Rudiok

Drugi sezon Reachera ciut słabszy niż pierwszy, ale to nadal fantastyczna zabawa i przyjemność w oglądaniu bezkompromisowych akcji przeprowadzanych przez człowieka-szafę napakowanego testosteronem. Źli są eliminowani bez zbędnej gadki, trup ściele się gęsto, a Reacher zamiast mielić ozorem po prostu działa i prze przed siebie. Jak sobie przypomnę, że Cruise grał Reachera to zawsze kisnę.

No nie wiem. Mnie jednak Legacy też trochę zmęczył. Dokończyłem pierwszy sezon i jakoś tak czegoś mi brakowało. Bosch w innej roli trochę stracił z przytupu wg mnie. Nadal się fajnie ogląda, ale jednak Bosch > Legacy.

Na świeżo bo też jestem na tym etapie. Idę raczej w Boscha bo ma dobrą jakość i teraz promo ze zwrotem hajsu. Płyta Bosch PIE631FB1E ew. jak jest hajs to Electrolux EIV634. Zmywarka Bosch Serie 4 SMV4ECX14E albo Whirlpool WI 7020 PEF. Piekarnik Bosch HBG5780B6 albo Bosch HBG635BS1. Pralka LG jak wyżej. Lodówka LG jaka się zmieści choć kusi Samsung otwierany z boku RB33B612FBN. Pralkę i suszarkę warto brać z jednej firmy czyli z LG.

Esim przed wylotem albo właśnie z allegro kartę z limitem. Lepiej mieć wcześniej bo różnie potem z dostępnością, kolejkami etc.

Nawet nie chcę sobie wyobrażać jakby mieli przełożyć "Boga Imperatora Diuny" na film XD Już przy "Mesjaszu Diuny" trzeba się będzie mocno nagłowić żeby nie wyszło egzystencjalne pierdu-pierdu. Także szacun za to jak dali radę taki trudny materiał ubrać w sposób, który jest strawny dla przeciętnego Kowalskiego.

No dobra, z małym poślizgiem skończone i jako całość podobała mi się nawet bardziej niż 7. W siódmej odsłonie po domu Bakerów był trochę klimatyczny zjazd a tutaj jest jednak ciągle coś nowego i każdy z przeciwników ma swoją miejscówkę w odpowiednim klimacie i o dziwo nie ma recyklingu pomysłów ani lokacji (poza oczywiście samą wioską). Historia jak zawsze kino klasy B, ale przyznam, że dość ciekawie wkomponowali te wydarzenia w residentowe lore. Najmilej wspominam Heisenberga (człowiek śmigło <3), najsłabiej Człowieka-rybę. No i Duke chyba najlepszy merchant do tej pory w serii. Końcówka z Wiadomo-kim mi się podobała bo w końcu broń robiła to co do niej należy a nie strzelała kapiszonami jak u Wintersa. Całościowo 8/10 i wiadomix, że czekam na 9.

Dlatego celuję w taką z pompą ciepła, bo innej opcji nie biorę pod uwagę właśnie z uwagi na awaryjność i suszenie grzałkami. W domu mam osobno, ale w mieszkaniu w trakcie remontu wyszło trochę inne zagospodarowanie a jednak trudno mi sobie odmówić funkcjonalności suszarki.

A ma ktoś doświadczenia z pralko-suszarką? Jednak braknie miejsca na dwa sprzęty i szukam jakiegoś rozwiązania.

Nie po to robimy postęp technologiczny żeby cofać się w czasie do okresu kablówki i czekania co tydzień na odcinek. Ktoś z tłustych ryb w zarządzie sobie wymyślił, że ludzie będą co tydzień związani z platformą i przy okazji oglądać w międzyczasie inne pozycje a coraz więcej osób jednak czeka na cały sezon i ogląda hurtem.

Hades? Tarcza tarcza tarcza, najlepiej z dodatkowymi odbiciami, wzbogacona o pioruny. Do tego podwójny dash z obrażeniami. No i nauka jego ciosów. Po iluś razach wejdzie

Tak jak pisał @balon, składniki robią robotę. Pizza czy makarony z sosami to są mega proste dania z kilku składników i ich jakość jest najważniejsza. W Polszy lubi się za bardzo przesadzić z ilością składników i kombinowaniem. Dla mnie wyznacznikiem jakości jest pizza z mortadelą i burratą z odrobiną pistacji. No i taka dobra burrata z lokalnej produkcji to jest zauważalna w smaku różnica między lokalną produkcją włoską a importem marketowym. Przewagą we Włoszech jest to, że w większości lokali zjesz co najmniej bardzo dobre placki i sporadycznie zdarza się trafić na coś odstającego jakością. W Polsce jednak te proporcje są nadal nierówne (szczególnie jeśli chodzi właśnie o neapolitanę).

