru już dawno zostali zapomniani - że o Hsu Hao nie wspomnę Niemniej nowe postacie są potrzebne, ponieważ jakoś serię trzeba rozwijać. Takeda i Kung Jin nie przyjęli się w MK X na tyle dobrze, by zaliczyć występ w kolejnej odsłonie. Ta sztuka udała się takim postaciom, jak Kotal Kahn czy Erron Blac. Ja cieszę się, że drugi raz z rzędu można kierować poczynaniami D'Vorah. Jak dla mnie - rewelacja. W każdym razie o postaciach można pisać i pisać. Każdy ma swoje typu. Jestem pewny, że niejeden gracz ucieszyłby się z powrotu takich wojowników, jak Kenshi tudzież Havik. To jednak nie postrzegam za problem. Gra ma tylu wojowników, że jest w czym wybierać, a przecież dojdą kolejni. Bardziej przeszkadza mi fakt, że po ponad dwudziestu godzinach gry odblokowałem zaledwie dwa dodatkowe stroje z niemal setki dostępnych Ed, dobrze wiem, że jako gość zaglądasz na forumek. Wiedz, że stworzyliście świetne mordobicie, najpiękniejsze na tej generacji sprzętu. Chcesz po premierze dorobić oferując nam Sindel, czy Terminatora - to jeszcze przejdzie. Ale żebym stoczył 104 walki swoim Sub Zero i nie odblokował żadnej animacji prezentującej jego rozpoczęcie oraz zakończenie walki, żebym za te godziny spędzone w grze, żadnego stroju dla swojej postaci nie zdobył, a jedyne co odkryłem to całe 4 maski i topór w innej wersji, to

