Sep

Wspaniałe zwycięstwo nad mocna Litwą

Takie tam do kolekcji.

Heart Eyes (2025) - kolejny slasher na wesoło, choć zwiastun w żadnym stopniu nie pokazywał że będziemy mieli do czynienia z motywami komediowymi. Mamy więc seryjnego mordercę w masce z wyciętymi sercami zamiast oczu. Zabija on w Walentynki wybrane pary. Jak na gatunek, jest dość średnio. Środek filmu jest strasznie nudny i tylko początek i koniec dają więcej emocji. Do tego jak to na slasher przystało jest kilka dużych głupot fabularnych. Sprawdzić można, ale bez szału.

No fajny miesiąc. Książe Persji, Tsubasa, Syberia. Może tego Gundama nawet obczaje.

Obejrzałem wreszcie Substancje. Zwlekałem bo nie jestem fanem body horrorów, ale tutaj już po 10 minutach czułem że to będzie film który mi podejdzie. Strona wizualna filmu robi wrażenie. Ogólnie spodziewałem się że fabuła pójdzie w coś w stylu eliminowania przez Elisabeth wszystkich co poznają jej sekret. A tutaj niespodzianka, jest to zupełnie coś odmiennego i chcę się poznać zakończenie tej historii. Zakończenie które niestety mi nie podeszło, ostatnie 5 minut to jakby oderwanie od tego co film pokazywał wcześniej i zrobienie sceny niczym z Ale i tak to bardzo dobry horror z ładną ekspozycją kobiecych walorów.

No bardzo mi się ten świat podoba.

To w ciągu 5 lat walka o majstra?

Companion (2025) - fajny thriller chociaż żałuje że spojrzałem częściowo na zwiastun bo zaspoilerował mi część filmu. Chociaż z drugiej strony ten twist i tak pojawia się dość szybko. Główna intryga może nie jest zbyt odkrywcza, za to motyw przewodni już tak, i taki na czasie.

Niezły ten Mika Biereth. Od stycznia w Monaco a już 3 hat-trick z rzędu w meczu u siebie i łącznie 10 goli w rozgrywkach.

Ale tam nie chodzi o to kto zabija, bo tak można się domyśleć szybko, tylko jak ta osoba została pokazana w zakończeniu.

Cowabunga Collection super. Będzie do grania kanapowego z kumplami przy wódeczce.

Zakończenie które zostaje w głowie na zawsze

Ostatni chapter. Postacie na lvl 55-57. To dobry moment żeby atakować finał historii czy jednak jakiś grind jest jeszcze konieczny?

Wolf Man (2025) - kolejna interpretacja mitu wilkołaka, która tak naprawdę nic ciekawego nie wnosi. No jest jakieś minimalne napięcie w drugiej części filmu, ale tak to, po prostu zwykłe ganianie się po domku i lesie. Nosferatu (2024) - może liczyłem na coś więcej. Jest artystycznie jak to u Eggersa. Bywa brutalnie, czasem obrzydliwie, czasem zaskoczy jakiś jumpscare. Ogromny plus za barwę głosu i charakterystyczny wiadomo kogo. Ogólnie wszystkie sceny z tytułowym Nosferatu to najlepsza składowa tego filmu. Z chęcią sprawdzę wersje reżyserską jak wyjdzie. Warto zobaczyć, choć ja osobiście nadal wolę Drakulę z Oldmanem i Hopkinsem.