Wojtq

Ja wskoczyłem od razu do drugiego po wielu zasłyszanych zachwytach i muszę powiedzieć, że się do nich przyłączam. Rewelacja. Niby sielanka, a cały czas czuć napięcie. Każdą postać można zarówno za coś lubić i równocześnie nie znosić. Jak w życiu. Do tego fantastyczna muzyka i cała sycylijska otoczka. No i Mia.

Trochę nie rozumiem podejścia Warnera do resuscytacji DC. Kiedyś miałoby to biznesowy sens, ale ludzie chyba są już przejedzeni serialowymi filmami o superbohaterach, więc nie wróżę im wielkiego sukcesu. Mogliby się skupić na rozwijaniu właśnie pojedynczych "uniwersów", jak robią to z Batmanem i Jokerem. To ich realistyczne podejście sprawdza się świetnie. Ale może ich słupki w Excelu mówią co innego. A Flasha z chęcią obejrzę. Może i jest zyebem w prawdziwym życiu, ale jego występ w JL oglądało mi się z przyjemnością, więc olewam cały hejt na aktora.

Myślę, że sprzeda się ciut więcej niż przewidywany przez @Homelander milion. Choćby przez to, że przez lata gra urosła w kult w świadomości szerokiego grona odbiorców i mnóstwo ludzi sięgnie po nią choćby po to, żeby sprawdzić o co cały hałas. No i dlatego, że tak jak mówi @Czoperrr - teraz za bardzo nie ma w co grać. Piękną mamy generację, nie ma co.

Raczej nie kosi. @Schranz1985 ma o tyle rację, że to raczej nisza. Cała seria od roku 1999 podobno sprzedała się zaledwie w 10mln kopii. Nie każdy lubi takie smutne, przygnębiające gierki.

Człowiek widzi odkopany temat, wchodzi z iskrą nadziei na zobaczenie nowego info, a tu spekulacje o dacie premiery. Ale jak już się bawimy to dołożę cegiełkę - moim zdaniem premiera najwcześniej w lutym 2024.

Przyjemna ta gra, chociaż musiałem sobie zmniejszyć poziom z trudnego na średni, bo na wyższym bywała dość irytująca. Teraz lecę dość płynnie i mam większą radość z cięcia potworasów. Co mi trochę przeszkadza, to monotonność poziomów. Ja wiem, że głupio narzekać na coś, co jest kwintesencją tej gry, ale jednak trochę mnie męczą te industrialne klimaty, choć mam dopiero 4h za sobą. Na plus zdecydowanie zaliczam poziomy bez grawitacji. Orientowanie się w odwróconym otoczeniu przyjemnie drapie mój mózg.

Jeśli w sequelu będzie więcej tego samego, wzbogaconego o nowe zabawki, to nie widzę problemu.

Jak już to wskoczę na premierę TotK, a BotW odpuszczę, żeby mi się nie przejadło jedno po drugim. To latanie mnie strasznie kusi - za mało latania jest w grach! I właśnie to o czym piszecie (znaczniki, jeżdżenie z punktu A do B, czy odhaczanie kolejnych misji z checklisty) odpycha mnie od otwartych światów, a tutaj podoba mi się ta perspektywa eksploracji dla eksploracji.

Dawno temu wyobrażałem sobie grę, w której podróżuje się latającym pojazdem po wielkich wyspach zawieszonych w powietrzu. Nowa Zelda jest najbliżej tego marzenia i właściwie nigdy nie byłem bliżej zamiaru kupna Switcha jak przed tą grą. Mam jednak tendencję do odbijania się od otwartych światów, więc nie wiem czy jest sens. Czy komuś z Was BotW zdołał przywrócić entuzjazm do sandboksów?

Poczytałem komentarze na Facebooku pod pewną polską stronką o serialach i mózg mi się zlasował. Notoryczne wyzywanie ludzi od homofobów tylko dlatego, że ktoś nie lubi oglądać całujących się chłopów. W jakim świecie my żyjemy?