16 godzin gry za mną. Z czystym sumieniem mogę napisać, że nowy Mortal wypadł znakomicie. Jestem przekonany, że recenzenci nie będą skąpić pochwał i wzorem Mortal Kombat X oceny rzędu 8-9/10 często będą mu wystawiane. Zacznę może od szaty graficznej. Tak jak wspominałem przedwczoraj - gra wygląda kapitalnie. Tła dosłownie toną w detalach, dodatkowo są ciekawe i różnorodne - kwatera sił specjalnych, fabryka cyber Lin Kuei, gdzie wzorem Westworld przyglądamy się produkcji sztucznej inteligencji (w tym wypadku Cyraxa/Sektora), koloseum Kotala, świątynia kości Shinnoka, gniazdo Kytinn z olbrzymimi, podziemnymi stworzeniami, klepsydra Kroniki w kilku wariantach, wyspa Shanga Tsunga, tarkański obóz, Morze Krwi, dwie groty, współczesna alejka, wojskowy hangar, klatka Czarnego Smoka, czy też arena nazwana po prostu "turniej", gdzie w tle widzimy 4 automaty Mortal Kombat, na których prezentowana jest rozgrywka z różnych części. Na wielu coś się dzieje. Pradawna istotna przygląda się potyczce, Kano żłopie wodę ognistą, materializują się portale do innego wymiaru, tarkańscy wojownicy smażą wysokobiałkowy posiłek niekoniecznie pochodzenia zwierzęcego. No i to szalenie klimatyczne miejsce spoczynku Goro.... Świetnie wypadły również same modele postaci, które mogą poszczycić się ogromna ilością szczegółów, no i dziewczyny mają ładnie wymodelowane twarze. Animacja Mortala, to dalej drewno okrutne, ale taki już urok serii. Miłośnicy HaDeeRów przy tych wszystkich pląsach Raidena i pluciu ogniem przez Skorpiona będą usatysfakcjonowani. Niezwykle efektowna rozgrywka. Podoba mi się także sfera audio. Wiadomo, kultowe FINISH HIM/HER tudzież FATALITY brzmi, jak brzmieć powinny. Nie sposób kręcić nosem na same odgłosy walki. No i muzyka po zakończeniu pojedynku - Bioszok jak się patrzy W kwestii samej rozgrywki, to całość jest zbliżona do tego, co MK X prezentowało. Generalnie jeżeli komuś poprzedniczka bardzo się podobała, nie powinien się nawet zastanawiać nad zakupem, gra się bowiem bardzo przyjemnie, tytuł wspaniale wygląda i choć na długo przed premierą wiedzieliśmy, że w przyszłości dodatkowe postacie się pojawią, to kupując nowego Mortala nie ma się uczucia, że nabyło się wzorem SF V niekompletny produkt. Dwadzieścia jeden aren zmagań (kilka do zdobycia w trybie fabularnym), dwadzieścia pięć postaci (Frost do odkrycia w trybie fabularnym). Rozbudowany samouczek - podstawy systemu (poruszanie się, podstawowe ataki, elementy interaktywne, ciosy specjalne), opcje zaawansowane - informacje o klatkach (przewagi przy trafieniu, bloku, karanie, anatomia ruchu), zaawansowana ofensywa oraz defensywa (doskonały blok, ucieczki), kombosy dla postaci, strategie podzielone na kontrolę pola i ciosy kończące jako zakończenie kombinacji ataków, lekcje postaci. Sparingi, trening FATALITY. Jest tego sporo. Do tego dochodzą wieże, ale te już ornit dokładnie opisywał stronę wcześniej. Dla przypomnienia występują klasyczne i czasowe z różnymi modyfikatorami walk. Od siebie dodam, że warto przechodzić te klasyczne, ponieważ po jej końcu czeka nas podana w formie obrazkowej historia postaci i jej losy po pokonaniu Kroniki. Zaliczyłem już 16 przejść i póki co dobrze wypadają, jak w kultowym drugim Twisted Metal, ale tu Calypso nie robi gracza w przysłowiowego konia. Ot dostają nieopisaną moc i wykorzystują ją na swój sposób - pamiętajcie, to tylko mordobicie. O trybie fabularnym wspominałem już ostatnio. Gdyby ktoś na poprzednią stronę nie zaglądał, to tak na szybko - jest i ma się całkiem dobrze. Należy pamiętać, że to mordobicie. Mordobicie, w którym śmiertelnik częstuje podbródkowym pradawne bóstwa, więc nie ma tu raczej miejsca na rozważania i analizy, jak po ostatnim odcinku Rodziny Soprano. Napiszę tak, dobrze, że takie coś jest, bo raz, że wypadło w porządku, dwa to grubo ponad 4 godziny zabawy. Kryptę co stronę ładnie opisuje ornit, więc nie zamierzam się powtarzać. Niemniej po dodatkowych kilku godzinach walk powiem wam, że niestety całość brzydko pachnie mikropłatnościami. Zaliczyłem wszystkie opcje treningu na 100%. Od podstawowego do zaawansowanego. Przeszedłem cały tryb fabularny, który zajmuje przecież kilka godzin. Ukończyłem kilkadziesiąt różnych wież i poznałem historie większości postaci. Dało mi to łącznie ponad 400 tys. monet. Za wygraną walkę możemy dostać ok. 1400 monet. Po ukończeniu wieży wpadają bonusy. Za rozbicie elementów otoczenia w krypcie otrzymujemy kilka sztuk złota, a koszt otwarcia skrzyni to kilka(naście) tysięcy, niektóre kosztują kilkadziesiąt tys. dodatkowo, by odblokować niektóre wieże trzeba słono zapłacić - przykładowo wieża postaci to wydatek ponad sześciuset tys. sztuk złota. W MK X było to o wiele lepiej rozwiązane ponieważ dany przedmiot/fatal był ściśle połączony z daną skrzynia, więc relatywnie szybko szło kupić, to co chcieliśmy. Jak wieść niesie w MK11 nagrody są losowe, więc jeżeli lubisz Sub Zero i chcesz się jego wykończeniami cieszyć, może zdarzyć się tak, że nawet po 40 godzinach gry nie zobaczysz drugiego fatala. Dodam, że ja po tych kilkunastu godzinach gry odszukałem całe 4 dodatkowe FATALITY, kilka brutalitów i kilkadziesiąt dodatkowych skórek - a tych jest półtora tysiąca.... Zdziwiony też jestem, że Kroniki nie da się odblokować. Z wyglądu niepozorna, ale to tani boss i ma rewelacyjnego fatala. Co do wykończeń, to zarówno FATALITY, jak i BRUTALITY zjawiskowo się prezentują Centrion nagrała się przy jednym w Asura's Wrath , ale za to podstawowy ma ekstremalnie brutalny i idealnie pod nią skrojony bez udziwnień. Reasumując miłośnicy serii, którzy bardzo dobrze przy MK X się bawili mogą nowe MK śmiało na premierę brać. 4 zrzuty mojego autorstwa, by urozmaicić nieco stronę. Tutaj natomiast zdjęcia (głównie z trybu fabularnego), które wykonywałem podczas dotychczasowej rozgrywki.

