Mimo tego, że powieść jest to stosunkowo krótka, to jednocześnie bardzo obszerna w treść. Głównie ze względu na to, że wydarzenia dzieją się na kilku płaszczyznach, widziane oczyma różnych bohaterów
Bardzo ciekawie opisane są rysy psychologiczne postaci, naprawdę wyżyny kunsztu literackiego. Kundera czasem wplata w wątek własne przemyślenia na temat życia, ojczyzny i właśnie "lekkości bytu" ,całkiem przyjemnie się to czyta, nie są to ciężkostrawne monologi z rozprawek filozoficznych, jakby "obramowanie" fabuły książki.
Dużo więcej nie mam co napisać, żeby nie popsuć przyjemności poznawania historii. Nie widziałem, filmu tak więc nie mam porównania, chociaż może kiedyś się skuszę.
No i zapomniałbym o najważniejszym, świetny opis Pragi, przez który zastanawiam się nad tym, czy nie odwiedzić tego miasta w te wakacje.