Hum

Master Sword No ale na razie jeszcze go nie mam, bo

Ooo, a miałem się kiedyś brać za to. Przynajmniej sprawdzę, czy warto.

Marne prowo

Mordor na sterydach. No nie wiem co tak słabo.

W sumie u mnie to wszystko podobnie wygląda 25h -9 serc, -2 dodatki do staminy, -całość uzbrojenia z dwiema gwiazdkami - latam z koszulą pokazująca ilość hp wrogów, całościowo mam 21 def. IMO Wystarczy upgradować, zamiast kupować jakieś blaszane sety, choć te pewnie dadzą więcej armoru ostatecznie, lub inne efekty, no ale na razie mi wystarczy, -50 pkt na broni, -blisko 40 pkt na łuku i tarczy, -zrobiony upgrade na bombie, stasis i radarze, -dostęp do labu z ancient eq,

Ściągnie Cię na hita, a bez dobrych strzał (najlepiej ancient arrow) i broni niewiele mu zrobisz.

Mam 25h na liczniku, jeden dung ukończony i przed wyprawą do kolejnej lokacji z dungeonem chcę dopakować linka, odkryć większość mapy, porobić część wspomnień (póki co mam ich chyba sześć), mieć zapasy dobrego żarcia, etc. Nie widzę sensu w porywaniu się na fabułę z pięcioma serduszkami i małą ilością staminy, a w razie spotkania z guardianem posrać się w gacie i uciekać jak ta ciota, bo w ekwipunku same drewniane bronie mające 10 pkt dmg.

Ta sekwencja, to tylko przedsmak tego, co jest później. Miód wylewa się z ekranu. Ja wczoraj zapuściłem się do Lost Woods, które

Dwójka to zupełnie inna gra.

A tutaj takie małe coś, jakby ktoś poczuł się zgubiony. Tak trochę w nawiązaniu do mapy Ragusa. Jeżeli dla kogoś mapa gry może być spoilerem, bo chce wszystko sam odkrywać - czujcie się ostrzeżeni.

Myślę, że zrobiłbyś mu jeszcze większy wjazd na chatę, gdybyś najpierw ukończył wątek fabularny. No ale w tym tkwi piękno tej gry, można ją przejść bez ruszania fabuły. Pytanie do tych, którzy już byli w Lost Woods E: odnośnie dawnej teorii ragusa - wtedy brzmiała ona bardzo sensownie, całe szczęście, że jego przewidywania się nie spełniły.

Póki jedyne gry nadające się do tytułu gry obecnej generacji mają w tytule Wild. Przypadek?

Widzę, że Twoja korekta też działa niesamowicie

Zauważyliście, że w zasadzie w ogóle nie wspominany o fabule, a rozpływamy się jedynie nad aspektami gameplayu? Myślałem, że w kwestii fabuły będzie słabo, ale będąc po pierwszym dungeonie jest tu duży potencjał. Aż chce się od razu pogonić do następnych miejsc związanych z głównym wątkiem.

Grałem dziś od rana, z małymi przerwami. Jestem już kawałek za pierwszym "dungeonem". Wrażenia - nie do odpisania. Ta gra nie pozwala mi się oderwać od niej. Jeszcze tu zajrzę, jeszcze to ustawię, jeszcze ekwipunek ogarnę, jeszcze nagotuję elixiry i dania na następną wyprawę, jeszcze sobie aktywuję pobliski shrine i wyłączam! A, to jeszcze go skończę, no dobra, teraz muszę iść do beedla i coś sprzedać, a jak już tu jestem, to zobaczę w którym kierunku dalsza podróż ma kierować, o, tu na pewno będzie korok, a za rogiem, hmmm... a tam to pewnie jest obóz potworów, przydałoby się nałapać trochę strzał, no i ciekawe co jest na tamtej górce za obozem... i tak w kółko. Nie ogarniam jak można zrobić tak dobrą grę.

Te dwa shriny na szczytach Dueling Peaks

Patrzę właśnie jak gra moja żonka. Biega mniej więcej w tym samym miejscu, co ja wcześniej - szukając wspominanego wcześniej skarbu z misji pobocznej. Znalazła przy okazji już co najmniej dwie rzeczy, które ja najzwyczajniej w świecie pominąłem, przechodząc obok. Ta gra jest niesamowita.

Jestem już po wizycie w pierwszej wiosce. Tyle rzeczy po drodze się wydarzyło, że nie wiedziałem od czego zacząć. Ależ ta gra mnie pieści, jako gracza. Przywiązanie do detali jest nie do opisania. Na każdym kroku coś w tej grze jest do zrobienia. Gotowanie o mały majstersztyk. Bieganie z wolf linkiem...

A nie tam jakieś zabawy w czasowe odporności.

A to coś nowego

Oho ho!

Oczywiście, że nie. No i czepiam się trochę. Po prostu dziwi mnie, że zrezygnowali z trzech slotów na sejwy.

Autosejwow od ch.uja zostaje. Po co Ci więcej slotów? Grał będę równocześnie z żoną i średnio wygodne będzie przełączanie między kontami.

Tak jak się spodziewałem - mamy tylko jeden slot na save.

Wszyscy się cieszymy Twoim szczęściem, ale nikt z nas nie może tego wyrazić.