Jeżeli chodzi o warianty postaci (ja ci dam wariacje ), to bazowo faktycznie każda postać ma tylko dwa, niemniej wchodzisz do "wybierz wariant" -> wygląd -> skórki i okazuje się, że każda postać ma minimum 4 różne stroje (większość ma pięć - sprawdziłem wszystkich) podzielone na sześćdziesiąt różnych skórek, które można też modyfikować. I faktycznie trzeba uczciwie przyznać, że się postarali, ponieważ o ile podstawowe warianty różnią się głównie kolorystycznie (czasami, jak w przypadku Kabala dochodzi inna maska i oręż), tak sporo dodatkowych strojów wygląda bardzo, ale to bardzo dobrze (D'Vorah, czy Kothal, który jest niemal nie do poznania). Tutaj tak na szybko chciałbym odnieść się do tego co ostatnio Observer napisał. Zresztą rozgorzała o tym tu gorąca dyskusja. Chodzi mianowicie o stroje. Powiem wam tak, że wiele zależy od stroju, jaki wybierzemy. Taki Kano tudzież Shao Kahn w podstawowych świeca klatą, ale mają tez stroje, które zakrywają niemal wszytko - imperator w jednym wygląda niemal, jak postać z For Honor. Natomiast zarówno panna Briggs, jak i generał Blade świeca to tu, to tam brzuchem, czy udem, choć nie jest to jakoś bardzo nachalne. Kobiety jednak faktycznie zakrywają więcej. Jeszcze w przypadku Cetrion jest to zrozumiałe, bogini raczej nie wypada (choć dekolt ma taki, że panny z DoA mogą zazdrościć ), ale to jak postać Cassie Cage potraktowano, jest karygodne. Model wypadł nad wyraz atrakcyjnie, dziewczyna zgrabna jest, a w każdym stroju wygląda jak postać z Andromedy, albo Halo Skarlet w resecie MK również bardziej cieszyła oczy gracza i nie bawiła się w lotnika z Battlefield. Tą losowością w Krypcie, to mnie nie pocieszyłeś, przyznam szczerze, bo jednak gotówka nie wpada tu jak szalona - za tryb fabularny dostałem ok 140 tys. sztuk złota. O właśnie. Wczoraj go przeszedłem. Całkiem ciekawy i kilka godzin zajmuje - zacząłem po dwudziestej drugiej rozgrywkę, a skończyłem na podstawowym poziomie nieco po 4tej nad ranem. Według mnie wypadł całkiem dobrze - jak na standardy mordobić wręcz bardzo. Podczas gry odblokować możemy dodatkową postać Natomiast te przecieki o postaciach z DLC, chyba średnio będą trafione, biorąc pod uwagę z kim mierzymy się podczas poznawania historii (gotowe modele z ciosami, a w tym przecieku ich nie ma). Może wieczorem, bądź jutro coś więcej napiszę. W każdym razie po tych kilkunastu godzinach jakie spędziłem z najnowszym Mortalem, nie wypada nie pochwalić tej pozycji. Gra jest śliczna, zawartości dla pojedynczego gracza jest od groma i co najważniejsze - gra się w nią bardzo przyjemnie. Nie obraziłbym się jednak, jakbym na dzień dobry mógł wybrać dodatkowo takie postacie jak: Mileena, Reptile, Shang Tsung oraz Kenshi/Quan Chi, ale to może w dodatkach.

Na folii @Square Dzięki czemu okładce bliżej do tej z MK X, aniżeli z restetu serii gdzie na pudełku informowano gracza o możliwości gry Kratosem. P.S. Kod na Shao Khana jest w pudełku, jakby ktoś nie wiedział. Gra zainstalowana, uciekam grać. Życzę wszystkim miłej gry.

Fatality

columbo ma rację. Ki jest ekstremalnie istotną sprawą, a co byś nie wybrał, to i tak warto rozwijać magię, ponieważ jest niezwykle przydatna. Co do samej gry. Wiele pozycji na PS4 przeszedłem, ale Nioh należy do jednej z moich ulubionych. Ja wiem, że recykling aren i demonów jest tu okrutny, że sama gra nie należny do najpiękniejszych i ma swoje bolączki, ale grało mi się wprost kapitalnie. Platyna niedługo po premierze zasiliła konto. Każdy dodatek kupiony i zaliczony (polecam). Kontynuacja, to jedna z najbardziej wyczekiwanych przeze mnie gier. Kodamy cieszą się ze sprzedaży

