Dr.Czekolada

Jestem w pracy i nie mam za bardzo jak odpisać. Walka to co innego. Trzeba było od razu pytać, a nie jak postacie się zachowują Pierwsze skojarzenia to oczywiście MMO. Generalnie mamy podział na 3 grupy klas - Atakujące, tanki i healerow. Samych klas jest oczywiście dużo więcej ale każda należy do jednej z tych ścisłych grup. Lockujemy cel i wciskamy "A" po czym postać sama wali, ale my nie stoimy biernie jak kołki (na zagranicznych grupach sporo ludzi dalej nie ogarnia mistycznego systemu walki w dwójce, bo nie mają magistra. Z trójką może być podobnie) tylko używamy skilli (najlepiej dla nas by wchodzily zaraz po uderzeniu wroga podstawowym, w ten sposób robimy art cancel i płynnie ze słabego auto ataku przechodzimy do danego skilla (gdzie też w zależności od niego trzeba się np dobrze ustawić względem wroga żeby mocniej walnął albo dał dodatkowy debuff). Później dochodzą różne urozmaicenia, które pomagają w walce z dużo silniejszymi i liczniejszymi grupami. Na pierwszy rzut oka system trywialny i pewnie dla niektórych mało angażujący ale warto się z nim lepiej zapoznać, niż grać jak Devil na automacie. W drużynie mamy członków z dwóch stron konfliktu - Keves i Agnus. Tym pierwszym skille ładują się po czasie (cooldown) jak w Xeno1, tym drugim trzeba robić art cancele jak w Xeno2. Trochę później w grze można mieszać a nawet przeprowadzać fuzje skilli. Jest morfowanie się w w evangeliony, są Chainy, czyli taki superduper atak, gdzie wybieramy który członek drużyny ma lać i określona kolejność oraz użyty art ma wpływ na ostateczny mnożnik obrażeń/xp'a. Jest mechanika Break/Topple/Launch/Smash, żeby unieruchomić i np zadać więcej obrażeń. No ogółem jest dużo tutoriali w grze i ciężko się nie rozpisać. Ja nawet nie widziałem jeszcze wszystkiego co tam zawarli w tej odsłonie xd

No to było pisane miliard razy, że jest poważniej niż w dwójce. Ileż można to w kółko wałkować xdd Dość powiedzieć, że już na samym początku gry wymownie pojazd przejeżdża zwłoki poległych, to gdzie jej do anime cycoliny. Właściwie to jest mój ulubiony początek z wszystkich Xenoblade. Ten soundtrack z dźwiękiem zegara w tle i ta lekka presja, że trzeba zabijać żeby napełniać zegar w bazie. Szkoda, że szybko fabularnie to poleciało bo klimat sztywniutki. Jakby ci jędrna Euni na twarzy usiadła to szybko zapomniałbyś o tym penisie na rydwanie i innych Pokemonach

Sęk w tym Suavek, że nieszczególnie komukolwiek chce się rozpisywać o rzeczach, które nikogo tutaj nie rażą. Dla mnie np jrpgi to jrpgi - Nie roździelam co jest infantylne w gatunku, który wymyślił taki kraj jak Japonia. Dla mnie może cringowe mogły być scenki i postacie w Tales Of Arise ale z drugiej strony ma nawet spoko system walki. Dlatego pomimo pewnego bólu skończyłem tą grę. Jednak gdyby nie błąd empika z ceną to bym żałował pełnej ceny. Czy ktoś by mnie jednak ostrzegł, że gra taka będzie? Fanom Tales pewnie to nie będzie przeszkadzało, więc może nawet nie będą wiedzieć o co mi chodzi. Xeno 3 pod względem budowania postaci i storytelling nie różni się dla mnie szczególnie od wstawek szkolnych w Personie, gdzie też gadają o dupie Maryny albo rzucają simpowe zaloty MC jak nabije wysoki poziom social linka. Każda postać ma jakiś swój charakter, w trakcie rozwoju historii wychodzą jej słabości na zewnątrz, potem dochodzi do konfrontacji z nimi i po drodze wszyscy zaczynają siebie coraz bardziej lubić czyli jak w każdym jrpgu. A wszystko to w drodze do wielkiego drzewa/miecza scyzoryka/zamku z księżniczką.

Ogqozo ogarnij to WiiU a nie o lesbo-nimfomankach z wanny piszesz

Po prostu kup a jak się nie spodoba to sprzedasz. Na Switchu wiele na minusie z ceną nie będziesz. Nauczyłem się, że częściej lepiej samemu się przekonać i wyrobić opinie niż czaić się jak kot na mysz bóg jeden wie po co a widzę że z Xeno masz tak od długiego czasu. Struktura i filozofia gry nie zmieniła się w porównaniu do poprzednich odsłon. Jak na razie jest bardziej stonowana i mniej tu "humoru" ale no masz złodupców, którzy wplątują bohaterów w niezły sajgon i muszą mu stawić czoła. Jak lubisz eksplorację, zbieractwo i żeby gra nie męczyła na każdym możliwym kroku walką to myślę, że Xenoblady są warte obadania, bo nie ma niczego podobnego na rynku.

A no to nie wiem. Mi nigdy inne pozytywne uczucia w gierkach się nie pojawiały poza w pytą

No, to mów za siebie. Dla mnie już pojawienie się pewnych postaci i oczywiste nawiązania do starszych odsłon jest w pyte

Persona 5 Strikers to chyba jedyny taki przypadek, gdzie było demo. To nie Square czy inny Capcom.

