Wiolku

Ja wiem. Praktycznie wszystko "trójka" zrobiła w prawowity sposób, dodając sporo od siebie (z perspektywy czasu aż byłem zdziwiony, jak mało "japońskich" szalonych scenek miała pierwsza część, ot grzeczniutko, a w trójce już jest wszystko, co dziś kojarzymy z serią). Szkoda może tylko, że pod względem lokacji chyba żadna dalsza część nie jest tak ładna, a kurde poprzeczka nie jest AŻ TAK wysoko (choć na swoje czasy nawet była).

Faktycznie DMC jedynka trochę śmierdzi stęchlizną i archaizmem, ALE jak siadłem to pękło kilka godzin i to w sumie przyjemnych godzin. Dante to kozak. Grać w ogóle w dwójkę? 

Zostaw sobie na koniec w ramach ciekawostki. Przy dwójce na bank nie wysiedzisz tyle przy jednym posiedzeniu co przy jedynce.