Mnie się też nie podobało. Pal licho zmianę co do gry, ale ta gejowska sielanka, pocałunki dwóch brodaczy na tle zachodzącego słońca, no nie. Ale ja jestem z małego miasta, może mam ograniczone horyzonty.

Otóż to. Jest coś takiego jak "chemistry read" na etapie castingu, gdzie sprawdza się jak para aktorów ze sobą współgra. Jak już zaklepali sobie Pascala to przypuszczam, że odbyło się kilka takich sesji z różnymi aktorkami i najlepiej w duecie wypadła Bella. I już dajcie spokój z tą niebinarnością. Takie rzeczy lepiej zostawić serwisom plotkarskim. Ja patrzę i na ekranie widzę dziewczynę. Nic mi do tego jak postrzega świat w prawdziwym życiu.

Mnie pocałunek się podobał w ten obrzydliwy sposób.

@Homelander - z brakiem zarodników ludzie się chyba dość szybko pogodzili. Zgadzam się zresztą, że to był element gameplayu i można się bez tego obejść. Zastanawiam się z kolei, czy nowym rozwiązaniem komunikacji między zarażonymi scenarzyści nie strzelą sobie w stopę w dłuższej perspektywie, ale zobaczymy.

Elegancki odcinek i mimo sceptycyzmu co do Belli, po tym epizodzie jestem do niej całkiem przekonany. Jest chemia, fajnie dogryza i bardzo dobrze gra. I szczerze śmiechłem ze dwa razy w trakcie ich rozmów. I jak mnie się podoba scenografia z tymi zarośniętymi miastami i ciepło oświetlonymi wnętrzami (początek, hotel z wodą). CGI w tle też daje radę. A rozbudowę historii o nowe sceny witam z otwartymi ramionami, bo nie chcę oglądać kropka w kropkę wydarzeń z gry, bo tę znam. Fajnie widzieć jakieś nowe elementy i dopowiedzenia.

Byłoby fajnie, gdybyśmy dostali platformówkę bez wspomaganych skoków. Jakkolwiek uwielbiam Prince of Persia: Sands of Time, to wydaje mi się, że to właśnie ten tytuł rozpoczął modę na skoki, w których gracz nie musiał się martwić czy doskoczy, co było rozpowszechnione później przez Uncharted. W ostatnim Shadow of Tomb Raider te skoki zahaczały o absurd, bo raz Lara mogła przeskoczyć przez metrową kałużę, a kiedy gra przewidywała konieczność mogła skakać (bez wysiłku gracza) na 5 metrów w dal. Obawiam się jednak, że taka marka jak Tomb Raider jest już skazana na bycie blockbusterem, a platformowość raczej się nie sprzedaje w oczach wydawcy. I niech zmniejszą do minimum fabułę i oskryptowane sceny akcji, bo grając w ostatnią część czułem się nie raz jakbym jechał po szynach, a sama fabuła i zachowania postaci były śmiechu warte. TR chciało być jak Uncharted, ale brak mu tego luzu. Powrót do starej stylistyki, niczym na poniższym fan-arcie, też mógłby być odświeżający po smutnej Larze z ostatnich części.

Andor byłby lepszy, gdyby był krótszy. Nie mogłem też przeboleć tych podniosłych mów o walce z Imperium. Może już jestem zmęczony materiałem? Ileż można wałkować walkę z Imperium. Miało to bardzo dużo zalet, ale pod koniec już miałem dość. Mandalorian jednak znacznie fajniejszy. Nie nosi na sobie tego bagażu bycia czymś ważniejszym niż jest w istocie i dostarcza przyjemnej rozrywki. Poza tym jest moc i Jedi, a więc elementy bez których Star Warsy - w moim odczuciu - nie są Star Warsami.

Nic nie musisz, to tylko rozrywka. Ale jeśli podobały Ci sie poprzednie Stranger Things to sezon 4 jest cud, miód i malina. Dzisiaj wjechało 12 odcinków Makabrycznych Japońskich Opowieści na podstawie zrytych komiksów Junji Ito. Jeszcze nie widziałem, także tylko informuję.