Gry wyścigowe wiodły prym dobre dwie dekady temu. W czasach, gdy PSX pojedynkował się z Saturnem mawiało się, że aby konsola odniosła sukces musi mieć fantastycznych przedstawicieli następujących gatunków: mordobicia (Tekkeniec i VF) i gry wyścigowe (GT, Sega Rally). Kolejna generacja również trzymała fason w tej materii. Wystarczy przywołać do tablicy trzecie GT (grafik, zawartość, ogólna jakość, zresztą to jedna z najwyżej ocenianych gier w historii). Trzeci Burnout, czyli Takedown, to również genialny przedstawiciel gatunku. Wraz z poprzednią generacją zarówno gry wyścigowe, jak i mordobicia straciły na sile, wyparte są bowiem przez FPS, a od jakiegoś czasu, czy się komuś to podoba, czy nie, króluje battle royale. A z BR, to ja polecam niezwykle udany, japoński film sprzed dziewiętnastu lat o tytule (a jakże) Battle Royale. Nie ma co bawić się w CW, ale uczciwie trzeba przyznać, że M$ w tym aspekcie (gier wyścigowych, nie BR) ×wypadł znacznie lepiej niż konkurencja. Można się śmiać, że ta Forza ukazuje się co roku, ale to trochę taki śmiech przez łzy, ponieważ seria jest kapitalna. Piękna, pełna zawartości, grywalna i godnie reprezentuje swój gatunek. Tyczy się to zarówno Godrizon, jak i serii Motorsport. Jeżeli chodzi o Sony, to napisze tak - źle nie jest, dobrze wcale. Kuriozalna sytuacja, by najlepszą, najlepiej prezentującą się grą wyścigową na PS4(Pro) była .... Kolekcja Omega, czyli remaster. Dc był świetny, ale wiele miesięcy po premierze, a ja gry kupuje na premierę (czasami wcześniej ), więc jeszcze na dej łan pacz przymknę oko z racji powszechnego dostępu do sieci, ale takie ulepszanie danej gry przez kilka(naście) miesięcy od czasu premiery, gdzie na start krzyczą 240zł, no niespecjalnie pożądana opcja - patrzę na ciebie SF V. O GTS szkoda się rozpisywać. Grę 4 tyg. po premierze przeceniono o 40%. Niedługo później wersję w stilbuku dodawano za kilkadziesiąt zł do promocji PS+. Pamiętam, jak dziś tel. od kolegi, którzy rzucił do słuchwali "Sylvan, a to w tym nowym GT nie ma kariery?". Świadomy klient. Pozdrawiam. W każdym razie dobrze można się bawić, ale niekoniecznie za ponad 4 Kazimierze. To, że nowa Forza w przyszłym roku będzie się plątać w okolicy 9/10, to raczej pewniak. Nie obraziłbym się jednak, gdyby na nowej maszynie Sony ukazało się nowe GT o sile tytułów sprzed lat plus Motorstorm do tego i (koniecznie) nowy Wipeout. To byłoby coś. Lubię gry wyścigowe i tak to bym widział. No i do tego mordoklepki niechaj w glorii i chwale wrócą. Co do fizyki, o której hav7n wspomniał, to oczywiście, że coś tam poprawią, ale na cuda bym nie liczył. Niby co generację ma być znacznie lepiej w tym aspekcie, a wystarczy włączyć grę Black z drugiego PS (a przypominam, że gra owa ma już lat 14 na karku) i dowolne CoD, czy inne Far Kraje. Crysis tez już ma kilkanaście lat i kpi bije pod tym względem niemal wszystkie obecne pozycje. Nic to. Pozostaje czekać, co tam M$ przedstawi na nadciągających targach. Ubiegłoroczna konferencja wypadła nad wyraz udanie. Liczę na prezentację nowego Xboxa. Byłoby miło. Być może jest za wcześnie, ale skoro w ub.r. napomknęli co nieco, to może coś z tego się urodzi. Jeżeli nie, to niech growo będzie równie soczyście co ostatnio. No i ciekawe jaka będzie odpowiedź Sony w przyszłości.

