Wiolku

No ruchanie ewidentnie było śmieszne, ale u mnie we wsi ludzie już wyli jak zobaczyli te gołe baby.

Aster to maniak dyskomfortu, więc te powracające twarze mnie nie dziwią. No nie jest to za miły widok. Noga faktycznie była dziwna xd

Ale napisz coś więcej dziadek.

Ta cała Euforia fajnie się rozwija. Gdzie były takie nastolatki jak byłem młodszy? Wizualnie/muzycznie bardzo fajnie (cały 4 ep z tą festynową grą świateł jest mega), ale i tak pierwsze PUZONY gra tutaj dalej Sydney Sweeney Żona pewnie się domyśla, dlaczego ją tak namawiam do oglądania tego xd

Pewnie pod koniec trzeciego sezonu będą wszystko wyjaśniać jak Hideo :<

Dzięki Barteq : * Playlista ciekawa, szczególnie Czarną farbę bym chciał usłyszeć live. Właśnie, USŁYSZEĆ. Kolega był, ale był też już tak zrobiony, że tylko siedział, więc od niego relacji nie miałem żadnej prawie xd

A mnie znowu drugi sezon trochę zawiódł, bo wygląda to tak jakby twórcy komplikowali wszystko trochę na siłę. W trzecim sezonie to chyba każda postać dostanie po 10 alterów.

Świeżo po wczorajszym seansie Midsommar. Ari nie zwalnia, chociaż mam nadzieję na trochę inną tematykę w kolejnym filmie. Wygląda na to, że gość chce założyć własną sektę. Abstrahując od całej pięknej otoczki, kolorowej, kwiecistej Szwecji pełnej powabnych szwedek i totalnego kontrastu w postaci późniejszych jazd, to mało kto teraz umie w tak przekonywujący sposób pokazać traumy, problemy psychologiczne, czy jazdy narkotykowe (tutaj chyba tylko Gaspar Noe jest mocniejszy - zresztą Aster się na nim wzorował kręcąc te sceny). Słowo klucz to dyskomfort - postaci, aktora, widza. Da się wyczytać dość wyraźnie co gnębi ducha reżysera (powracający motyw "jęku" z przeszywającym bólem). Zasługa tej wiarygodności "traumatycznej" to również dobry casting, chociaż aktorsko nie jest tu tak dobrze jak w Hereditary (wyróżnienie dla głównej bohaterki; Aster buduje nam panteon zapadających w pamięć postaci żeńskich w kinie grozy). Debiut reżysera przoduje również w kilku innych kwestiach, ale mimo teoretycznie zupełnie innej otoczki, to podobne filmy. Suma summarum stawiam wyżej Dziedzictwo jako przykład piorunującego debiutu i perfekcyjnego psycho-horroru. Oczywiście tutaj również wyszedłem z kina cholernie usatysfakcjonowany. Brawo dla Polaka za przepiękne zdjęcia.

Ktoś był na ich gigu Openerowym? Jak wrażenia?

Wszyscy wiemy, że bardzo chcesz napisać o pewnym nowatorskim tytule, ale wiesz również jak wszyscy na to zareagują. On_top: ja bym tutaj wymienił Binary Domain. Ciekawa gierka o fajnym settingu zasługująca IMO na więcej poklasku, szczególnie biorąc pod uwagę kilka pomysłów, które ciepło wspominam (choć fakt, że były niedopracowane).

To @ASX jaka jeszcze gra z xboxa jest niedoceniania?

Mi krótsze sesje też dobrze wchodzą, bo wtedy zazwyczaj nie biorę się za story, tylko robię side-questy, poluję, podziwiam, eksploruje, zbieram, (pipi)a żyję w tym mega realnym świecie komboi. Zabrnąłem za rewolwerowcami w dalsze części mapy i szczęka jeszcze bardziej nadaje się do renowacji u dentysty. Szybko wracam jednak do pierwszego miasteczka, bo chcę sobie dawkować ten świat jak najmocniej, tak, że jak będę opuszczał Valentajn to z łezką w oku. Muszę przyznać, że mocno popłynąłem z tym tytułem i póki co na nic nie mogę narzekać. Potrafię zrozumieć narzekanie na powolność Artura, na godziny przyglądania się animacją, na specyficzne strzelanie. Ale mnie to wszystko ogromnie jara. Jedyne co mi minimalnie przeszkadza to troszkę zbyt niski poziom trudności, ale pewnie jeszcze przede mną większe jatki

Niczym w Driver Parallel lines.

Jak pierwszy raz wyleciałem przez przednią szybę auta i zobaczyłem tę fizykę to oniemiałem Po RDR2 nie mam żadnych obaw co do nowego GTA. To znów będzie kolejny poziom jeśli chodzi o open-worldy, chociaż spodziewam się raczej mocnego rozwinięcia systemu znanego właśnie z ostatnich komboji. I to IMO wystarczy z taką szczegółowością i pieczołowitością. Tak, niech to będzie klimat Vice city, niech będzie bardziej realistycznie. Chcę głaskać moje auto i dokarmiać je najlepszej jakości benzyną.

Ho ho Alanek w swoim czasie pięknie ogrywany na PC, kiedy jeszcze na nim grałem. Klimat i oprawa wbijały w fotel obrotowy. I tak jak wskazał Bartłomiej, gdyby gierka spełniła wszystkie obiecanki z pierwszy zapowiedzi, mogłoby być jeszcze potężniej. Nie przypominam sobie też, żebym się szczególnie nudził, a końcóweczka i parę innych etapów pamiętam do dziś (Scena wtf).

Trzeba będzie nadrobić po Dark'u

Też to zauważam. Również u swojej Żony. I mam bardzo szczerą nadzieję, że ani ja, ani ona nie przyswoi sobie, a może bardziej nie uwypukli pewnych cech. Lepiej coś robić w tym kierunku, niż nic nie robić. Geny ciężko oszukać w pewnych względach.

Dla przypomnienia. IMO ważna recenzja.

Myślę, że muzyka z SoTC i sam koncept gry, to najwybitniejsze osiągnięcie w tej branży jeśli chodzi o "sztukę".

Japońskie Złodziejaszki - fajne, niewymuszone kino ze świetnym morałem. W ciągu tych 2h idzie się związać z bohaterami, szczególnie dzięki ich naturalności. Szczególnie "Babka" wymiata (świetna rola). Nie ma tu żadnych "złych" majaczących w tle, nie ma jakiegoś wielkiego celu, wszystko płynie wraz ze świetnymi kadrami, klimatem. Dzieciaka bardzo szkoda :< Łezka przy finale się zakręciła! 8-/10

Pamiętam jaki byłem obsrany przy tej grze za nasto-gówniaka. Tylko zaraz po Cold Fear odpaliłem właśnie RE4 i to było jak mocarny cios w jądra.

So close xd