Sep

Mickey 17 Po Panu Bongu spodziewałem się czegoś konkretniejszego. Mamy tu kino sci-fi z domieszką komedii. Pattison w roli tytułowej wypada całkiem ok, ale i tak najlepszy jest przerysowany Ruffalo w roli senatora. Sama fabuła kręcąca się wokół kolonizacji obcej planety i klonowaniu ludzi nie jest zła, ale brakuje ciekawszego prowadzenia akcji . Ot ogląda się to jak już się zaczęło. No i Bong udowadnia że ma słabość do dziwnych potworów. 6/10

Lays bbq i Lays creamy cheese & basil. Nie wiem co mi odjebało że kupiłem i jedne i drugie Smak i jego intensywność beznadziejna. Jeśli chodzi o Lays, to pozostaje przy karbowanych o smaku zielonej cebulki.

Soma (ps5) - trochę żałuję że tak długo zwlekałem by zagrać. Mroczny klimat, ciekawe miejsce akcji, niepokojące metaliczne dźwięki i kilka momentów gdzie serce zaczyna bić szybciej. Fabularnie też jest intrygująco, choć plot twisty nie zrobiły na mnie wrażenia. Zagadki raczej też nie przysporzą problemów. Fajny horrorek 7/10

No może nie aż tak źle, ale słaby to film. Zupełnie do mnie nie trafił, ani pod względem fabuły, ani klimatu. Rozczarowanie.

Fajny zwiastun. Tron Dziedzictwo bardzo mi się podobało. Mam nadzieje że tu będzie podobnie. Zwiastun w poważnym tonie, ale jak dla mnie to na plus.

F.I.S.T Forged in Shadow Torch (ps5) - całkiem przyjemna metroidvania, choć im dalej tym coraz bardziej odczuwałem znużenie. Biegamy królikiem z mechaniczną wielką łapą i tłuczemy przeważnie wrogów w postaci robotów. Oczywiście pozyskujemy z czasem nowe zdolności co daje nam dostęp do wcześniej nieodkrytych terenów. Historia w tle nie jest szczególnie wybitna. Do tego dochodzi spory recykling bossów. Choć finał historii i ostatnie pojedynki to już konkretna jazda i namęczyłem się by zobaczyć napisy końcowe. A grałem na najwyższym poziomie trudności. Myślałem że może po zakończeniu gry zbiorę sobie wszystkie znajdżki jak to mam w zwyczaju, ale nie miałem ochoty. Może to wina mało ciekawych i podobnych do siebie wystrojem lokacji jak np. więzienie, kanały czy fort. No nie chciało mi się podobnie przez to przebijać. Tytuł ok, ale bez szału.

Wishmaster (1997) Wreszcie obejrzałem, bo dotychczas kojarzyłem film tylko z plakatem przedstawiającym tytułowego Dżina. Horror całkiem spoko jak na koniec lat 90tych. Jest krwawo, efekty gore też niczego sobie, akcja dzieje się szybko i nie ma przestojów. No i fajnie ze pojawiają się tutaj na chwilę tacy aktorzy jak Robert Englund czy Tony Todd. Jeszcze są 3 kontynuację ale może zaryzkuje tylko z częścią 2, bo dwie kolejne to już widać po średniej ocen kupsztale.

A ja się biłem w pierś że nie zdążyłem z tą ostatnią promką na Robocopa a tu taka niespodzianka.

Wspaniałe zwycięstwo nad mocna Litwą

Takie tam do kolekcji.

Heart Eyes (2025) - kolejny slasher na wesoło, choć zwiastun w żadnym stopniu nie pokazywał że będziemy mieli do czynienia z motywami komediowymi. Mamy więc seryjnego mordercę w masce z wyciętymi sercami zamiast oczu. Zabija on w Walentynki wybrane pary. Jak na gatunek, jest dość średnio. Środek filmu jest strasznie nudny i tylko początek i koniec dają więcej emocji. Do tego jak to na slasher przystało jest kilka dużych głupot fabularnych. Sprawdzić można, ale bez szału.

No fajny miesiąc. Książe Persji, Tsubasa, Syberia. Może tego Gundama nawet obczaje.

Obejrzałem wreszcie Substancje. Zwlekałem bo nie jestem fanem body horrorów, ale tutaj już po 10 minutach czułem że to będzie film który mi podejdzie. Strona wizualna filmu robi wrażenie. Ogólnie spodziewałem się że fabuła pójdzie w coś w stylu eliminowania przez Elisabeth wszystkich co poznają jej sekret. A tutaj niespodzianka, jest to zupełnie coś odmiennego i chcę się poznać zakończenie tej historii. Zakończenie które niestety mi nie podeszło, ostatnie 5 minut to jakby oderwanie od tego co film pokazywał wcześniej i zrobienie sceny niczym z Ale i tak to bardzo dobry horror z ładną ekspozycją kobiecych walorów.

No bardzo mi się ten świat podoba.

To w ciągu 5 lat walka o majstra?

Companion (2025) - fajny thriller chociaż żałuje że spojrzałem częściowo na zwiastun bo zaspoilerował mi część filmu. Chociaż z drugiej strony ten twist i tak pojawia się dość szybko. Główna intryga może nie jest zbyt odkrywcza, za to motyw przewodni już tak, i taki na czasie.

Niezły ten Mika Biereth. Od stycznia w Monaco a już 3 hat-trick z rzędu w meczu u siebie i łącznie 10 goli w rozgrywkach.

Ale tam nie chodzi o to kto zabija, bo tak można się domyśleć szybko, tylko jak ta osoba została pokazana w zakończeniu.

Cowabunga Collection super. Będzie do grania kanapowego z kumplami przy wódeczce.

Zakończenie które zostaje w głowie na zawsze

Ostatni chapter. Postacie na lvl 55-57. To dobry moment żeby atakować finał historii czy jednak jakiś grind jest jeszcze konieczny?

Wolf Man (2025) - kolejna interpretacja mitu wilkołaka, która tak naprawdę nic ciekawego nie wnosi. No jest jakieś minimalne napięcie w drugiej części filmu, ale tak to, po prostu zwykłe ganianie się po domku i lesie. Nosferatu (2024) - może liczyłem na coś więcej. Jest artystycznie jak to u Eggersa. Bywa brutalnie, czasem obrzydliwie, czasem zaskoczy jakiś jumpscare. Ogromny plus za barwę głosu i charakterystyczny wiadomo kogo. Ogólnie wszystkie sceny z tytułowym Nosferatu to najlepsza składowa tego filmu. Z chęcią sprawdzę wersje reżyserską jak wyjdzie. Warto zobaczyć, choć ja osobiście nadal wolę Drakulę z Oldmanem i Hopkinsem.

Kovacevic, wspaniała dyspozycja w bramce Legii