The Outfit / Skrytka - dostępne na Amazonie, skusił mnie Mark Rylance i się nie zawiodłem. Film stricte teatralny - jedno pomieszczenie, w którym dzieje się akcja i dosłownie kilku aktorów na krzyż. Całość stoi dialogami i grą aktorską, a ta trzeba przyznać stoi na wysokim poziomie - gesty, mowa ciała, tajemniczość. Do tego klimaty gangsterskie Chicago lat '50. 7.5/10

Na chłodno nadal podtrzymuję, że 1>2. Fajnie starano się pokazać przemianę Paula i chęć ugrania jak najwięcej dla siebie za wszelką cenę, ale co z tego jak fabularnie jest to średnio przedstawione i dotyczy jedynie końcówki. Butler również podtrzymuję, że kreację zrobił świetną, ale jak się zastanowić to wiele głębi jej nie dano poza zamiłowaniem do podcinania gardeł. Najbardziej rozbawił mnie baron, który po otruciu wygląda lepiej niż poprzednio Zabrakło też skali nadchodzącej wojny, bo nie mamy pokazanych ani rodów ani Gildii, więc w epickość póki co zostaje tylko wierzyć. Mimo tego po stokroć warto bo widowisko jest niesamowite. I mix efektów cgi i praktycznych świetnie urealnia cały świat. A Dennis pokazuje, że ma świetną passę i łeb na karku w kreacji światów s-f. Na jego "Spotkanie z Ramą" czekam jak pojebon.

Nie no Denis, lubię cię gościu, ale żeby rozkręcać fabułę przez dwa filmy? Generalnie świetne widowisko, ale proporcje akcji właściwej do majaków i rozkmin trochę zaburzone. W porównaniu jedynka mocniej się broni. Tu mi trochę zabrakło jakiegoś mocniejszego pierdolnięcia. Na ogromny plus zasługuje Butler jako niedoszły baron Harkonnen, świetna kreacja. A poza tym wizualia, dźwięk, muzyka, zdjęcia - top. Warto, ale mesjasza nie ma. Choć i tak kibicuję kolejnej części, bo widać, że złapali dojną krowę i uniwersum ma potencjał, mimo trudnego materiału źródłowego. 7.5/10

Tylko jakieś Giga Chady znajdowały wszystkie znajdźki bez solucji. Do dziś pamiętam niewidzialną półkę z amunicją przy Sfinksie w TR1.

Dziękuję Pan Apple, Slow Horses sezon 3 nadrobiony i tęskniłem za Lambem a tu już dwa kolejne sezony potwierdzone

NBA >>> baseball. Dawno tak się nie wynudziłem jak na meczu baseballa. Nawet nieco ogarniając zasady w większości nie wiedziałem co się dzieje. Jedynie atmosfera na plus.

Aaaa, no i można lubić Starbucksa lub nie, ale te ich dojebane palarnie kawy robią wrażenie.

Z wszystkim pełna zgoda. McD czy BK to ten sam smak co wszędzie. Amerykańskie KFC jest tragiczne, nie ma startu do Chick-fil-A czy Jollibee. Na Wendy's ostrzyłem apetyt, ale Baconator to była utopiona w tłuszczu kanapka smakująca jak wióry. White Castle faktycznie wypadało najbardziej poprawnie. Do 5 Guys też podchodziłem z nadzieją, ale w ogólnym rozrachunku nie są warci tej ceny mając w okolicy tyle świetnych Deli. Z sieciówek naj naj był dla mnie Culver's, ale nie jestem pewien czy są w NY.

1 i 3 były zdecydowanie najbardziej wymagające niż 2 i 4 dla przeciętnego gracza. I nie zgodzę się, że to kwestia bycia gówniakiem, niektóre levele z 1 do dziś potrafią namieszać - w obrębie jednego poziomu trzeba się naskakać, naotwierać, poprzesuwać, powłączać to i tamto i na końcu pamiętać gdzie co się otworzyło. Fakt, że jak się już ograło X gierek to jest łatwiej, ale w zalewie "Press X to Solve" już widać jak część graczy się od TR po prostu odbija.

Equalizer 1, 2, 3 - przy okazji świeżo udostępnionej w vod trzeciej części odświeżyłem sobie perypetie Denzela. No i trudno się do czegokolwiek przyczepić, każda część trzyma poziom, każda ma fajne sceny akcji, do tego nie epatuje za mocno strzelaninami i przemocą jak John Wick, ale i tak jest trochę soczystych scen. Najbardziej kompletnie wypada oczywiście 1 część, zaraz za nią 3, oczko niżej 2. Jednak duet Fuqua i Denzel zawsze gwarantuje dobrą rozrywkę. Średnio 7/10.

Not terrible, cytując klasyka. Największa szkoda, że studio poszło po raz 492. w origin story, który #nikogo zamiast bardziej skręcić w rozwinięcie ciekawego wątku samej Madame Web i Spider-Kobietek. Zaczyna się niewinnie niczym buddy movie, wchodzi lekki mystery thriller, potem jest teen drama a na końcu dopiero coś się dzieje. Gdyby te proporcje trochę przesunąć to spokojnie by pykło. Najsłabszy element filmu to ultradrewniany Ezekiel z głosem dogrywanym w studio. Bracia Mroczek chyba brali u niego lekcje aktorstwa. Zaskakująco poprawnie wypadły młode aktorki. Dakota i Sydney <3 Pewno i tak zaorają uniwersum a szkoda, bo potencjał na coś dobrego byłby przy drugiej części.

Bo to jest taki feel-good serial, który w przerysowany sposób pokazuje relacje międzyludzkie i okazjonalnie wrzuca jakiś temat, który może dać do głębszego zastanowienia. Poza tym obsada da się lubić i nie ma zbyt wielu kwasów.