Sep

Obecnie w The Legend of Heroes: Trails of Cold Steel. Bardzo fajny jrpg z turowym systemem walki (czyli to co lubie) i ciekawą fabułą, przynajmniej na obecną chwile. Gra jest jednak mocno przegadana i momentami potrafi przez to nużyć.

Jak oni teraz biedni będą funkcjonować. Pieniążków z uefa nie będzie, Mioduski też nie ma, a te wielkie kontrakty pseudo gwiazdorów trzeba jakoś płacić.

Na razie nic szczególnego, wygląda na tytuł z przedziału 6-7.

Zwiastuny mnie odrzuciły, ale jednak obejrzałem. No cóż jest biednie, odzwyczaiłem się od filmów gdzie przez 90% jego trwania mamy geneze powstania bohaterów. Jakieś tam dialogi i relacje są, ale zupełnie mnie to nie porwało. Gdyby jeszcze sceny akcji na końcu dały rade. Ale tu też jest słabo i bez ikry, ktoś ewidentnie nie miał na to pomysłu. Do obejrzenia i zapomnienia na drugi dzień.

Psychonauts - jakoś olałem ten tytuł za czasów ps2, więc nadrobiłem teraz jak dodali do ps store. Gry Tima Schafera zawsze mi podchodzą więc i tu nie mogło być inaczej. Największy plus to oczywiście sam pomysł na fabułę i wykreowany świat oraz realizacja poszczególnych "miejscówek" które zwiedzamy. Humor również jest wysokich lotów i podczas wielu dialogów czy tez wydarzeń nie idzie się nie uśmiechnąć. Najbardziej irytują sporadyczne bugi (pare razy się zaklinowałem między jakimiś przedmiotami) i sterowanie, szczególnie pod koniec gry. Ale to i tak nic bo swoim klimatem gra to nadrabia, choć sequel licze że będzie bardziej dopracowany. 8/10 Metro 2033 Redux - fajnie że tak dobrze zrealizowano ten tytuł i trzyma poziom wykreowanego w książkach uniwersum. Mamy typową liniową strzelankę bez jakichś udziwnień, ze słabym Si przeciwników, ale klimat niepokojących korytarzy metra jak i tego co na powierzchni jest naprawde dobry. No właśnie mogło by być trochę więcej sekwencji na powierzchni bo widok zniszczonej Moskwy również prezentuje się solidnie, no i są to jedyne miejsca gdzie jest więcej swobody jeśli chodzi o poruszanie się. Szkoda też że niektórych wydarzeń z książki nie wprowadzono, a przecież też by się sprawdziły jako dodatkowe etapy i gra była by dłuższa. Jasne jest wiele lepszych gier w klimacie postapo, bardziej złożonych, a tutaj jest po prostu dobra rzemieślnicza robota, w którą warto zagrać (jeśli ktoś czytał książkę to tym bardziej). 8/10

I Arka zatonęła...

Nawet nie widziałem że robią tego remake. Ale reżyseruje Eli Roth, więc się obejrzy.

I koniec Europa znów nie będzie podbita. Z taką grą to się można bawić w ekstraklapie.

Dąbrowski z Jędrzejczykiem to jest drewno w obronie. Kabananga i ruka jak chce.

https://www.youtube.com/watch?v=E8LttobzeQ4

Journey - w końcu zaliczyłem ten tytuł choć długo się zbierałem. Przyjemna, można powiedzieć relaksująca podróż, pozostawiająca wolną rękę jeśli chodzi o interpretacje o co biega w tej przygodzie. Ale żeby temu dawać 10/10 i nazywać jakimś arcydziełem....no nie bardzo . Przynajmniej na mnie takiego wrażenia nie zrobiła. The Unfinished Swan - jako że pamiętałem początkowe fragmenty tej gry gdzie żeby widzieć dokąd iść rzucaliśmy kulki z czarną farbą myślałem ze gra jedzie na tym patencie przez cały czas. Na szczęście tak nie jest i każdy rozdział ma na siebie odmienny pomysł. Szału nie ma bo zagadki są proste, ale jak na 3 godziny zabawy jak najbardziej to ujdzie.

The Devil's Candy (2015) - straszny szrot. Intryguje tylko z początku, później jest gorzej, ani nie straszy, ani nie dostarcza żadnych emocji. Film jest zupełnie nijaki. Nie polecam.