Lepiej późno, niż wcale. Co do reszty - pełna zgoda. Ori jest jedną z pierwszych gier w jakie grałem na Xbox One. Wiedziałem, że skosztuję tej przygody zaraz po tym jak ogram Forzę i Sunset Overdrive (polecam). Niemniej nie miałem pojęcia, jak nieprawdopodobne wrażenie zdoła wywrzeć na mnie ten tytuł. Tak mi się całość spodobała (gra kompletna), że pomimo posiadania edycji cyfrowej, kupiłem również wersję pudełkową. Niesamowita pozycja. Już sam wstęp robi wrażenie. To niebywałe, by gra tego typu niosła i to w pierwszych minutach zabawy, taki pokład emocji. A cała reszta.... Ciężko jakąkolwiek wadę znaleźć (szczególnie w def. edit.). Gra wygląda, jak marzenie. Pomimo 4 lat na karku wciąż cieszy oczy. Piękne animacje, cudowne tła. Muzyka - majstersztyk. No i sama rozgrywka jakże wspaniała i wymagająca zarazem. Osobiście jestem oczarowany tym co zaoferowało Ori and the Blind Forest To jest tytuł, w którym każdy element składowy zasługuje według mnie na najwyższe uznanie i maksymalna notę. Całościowo 40/40, bo nie wyobrażam sobie, by za jakikolwiek element (A/V, grywalność, całokształt) obniżyć ocenę. Ograłem wiele gier na tej generacji. Rożne platformy, różne gatunki, ale bohater tego tematu to jak dla mnie jedna z najlepszych gier ostatnich lat. Pomimo posiadania Xbox Game Pass nie ma opcji bym Ori and the Will of the Wisps nie kupił na premierę, a zapowiada się majstersztyk tej klasy co poprzedniczka.

Proszę bardzo. Widziałem kilka jego filmików. Niektóre przedstawione akcje są całkiem kreatywne i zabawne. Z drugiej strony michu ma sporo racji. Gra bez tego jest wyzwaniem, a obeznany gracz, który atakuje innych i to w taki perfidny sposób, wykorzystując przy tym swoja wiedzę i naiwność innych, różnie można to ocenić, ale taki już urok serii i nikt nie powiedział, że będzie łatwo. Ja dla przykładu nikomu nogi nie podstawiałem. Jak już bawiłem się w grę przez sieć, to podobnie jak @Ukukuki pomagałem mniej doświadczonym graczom pokonać jakiegoś bossa - co też i mi dawało korzyści - doświadczenie plus potrzebne przedmioty (złote medale) i jakąś tam satysfakcje z tytułu pomocy słabszemu, jak na rycerza przystało Wszystkie Dusze zaliczałem tez samemu. Być może kooperacja ze znajomym to świetna sprawa, ale jednak klimat i poziom trudności wręcz nakłaniają do samotnej przygody. Niemniej, jak już grałem, to najczęściej on line. Już przy Demon's Souls niesamowicie podobało mi się to, że spacerując z duszą na ramieniu (dosłownie) po upiornym zamczysku już kierujesz się w stronę mgły oddzielającej cię od Tower Knighta, a tu pojawia się skąpany w krwistej czerwieni najeźdźca. Znakomita sprawa, szczególnie jak takiego się ubiło. Chyba tylko przy platynowaniu DkS razu pewnego zrezygnowałem z zabawy przez sieć, bo co innego honorowy pojedynek jeden na jednego na biały oręż, a co innego, jak kilku takich kawalarzy gania cię i spami Wrath of the Gods raz po raz

Tak to się robi.

