[InSaNe]

Ciekawy artykuł o growych programach telewizyjnych http://www.amigaone.pl/?p=792

Lepiej się Ją ogląda i słucha niż tę tapeciarę od Sony Poland.

Chodzi mu o walki PvP.

Taki Łudogorec i Levski Sofia grały w LM, więc bułgarska jest daleeeko przed polską Zawsze tak będzie, dopóki polska liga będzie złomowiskiem Europy. Lepiej nakupować złom - jakichś jugoli, Czeczenów i inne tego typu wynalazki, niż konsekwentnie szkolić młodzież. To jest projekt długofalowy a w Polsce od wielu lat liczy się efekt tu i teraz. Niestety, by był efekt od razu i by się udało "zagraniczniakami" trzeba mieć kaskę na porządnych zawodników, a nie złom. Czasami wartość tego złomu wzrasta, więc się go z minimalnym zyskiem sprzedaje dalej, luki uzupełniając kolejnymi nołnejmami. To jest błędne koło i tak będzie co roku, dopóki się powyższa kwestia nie zmieni. Dzisiaj sobie obejrzałem to bicie głową w mur przez Lecha. I co z tego, że w sumie w 2giej połowie mieli optyczną przewagę. Nieskuteczność porażała, potem jedna akcyjka Basel, żenujący błąd obrony i do widzenia Czyli tradycja ;]

Bloodborne [platyna] Uwaga - w tej mini opinii padną nazwy bossów. Uwielbiam RPG-i i jRPG-i. Płaczę nad dzisiejszym stanem branży, jednak przyznaję się - nie grałem nigdy w serię Dark Souls. Odstraszyła mnie ta "ukryta" fabuła oraz filmiki z YT pokazujące na pierwszy rzut oka toporność tej gry - oczywiście po zagraniu w Bloodborne zweryfikowałem swoje poglądy. Do Bloodborne też mnie nie ciągnęło, ale wszyscy zachwalali, więc kupiłem i ja. Pierwsze odpalenie - co za drewno, gó.wno i w ogóle. Chciałem sprzedać, potem gierka przeleżała, aż w końcu usiadłem na poważnie i była to dobra decyzja. Trzeba się w to nauczyć grać - gra nic nie podpowiada, nie ma samouczków, wszystko należy samemu odkrywać i próbować, jaki item do czego służy. Fabułę też należy odkrywać, eksplorując ten piękny świat oraz doczytując pewne rzeczy w sieci. Czasem śmiać mi się chciało, jak z czymś miałem problem i myślałem, jak growi janusze kupowali Bloodborne na fali reklam i musieli się irytować, że gra za trudna, sprzedając ją dwa dni później A czy gra jest trudna? Na dzisiejsze czasy tak, ale jeszcze dziesięć lat temu poziom trudności byłby standardem. Jednak na wszystko pomaga bycie w ciągłym ruchu i po prostu tanie pakowanie postaci. No i cierpliwość. A jak jeszcze rozwinie się na maksa toporek i korzysta np. z "rozwinięcia" tego toporka w broń długą i tego drugiego, mocnego ataku, to już w ogóle idzie się jak przecinak. Atak zwala przeciwników z nóg, a w grupach robi rzeźnię Ja miałem problem z Gascoignem (nie umiałem jeszcze dobrze w to grać) oraz z Bestią Żądną Krwi. Z resztą sobie jakoś poradziłem, nawet te Lochy Kielicha nie były takie straszne, a niby miało się płakać z bezsilności. Ten z Królową zrobiłem z marszu, przed snem. Design gry jest obłędny, piękno i pomysłowość świata porażają - trzeba jednak chcieć go poznać i go zgłębiać. Gierka ma niepowtarzalny klimat, tylko trzeba dać jej szansę i trochę pograć. Podobało mi się na tyle, że wbiłem platynę i ukatrupiłem bossów sam, bez żadnej pomocy. Czasem się zaciąłem na jakimś przeciwniku, ale cierpliwość, parę prób oraz lekkie dopakowanie postaci to klucz o sukcesu. Polecam każdemu zagrać w Bloodborne, mnie zachęciło to na tyle, że sięgnę kiedyś po Dark Souls Moja ocena: 9/10.