GOTY - God of War Ragnarok Runner up - Stray Rozczarowanie roku - Horizon Forbidden West. I to nie tak, że to jest słaba gra bo grało mi się bardzo miło, ale to już nie ta frajda jak przy jedynce. Poza tym skopali z nadmiarem rodzajów łuków i strzał, o. Średniak roku - brak Najbardziej wyczekiwany tytuł 2023+ - Nowa gra Fumito Uedy. Porównywalnie czekam na całkiem nowego Silent Hilla, ale to jednak gry Uedy-sana są dla mnie tym magicznym artefaktem naszej branżunii, którego wypatruję w największym stopniu. Co z tego, że jest ich mniej niż generacji PlayStation?;) Na czym grasz? - PS5

Jest bardzo dobrze. Szybkie przejście po wiadomo-czym też mi nie zagrało, przydałoby się pociągnąć scenę ciut dłużej. Ale poza tym to podobało mi się przedłużone intro, stopniowe budowanie napięcia i scena z babką na wózku w tle. Poza tym czuć tu piniądz, że hej. HBO jak jest pewne swego to nie ma sobie równych. Stworzony tu świat jest bardzo namacalny, kadry i paleta barw pozwalają wsiąknąć kurna w ekran. I ta scenografia - jaram się tymi korytarzami, które w innych ekranizacjach mogłyby być filmowane wyłącznie w półmroku, a tutaj na wzór gry łączącej piękno z horrorem mamy ciepło oświetlone, a przy tym bardzo zapuszczone miejscówki. Pascal charyzmatyczny jak zawsze i chce się go oglądać, a Bella ma potencjał i po pierwszym odcinku zrobiła na mnie pozytywne wrażenie. I podoba mi się, że odcinki będą co tydzień. Dłużej pobędę w tym świecie.

Ukradłem ogrodnikowi klucze i wrzuciłem je do studni, czyli właśnie mam za sobą Untitled Goose Game. Czaiłem się na tę grę od dłuższego czasu i w ten weekend nadeszła ta pora, gdy znudzony wizją grania wciąż w te same gry kupiłem ten tytuł na promce. I choć początkowo po odpaleniu gry kołatał mi w głowie głos krzyczący z głębi "i dałeś za to 44 zł?", to jednak dość szybko ucichł, bo gra się szybko skończyła, bo miałem ubaw z gęgania i możliwości wcielenia się w istnego siewcę niegodziwości. Zabawne i nieszablonowe.

Pytanie do miłośników historii: możecie polecić jakąś dobrą książkę o czasach Mieszka I? Chciałbym dowiedzieć się też więcej o czasach przed chrztem, chociaż zdaję sobie sprawę z niewielkiej liczby źródeł, a nie chcę też czytać autorów opowiadających się za turbolechią.

Masz pewnie na myśli "Too old to die young" - to nie, nie widziałem i raczej nie planuję. 10 godzin z Refnem? Nie, dziękuję. Jest tyle innych rzeczy do oglądania.

Co jak co, ale kamera im się nie udała w SH2. Ostatnio sprawdziłem sobie gameplaye, żeby przypomnieć jak to było i tak, przypomniałem sobie tę irytującą, latającą kamerę do której wolałbym nie wracać. Bardzo dobrze, że zmieniają.

Obejrzałem do końca Copenhagen Cowboy i odradzam. O ile w pierwszej połowie czułem jakieś zafascynowanie tym światem i klimatem, to na drugą połowę brakło mi już cierpliwości (tzn. dokończyłem, ale ledwo). Pewnie na jutubach pojawią się filmiki typu "Ending Explained’, ale ja nawet nie mam ochoty myśleć co tam zaszło w głowie Refna. Gość ma dobre pomysły wizualne, ale kurde, żeby to jeszcze było czymś więcej niż ładnym obrazkiem na ścianie. Wolałem go, kiedy nie wierzył jeszcze w swój geniusz, a przynajmniej nie dawał o tym tak jawnie znać (trylogia Pusher jest świetna).