Masz rację @Kosmos da się bez zgrzytu w PoE grać na kontrolerze. Jedyna niedogodność to zabawa z umieszczaniem kryształów w gniazdach. Na myszce bowiem jest to szybsze i znacznie wygodniejsze. Niemniej, jak już wspomniałem, 96 godzin z wersją na One(XS) spędziłem i nie było to jakaś szczególna przeszkodą. Grę polecam, jest naprawdę znakomita. Jeżeli chodzi o postać, to polecam samemu zagłębić się w ustawienia, niemniej skoro poprosiłeś, to tak mój duelista się prezentuje: Podążasz lewą stroną. Ja skusiłem się na tężyznę fizyczną, która przydaje, ponieważ na dzień dobry otrzymujesz 14% do obrażeń fizycznych oraz +14 do maks. życia (ten drugi aspekt istotny jest dla każdej klasy). Dalej podążasz ścieżką str. i po chwili masz już +40. Teraz ważne (skup się ) - masz kilka odnóg. Int. na lewej stronie (póki co zbędne), jeżeli dalej kopiesz dół to masz str. (ale tego już masz sporo) więc wybierasz prawą stronę. Daje to dostęp do master of the arena (regeneracja życia na sek, wzrost mocy uderzeń bronią białą). Podążasz dalej prawą stroną i otrzymujesz dostęp do punktów many oraz mana flaws, która zwiększa jeszcze bardziej manę - m.in. 16% jej całkowita ilość, 40% do regeneracji, plus sporo do inteligencji. Dodatkowo jest tu bravery (zwiększa życie i możliwość uników w stopniu znacznym. Niby jedno kółeczko, a tyle niebieskiego dobra. No dobrze. Idziesz dalej na dół (str), po czym znowu obierz prawą stronę. Tam, bowiem znowu czeka cię str i golem's blood (zwiększa życie i jego regenercje). Dodam, że ja się tu zatrzymałem na jakiś czas, bowiem mój dualista przytulił tarczę. Zresztą przerzuciłem się na kombo jednoręczny miecz i tarcza, gdyż w przyszłości, po ukończeniu labiryntu zmienić trzeba profesję i moja postać została rycerzem. W każdym razie te okolice i tak są szalenie istotnie, niezależnie kogo wybierzesz, bo jest tu znakomite fortify i rampart (znacząco obie zwiększają obronę, jak i atak). Tym razem czeka cię podróż w lewą stronę. Mele dmg. +4, oraz fire dmg. grubo ponad 44%,a jak wiesz ogień piekielny dobry jest nie tylko do wysmażenia burgera, ale tez dobrze się sprawdza na diabelski pomiot. Lava lash jest tu wręcz obowiązkiem. Zatrzymaj się i zmierzaj ku północy. Warto tu poświęcić kilka ptk. gdyż odnajdujemy tu proficiency i hard knock, które dają ogromy bonus do zręczności i inteligencji (każdemu się przyda). I teraz tak, lewa-środkowa część to istotne życie oraz sword damage and atack speed (tłumaczyć chyba nie trzeba). Miecze generalnie są potężnym orężem, więc polecam. Teraz szybko na prawą stronę, ponieważ od 16 godzin co najmniej life and amour armour cię wyczekuje. Zaraz w sąsiedztwie masz res. na ogień, mróz, jak i błyskawice, dodatkowo ważne diamond skin (poprawia odporność na żywioły wszelakie - ekstra sprawa). Polecam tez warrior's blood (regeneracja życia na sek. oraz wzrost siły). Jak tu jesteś, to zwróć się ku górze. Znajduje się tam born to fight, bardzo ważne dla postaci fizycznej. Ewentualnie możesz wybrać prawą stronę i zmniejszyć siłę ataku, a postawić na zręczność - jest tam dużo okienek z dex. a skupiasz nie na mieczach, a sztyletach, szponach, i tak dalej. Jeżeli chodzi o bonusy natomiast. Herald of ash - jest bardzo istotny dla many, a mana kazdemu się przydaje, nawet typowemu wojownikowi. W skillach warto też na uwadze mieć determination, jakiegoś kolegę do pomocy (u mnie był to flame golem), vitality, które poprawia stan naszych PŻ (i sojuszników, jeżeli z kimś grasz). Do tego mam zwiększona szybkość poruszania się dzięki umiejętności phase run. Będąc przy tym warto zapoznać się z konstrukcja butów i jakością buteleczek, ale to może następnym razem, by chciało ci się choć tę treść przeczytać i przyswoić. A, byłbym zapomniał - u mnie główne skrzypce grał molten strike, który już opisałem oraz rallying cry (zwiększa obrażenia i regenerację many). Molten strike mam w rękawicach połączone z fortyfi support, elemenal dmg. with atk. support i multistrike. Czyli jak huknę, to wylatuje kilka ognistych meteorów, które co chwile polepszają moja obronę i atak, dodatkowo maja zwiększone obrażenia od ognia, jak i szybkość. Zasadniczo jak tam przebiegnę przez mapę, to zbierać nie ma co - nie licząc pozostałości w postaci orbów. Za kilka dni mogę wyjaśnić motyw buteleczek, ale tak wstępnie to ja używałem bubbling divine life flask, catalysed eternal life flask o resistance (nie dość, że ogrom zycia dodaje, to jeszcze sporo ochrony przez żywiołami), quicksilver flask (40% do szybkosci poruszania się postaci), bismuth flask (odporność na żywiołu niemal 40%), jak i granite flast (+ kilka tys. do obrony). Z dość istotnych przedmiotów, to zwróć uwagę na blacksmith's whetstone (zwiększa jakoś broni), armourer's scrap (to samo, ale dotyczy zbroi), chromatic orb, które zmieniają kolor gniazd (szalenie ważne), orb of transutatnion, które ze zwykłych przedmiotów tworzą te magiczne, orb of chacne - zwykły przedmiot zamieniają na rzadki, czy niezbyt często spotkany orb of binding - zamiana zwykłego przedmiotu na rzadki, który ma 4 połączenia W grze znajdziesz też klejnoty, które też w swoim drzewku umiejętności będziesz umieszczał, a są one nad wyraz potężne (na ogól). Trochę się rozpisałem, ale mam nadzieję, że wstępnie ta treść będzie pomocna.