Gram i ja. Jako psychofan serii jestem już trochę zmęczony - jednak co za dużo, to niezdrowo Mimo wszystko te stare patenty wciąż bawią, choć jedynka (Arkham Asylum) jest dla mnie wciąż niedoścignionym wzorcem. Koncentracja na fabule przede wszystkim. Ta moda na shitboxy - miasto z nas.ranymi znacznikami mnie irytuje, tutaj mamy znowu podobnie - duże miasto, multum dupereli do zrobienia. Chociaż odnosząc to do innych shitboxów, to tutaj jest to wykonane znakomicie i każdy powinien być zadowolony. Mnie na tę chwilę drażni zbyt dużo akcji z Batmobilem i ganianie się z czołgami. Fajne jest też to, że gierka mimo wszystko jest dość wymagająca i nie ułatwia wprowadzenia dla nowych, więc janusze muszą się ostro napocić, co osobiście mnie zawsze cieszy - tępienie casualizmu w grach zawsze na propsie :potter: Mam pytanie - wymaksowanie całości, platyna - ile mniej więcej czasu zajmuje?

Bloodborne Uwaga - w tej mini opinii padną nazwy bossów. Uwielbiam RPG-i i jRPG-i. Płaczę nad dzisiejszym stanem branży, jednak przyznaję się - nie grałem nigdy w serię Dark Souls. Odstraszyła mnie ta "ukryta" fabuła oraz filmiki z YT pokazujące na pierwszy rzut oka toporność tej gry - oczywiście po zagraniu w Bloodborne zweryfikowałem swoje poglądy. Do Bloodborne też mnie nie ciągnęło, ale wszyscy zachwalali, więc kupiłem i ja. Pierwsze odpalenie - co za drewno, gó.wno i w ogóle. Chciałem sprzedać, potem gierka przeleżała, aż w końcu usiadłem na poważnie i była to dobra decyzja. Trzeba się w to nauczyć grać - gra nic nie podpowiada, nie ma samouczków, wszystko należy samemu odkrywać i próbować, jaki item do czego służy. Fabułę też należy odkrywać, eksplorując ten piękny świat oraz doczytując pewne rzeczy w sieci. Czasem śmiać mi się chciało, jak z czymś miałem problem i myślałem, jak growi janusze kupowali Bloodborne na fali reklam i musieli się irytować, że gra za trudna, sprzedając ją dwa dni później A czy gra jest trudna? Na dzisiejsze czasy tak, ale jeszcze dziesięć lat temu poziom trudności byłby standardem. Jednak na wszystko pomaga bycie w ciągłym ruchu i po prostu tanie pakowanie postaci. No i cierpliwość. A jak jeszcze rozwinie się na maksa toporek i korzysta np. z "rozwinięcia" tego toporka w broń długą i tego drugiego, mocnego ataku, to już w ogóle idzie się jak przecinak. Atak zwala przeciwników z nóg, a w grupach robi rzeźnię Ja miałem problem z Gascoignem (nie umiałem jeszcze dobrze w to grać) oraz z Bestią Żądną Krwi. Z resztą sobie jakoś poradziłem, nawet te Lochy Kielicha nie były takie straszne, a niby miało się płakać z bezsilności. Ten z Królową zrobiłem z marszu, przed snem. Design gry jest obłędny, piękno i pomysłowość świata porażają - trzeba jednak chcieć go poznać i go zgłębiać. Gierka ma niepowtarzalny klimat, tylko trzeba dać jej szansę i trochę pograć. Podobało mi się na tyle, że wbiłem platynę i ukatrupiłem bossów sam, bez żadnej pomocy. Czasem się zaciąłem na jakimś przeciwniku, ale cierpliwość, parę prób oraz lekkie dopakowanie postaci to klucz o sukcesu. Polecam każdemu zagrać w Bloodborne, mnie zachęciło to na tyle, że sięgnę kiedyś po Dark Souls Moja ocena: 9/10.

Polska gra, a polaczki dalej dymani - patcha na PS4 dalej nie ma.

Dajcie znać, jak na PS4 będzie można pobrać. Chcę zacząć w to grać, bo leży od 18 maja, ale pomyślałem, że wstrzymam się do wyjścia patcha. Loadingi po śmierci były przydługie, mam nadzieję, że poprawili ten aspekt.

Dla mnie to najbardziej wyprana z "emocji" oraz z najnudniejszymi postaciami w historii serii część. Jałowy średniak. Najgorsze jest to, że trend futurystycznego szmelcu będzie kontynuowany. Dalej Black Ops i CoD 4: Modern Warfare pozostają jednymi z najlepszych singlowych doświadczeń w grach FPP poprzedniej generacji.

Wretched, musisz trochę pograć, by się przyzwyczaić do mechaniki Też mnie na początku odrzuciła tak wstępna "toporność", ale później - w szczególności, jak rozwiniesz już postać i nauczysz się grać będzie zupełnie inaczej.

Nie ma takiej możliwości.

Kupiłem Vitę specjalnie pod Personę 4 Golden i była to jedna z najlepszych gier, w jakie grałem w życiu Powyższego tytułu niestety nie ograłem - nie wiedziałem o nim kompletnie nic, a widzę, że musi być świetny. Może kiedyś.