No zwycięska passa polskich ekip się skończyła, ale wyniki i tak niezłe przed rewanżami u siebie.

Uncharted 3: Drake's Deception Remastered - trójeczke najbardziej lubię od momentu w którym aż do samego końca. Niestety jest to też moment od którego zaczyna się to czego nie lubię w tej serii, czyli upierdliwe kill roomy. W paru momentach na crashingu bywa naprawde srogo. Ale całościowo ta odsłona wypada bardzo dobrze, fajna lekka przygoda. Swego czasu stawiałem ją niżej od jedynki, ale teraz po odświeżeniu stwierdzam że jednak jest od niej lepsza. 8/10 Ratchet and Clank 3: Up Your Arsenal - rozczarowała mnie ta część. W dwóch poprzednikach na wielu planetach miałem ten efekt "wow ale tu fajnie, jak to wygląda, ładna panorama, tyle ruchomych elementów", a tutaj może z raz czy dwa coś takiego było. Planety nie powalają, i w ogóle wydają się dość skromne, pozbawione jakichkolwiek urozmaiceń (nawet nie ma wyścigów), a nastawione wyłącznie na strzelanie, strzelanie, strzelanie. Czasem miałem dość. Areny gdzie musimy bronić się przed przeciwnikami lub ich eliminować to tani zapychacz. Bronie, nie wiem czy tu doszły jakieś nowości, wydaje mi się że to wszystko już było poprzednio. Jedynie humor pozostał na swoim solidnym poziomie. Narzekam, ale gra się w to i tak przyjemnie, po prostu ta część jest o wiele uboższa od pierwowzorów, a tego nie lubie. Ale przedemną jeszcze Tools of Destruction i A Crack in Time więc jestem pewny że będę miło zaskoczony. 6/10

Co to za tytuł, jakiś horror?

Bardzo fajnie, Until Dawn bardzo chciałem ograć i niebawem miałem kupować, a tu taka niespodzianka.

W drugiej połowie angole dorzucą jeszcze dwie bramki i tak się skończy.

Ciekawe z jakimi bogami nordyckimi się zmierzymy i jak epicko będą te walki wyglądać

Świetnie że wyjdzie kontynuacja. Odświeże sobie pierwowzór przed premierą bo choć do ideału mu było daleko to i tak miał wiele fajnych momentów, no i sprawdzę sobie dlc, bo za pierwszym razem mi się nie udało.

Bardzo udane te przygody Wonder Woman. DC podnosi się z kolan i idzie ku lepszemu, a Gal Gadot wypadła świetnie. Sceny walk kozackie a jeszcze bardziej je podkręcały te wszystkie akcje w zwolnieniu. Gdyby nie przedłużona końcówka i byłoby jeszcze lepiej. Ale i tak mocne 8/10 się należy.

Prince of Persia: The Forgotten Sands - oprócz sekcji platformowych i zabawie z cofaniem czasu oraz z mocą zamrażania wody, reszta wypada bardzo słabo. Walka to raptem trzy ataki na krzyż plus dopałki w postaci żywiołów, a do tego przeciwnicy nie stanowią żadnego wyzywania więc staję się ona dość nudna. Fabuła jak i lokacje również nie zachwycają. Może w w 2010 r. jak ten tytuł wychodził bardziej robił ale teraz jest po prostu bardzo przeciętnie. 5/10 White Night - na duży plus otoczka audiowizualna. Czarno-biała kolorystyka robi bardzo fajny efekt. Historia pana który rozbija się swoim autem o drzewo i postanawia zwiedzić mroczną posiadłość w poszukiwaniu pomocy jest dość łatwa do rozszyfrowania. Warto zaglądać w każdy kąt i czytać porozrzucane notatki żeby poznać lepiej całą fabułę oraz historie osób zamieszkujących dom. Zagadki są na normalnym poziomie, nie da się zaciąć, ale też przy niektórych trzeba pomyśleć chwile nad rozwiązaniem. Jako że zwiedzamy upiorny dom przez większość czasu oświetlając sobie drogę zapałkami można się z początku wystraszyć z 2-3 razy bo twórcy zastosowali typowe jump sceny, ale gdy już poznamy z czym mamy do czynienia gra się spokojnie. Porządny tytuł na dwa wieczory. 7/10

Czekam bardziej niż na nowego Thora, bo Black Panther był najlepszą postacią w ostatnim Kapitanie.