W grze nie masz klasycznej waluty (złoto). Za wszyto płacisz tzw. orbami, a one działają też na przedmioty - przykładowo zwykły zmienią w rzadki, bądź losowo pomieszają statystyki broni/pancerza. Kryształy znajdujesz w świecie gdy, bądź może też je kupić u sprzedawców. Jest tego od groma (zwykłe, pomocnicze, takie które mają wadę - skażone). Dodatkowo gdy takowy kryształ używasz, to wzrasta jego poziom. Szalenie istotne jest łączenie gniazd i wkładanie doń odpowiednich kryształów. Na początku przygody szału z tym nie ma, ale wraz z postępem w grze znacząco się ten aspekt rozwija. Załóżmy, że będziesz miał przedmiot (weźmy dla przykładu rękawice), który posiada 4 gniazda, to jeżeli w pierwszym umiejscowisz kryształ molten strike (atak za pomocą ognistych meteorów) i to gniazdo będzie połączone ze wsparciem fortify (zwiększa przez 4 sek naszą ochronę), a do tego dodasz multistrike support (zwiększenie szybkości ataku fizycznego) plus elemental damage (obrażenia od żywiołów zwiększone o 44%), to jeżeli to wszytko będzie połączone w całość, będzie ze sobą współgrać - czyli pojedynczy atak wygeneruje fale ognia, która będzie przyspieszona i znacząco wzmocniona, plus każdy da ci dodatkowo ochronę. Dlatego warto przedmioty łączyć pod siebie, pod tak zwane "L". Tak to prezentuje się: Pancerz jednego z polskich graczy. Świetna sprawa. Natomiast rozwojem się nie przejmuj. Panuje to dowolność, jak we wspomnianych Duszach. Dodatkowo po pewnym czasie dochodzą nowe klasy - tzw. ascendancy class. Ja grałem dualistą, którego mogłem zmodyfikować na: slayera, gladiatora, bądź czempiona (wybrałem tego ostatniego - ciężkozbrojny rycerz posługujący się mieczem i tarczą. Ale to dopiero w późniejszej fazie gry, po ukończeniu pewnego labiryntu. P.S. Wiem, że nie zmieściłem się w dwóch zdaniach i chłopaki już wyjaśnili sprawę, ale może ci się ta informacja przyda.

Możesz spokojnie włączyć grę i świetnie bawić się przez kilkadziesiąt godzin. Niemniej podobnie jak w Soulsach, jeżeli chcesz wyciągnąć z gry więcej, warto zapoznać się z informacjami dostępnymi w sieci. Gra jest bardzo rozbudowana, a z każdym dodatkiem dochodzi tego więcej. Jak łączyć poszczególne gniazda w orężu i co to właściwie daje oraz wpływ przedmiotów na całą resztę, to podstawy, które warto znać. Mam nabite 96 godzin w grze, więc można powiedzieć, że coś tam wiem. Pytaj, a pomogę. Zresztą odwiedzam co jakiś czas ten temat i widzę, ze spora część chłopaków dobrze zna system Path of Exile, więc nikt cię tu bez pomocy nie zostawi. Polecam również filmiki Rivida. Od lat gra w PoE i ma niemała wiedzę. Tutaj absolutne podstawy wyjaśnia. Życzę miłej gry, dee.

Zwiastun, który przedstawiono na State of Play.

Na State of Play właśnie potwierdzili takie postacie jak Jax, Kung Lau oraz Liu Kang. P. S.W tym samym momencie, @Frantik

Cary-Hiroyuki Tagawa czyli Shang Tsung.