Siema Zinoświry jak tam wasza kolekcja? (Nie ma Torny bo w season passie)

Zazwyczaj na telefon po zeskanowaniu QR ale tym razem po prostu podpiąłem do pc.

Na autopilocie też pewnie byłoby dla mnie 6/10 takie granie.

No właśnie zastanawiam sie czy nie lecieć jak main story u mnie ma z 10 lvl niżej. W dwójce takie akcje to musiałbym przespać się w tawernie i walnąć bonus xp. Tutaj jak ja razie z samej eksploracji i chęci wbicia rank.

Nie żebym miał coś przeciwko pomysłowi haptyki w padach MS, ale Elite głównie jest używany w grach sieciowych, gdzie ludzie zazwyczaj właśnie i tak to gaszą w cholerę, a przynajmniej powinni. Ważniejsza byłaby właśnie większa niezawodność i jakość wykonania na tą chwilę a nie duperele.

U mnie dopiero koniec 3 i prawie 40 h na liczniku. Ale teraz Chainy to są konkret Nawet nie jestem w momencie, żeby pomyśleć, że jeszcze nic nie widziałem. To spal, ja swoją zostawiam. Xeno 2 to wciąż świetna gra. Ma swoje bolączki, jak każda odsłona ale wciąż system walki, nacisk na QTE i bicie żywiołów to po prostu co innego. Niekoniecznie gorszego. Na pewno jak już uporam się z trójką to wrócę do niej i Torny. Zabiorę się w końcu za superbossów i maxowanie Blade'ów.

Z tych wszystkich Kickstarterowych gier z tamtego okresu bezdyskusyjnie najlepiej wypadł Larian ze swoim Divinity. Co do Numenery - fabuła była ok, nic wybitnego a już na pewno nie stało to przy duchowym pierwowzorze, ale cały plot twist był w porządku. Pozostała reszta w zasadzie wypadła już mi dawno z głowy.

Proszę nie mów hop. Dragon Quest XII jeszcze jest robiony, a jeszcze nie tak dawno wyszedł chociażby SMT V. W poprzednim roku mieliśmy Tales Of Arise. Nie umarły i na szczęście nie tylko Square rozdaje karty. Najważniejsze, że jest w co grać.

Wczoraj u znajomych znalazłem na Disney + wersje z dubbingiem Komanczów w zakładce dodatki ale niestety jak można się domyślić to tylko dubbing więc lip sync nie pasuje do tego, co słychać. Oryginalnie ten film miał wyjść tylko w tym jezyku ale niestety zmienili plany. https://www.digitalspy.com/movies/a40794039/predator-prey-comanche-language-release/

Nie wiem czemu ubzduralem sobie, że Swordfighter miał ją ze swordstrikie narysowaną z boku. Chyba za dużo gram już Ogre. No ale w jej przypadku też w takim razie powinna być strzałka, bo trzeba z boku stanąć żeby zrobiła break a przy niej nic nie ma. Przeczytałem opisy, już czaje jak się ustawiać.

Dla mnie te statusy są warte tyle, co zużyta rolka papieru toaletowego. Persone 4 czy Dragon Quest Builders 2 odpalałem na długo przed tym, zanim ją "oficjalnie" ogarnęli (Dragona chyba dalej nie zrobili). Dużo gier z zielonym znaczkiem zmagają się za to z problemami.

Powiedzcie jak mam czytać arts Hammerhead w klasie Seny. Piszę, że side attack ale strzałkę pokazuje do góry. Czyli na chłopski rozum mam walić z przodu jak uczył tutorial. Nie jestem w stanie stwierdzić po DMG gdzie w końcu mam walić. Ogólnie te ikonki artsów to jakaś porażka jakieś mieczyki. Poprzednie części były czytelniejsze.

Najfajniejsze w tej serii jest to, że dla każdego inna część może być najlepsza a inna najgorsza. To nie są takie bez końca klepane taśmociągi, kopiuj-wkleje (nie mówię oczywiście o assetach czy tych samych stworach, występujących w każdej odsłonie) . Na trójkę na razie jeszcze jest duży hype, bo to nowa część ale ciekawe jak przetrwa próbę czasu. Myślę, że wielu jednak może się odbić od tego "trzymania za rączkę" i niewidzialne ściany, które skrupulatnie i powoli odsłaniają kolejne mechaniki gry (czasami trywialne jak chociażby nowe okienko z wyekwipowaniem kamyczka).

Suavek ani nikt nie musi się usprawiedliwiać. Powinna być wolność wyboru języka koniec i kropka. Też mam z tym problem, że nie wiem czy jechać z fabułą i "trzymać się" jednak levelu gry (który moim zdaniem w tej serii zawsze miał z tym problem. Gdy człowiek robi trochę eskploracji i rzeczy pobocznych by potem przez następne 3-4 chaptery prawie do końca same mobki na 50-60 lvl a my np 72 i nieraz miałem wiele godzin, gdzie zwyczajnie nie było sensu walczyć. Zaczynam rozumieć czemu tak wielu tutaj nazywa walczenie w innych jrpg jako przymusowy grind) czy pozwolić sobię na zapuszczanie się w końcu tam, gdzie gra wcześniej sztucznie blokowała.

Zgadza się chociaż Rejn Tajm i Heropon trochę dostarczali kolorów tej historii. Nopony w trójce i ogólnie panujące tam nastroje są dużo bardziej stonowane (przynajmniej na razie bo do skończenia gry jeszcze mi daleko).