Pozwolę sobie przywrócić ten temat, ponieważ John Linneman z Digital Foundry wrzucił wczoraj niezwykle interesujący film dotyczący tej gry. Zwróćcie uwagę na omawiane w trzecim rozdziale przywiązanie do detali. Coś niebywałego. Gra ma już dekadę na kartu, a wciąż imponuje w tym segmencie. Jeżeli chodzi o mnie, to drugi Killzone jest jedną z moich ulubionych gier minionej generacji. Nieprawdopodobna jakość grafiki, kapitalny klimat, satysfakcjonująca kampania oraz fantastyczny tryb multi, w którym spędziłem dziesiątki godzin. Moja kolekcja gier na trzecie PlayStation liczy kilkaset pozycji, ale tę z czystym sumieniem mogę postawić tuż obok takich tytułów jak: Demon's Souls, El Shaddai, Dead Space, czy SF4. Zasadniczo jedyne na co kręciłem nosem, to chyba na polską wersję językową - nic specjalnego, plus osobiście nie jestem miłośnikiem wulgaryzmów, ale ten Killzone był zdecydowanie zbyt grzeczny w tym aspekcie. Reszta kapitalna na tyle, że w południe postanowiłem odświeżyć kombo konsola plus ekipa Helghastów i zobaczyć, jak się w nią gra po dziesięciu latach Chciałbym, aby Guerrilla Games na piątym PS dała światu nie tylko drugą odsłonę znakomitego Horizon Zero Dawn, ale również by uderzyli w pięknym (dosłownie) stylu z Killzone 4, ale w tym ciężkim, brudnym klimacie dwóch pierwszych odsłon serii.

Panna Briggs również sporo zasłania.

Tak jak prosiłeś @Bzduras bezspoilerowo. Ukończenie najnowszego Devil May Cry zajęło mi nieco ponad 14 godzin. Gra się w niego wprost kapitalnie. Prawdę powiedziawszy przechodząc kolejne misje często miałem skojarzenia z grą .... Doom z 2016r. bowiem odwiedzamy daną lokację, pojawiają się magiczne bramy, czyścimy arenę z wrogów, wchodzimy do kolejnej i robimy to samo bez zbędnego chodzenia w tę i we w tę. Szybko, sprawnie, efektownie bez zbędnych przestojów. No właśnie i to jak efektownie. System walki jest znakomity i szalenie widowiskowy przy tym. Ostatni raz balet śmierci tej klasy widziałem w kapitalnej Bayo II. Będąc przy widowiskowości dodam, że DMC V cieszy oczy. Postacie wykonano z dbałością o najmniejsze detale, walka jest płynna, a snop iskier i wszelakie eksplozje co rusz odwiedzają ekran. Niektóre miejscówki podobały mi się bardziej, inne mniej, ale w ogólnym rozrachunku pod względem wizualnym gra godnie 2019 rok reprezentuje. Porządnie wypadło także audio. Bardzo podobają mi się głosy postaci (można wybrać wersje językowe). Pochwalę również postać V. Początkowo nie byłem doń przekonany, ale wypadł świetnie. Jeżeli ktoś pamięta taki tytuł, jak Castlevania: Lament of Innocence, to prawdopodobnie zna postać Armstera. Joachim majestatycznie poruszał się po polu walki, a tak zwaną czarną robotę wykonywały za niego przywołańce w postaci m.in. magicznych mieczy. Tu jest bardzo podobnie i sprawdza się to wybornie. Nieźle (rzecz jasna jak na slaszer) nowy Devil wypada również w aspekcie fabuły. W moim odczuciu wyszło znakomicie i tę grę można z czystym sumieniem postawić na półce "pretendenci do tytułu gry roku" tuż obok REmake oraz Metro Exodus. Uczciwie trzeba przyznać, że Capcom ostatnimi czasy spisuje się na medal. Oczywiście do czasu ukazania się Sekiro wrócę do gry, bo jest tam co robić, a po tych kilkunastu godzinach gry ode mnie leci w pełni zasłużone 9/10.

Uprzejmość nakazuje odpowiedzieć Sprawa wygląda podobnie, jak z Metro Exodus. Chciałem bowiem kupić wersję na One X, ale jeden sklep w ogóle takowych nie posiadał na stanie, a drugi miał całe 4 kopie, ale wszystkie zarezerwowane/kupione. Ja podejrzewam, że podobnie, jak w przypadku Metro Exodus @Bansai po raz kolejny mnie ubiegł. Grupa Szybkiego Reagowania - ta nazwa mówi sama za siebie. Nie ma jednak źle. Pocieszam się, że szybciej 40 poziom na PSN wpadnie