Wiolku

Do usunięcia.

Właśnie Manhunt. Przy żadnej innej pozycji nie czułem się po prostu tak "dziwnie" podczas egzekucji. Jęki ofiar, dźwięk, bo oprawa wiadomo umowna. Obawiam się czasem, że wychodził ze mnie wtedy wewnętrzny jęk podekscytowania bo jestem ukrytym turpistą. Do tego wspomniane już Gearsy(arbuzy <3), seria Dead Space i miażdżenie ciał ciężkimi buciorami. Pamiętacie Soldier of Fortune ? <3

Dopiero co napisałem w sąsiadującym temacie, ale powtórzę. Zobacz azjatyckie Kairo, będziesz wycierał kałem ściany jak w dawnych, irlandzkich więzieniach. Dodatkowo fabuła jest dobra, pokręcona, wielowątkowa. Strasznie niedoceniony - bo nieznany - film.

Wiem, że temat azjatyckich horrorów jest jeszcze bardziej oklepany niż tych z USA, ale zobaczcie Kairo.

Są do wyboru dwa poziomy trudności - easy i normal - jednak polecam zdecydowanie ten drugi, bo właśnie dlatego, że gra czasami stanowi wyzwanie jest wciągająca. Nie trzeba levelować postaci, wystarczy obeznanie z systemem i trochę zręczności. Ogólnie nie określiłbym jej szczególnie trudną. Pamiętaj, że to jrpg, więc gra jest okropnie dłuuuuuga, jednak na tyle różnorodna, że w ciągu gry(ponad 25h gry za mną) nie zaznałem nudy, ani raz. Dopiero tak po 10h odkryjesz większość najważniejszych możliwości w walce i nie tylko, taki urok gatunku. Jako, że Jrpg'y na "odchodzącej generacji" były rarytasem NNK stanowi istną perełkę.

Chyba się starzeję i robię marudny, albo to gry stają się co raz gorsze Niestety moją przygodę z "nowym Dante" zakończę prawdopodobnie po 5 misach. Super, hiper zróżnicowanych i miodnych levelach !!! xD Nie pamiętam, kiedy tak mocno nudziłem się ostatnio przy grze. Nie dość, że twór Ninja Theory jest prosty(gram na Hard), to jeszcze ultra monotonny. Po 4 levelach w Limbo miałem już dosyć tej biedoty - lokacji(łopatologiczne korytarze, słabiutki desing), rodzajów przeciwników, irytujących motywów platformowych i średniego systemu walki, gdzie często nie mogę swobodnie zmieniać broni(dani przeciwnicy do pokonania danym orężem). Zaczynam piątą misję, ooo tak wreszcie normalna lokacja! Niestety nagle wkracza LIMBO, niszczy wszystko i developer może sobie robić co chce, bez krzty logiki. Wiem, że taka jest konwencja gry, ale (pipi)a zalatuje to totalnym pójściem na łatwiznę. Nowa wersja Dante na początku wydawała się ok, jednak z czasem - i przy poznaniu innych, średnich postaci - zaczyna irytować. Z ryja mi on kogoś przypomina i ciągle nie mogę załapać kogo. Nie zniese. Kolejna seria spaczona Kolejny regres gameplay'owy - gra starsza o ponad 10 lat, mam na myśli oczywiście DMC1, jest bogatsza, bardziej rozbudowana, mocniej wciągająca. Zupełnie nie dziwią mnie średnie oceny użytkowników, rzędu 4,5/10, na chociażby metacritic. Capcom zupełnie już dla mnie nie istnieje. Nawet, zawsze świetna w tej serii, oprawa graficzna ssie pęto. Poziomy są biedniutkie w szczegóły, jak za czasów ps2, grafika rozmazana, a tekstury tylko "ujdą", spójrzcie na te gdy przenosimy się do "wspomnień" i ukazywany jest, a jakżeby inaczej, zniszczony na 10003204235235 elementów świat XD Przypomniała mi się pewna mała, szara, kultowa konsola. W zasadzie to przy rozgrywce trzymała mnie tylko nadzieja na zmianę oraz oprawa muzyczna, z kawałkami zespołu Noisia. Czas więc zamienić pada na słuchawki i odsłuchać OST. Zapytam tak zapobiegawczo - cała gra dzieje się w Limbo? Jest tak monotematyczna - walka, skakanie, przyciąganie kawałków levela, walka, krótka wstawka, walka, skakanie ? Póki co jestem w stanie postawić 4/10.

Ni no kuni: Wrath of the white witch. Z czystym sumieniem polecam. Gra czasami aż do bólu powiela utarte schematy gatunku, jednak ciężko się od niej oderwać. Jest urocza.

XDDD Serio ja wiem jaka jest konwencja takich filmów, "działania w stresie" itp. Swego czasu trailer zachęcał w kinie, początek również jest intrygujący. Ale ... ludzie, jakie to jest denne i niskobudżetowe. Istotna kanwa tego typu obrazów - sceny zabójstw, jest maksymalnie słaba. Sztuczna, bez grama inwencji i pomysłu. Fabuła durna i przewidywalna już po 30 minutach filmu. Śmiech na sali ogólnie. Jedyny plus to wspomniany przez Ciebie motyw muzyczny. Dlatego daję w pełni zasłużone 2+/10 !!!

Dla mnie Doctor Sleep to kolejny przykład wymuszonej kontynuacji. Co by wydawcy zarobili za bundlach, a fani Lśnienia rzucili się na nową powieść jak "prawdziwi" na parę. Oczywiście książka i bez charakteru sequela sprzedałaby się zapewne więcej niż dobrze, wiadomo nazwisko. Za mało tu "Lśnienia w Lśnieniu". Początek z racji tego, że nie każdy zna oryginał jako tako się trzyma, lecz potem większość wątków z trudnego dzieciństwa Dana jest wpakowana na siłę. Jak gdyby Stephen miał gotowy skrypt, określił go jako średni i cudownie przepoczwarzył w wielki, wyczekiwany ciąg dalszy. Bo co my tu niby mamy? Jako osobny produkt "Doktor Sen" również nie jest daniem sytym. Wątki są średnio rozwinięte, a niemal całkowite pominięcie głębszej charakterologi Prawdziwego Węzła, ich genezy, historii, jest kpiną. Całą lekturę na to czekałem i się nie doczekałem. Po "Lśnieniu", które mnie totalnie oczarowało(czytałem przed świętami pierwszy raz), jego kontynuacja rozczarowała, choć czytało się umiarkowanie przyjemnie i lekko, jak to Kinga.

Widzę mapę w prawym górnym rogu. Jest więc nadzieja na bardziej rozbudowane lokacje <3

Bluźnierstwo razy dziesięć! Świt żywych trupów Snydera to (pipi)a zdecydowanie ponad 4/10.

Up: święte słowa. Też zakupiłem trójkę i - jak to z każdą częścią tej świetnej serii - gra wciąga, cieszy oko(efekty świetlne jak zwykle zabijają z miejsca), a nawet miejscami straszy!

Świetna lista. Cieszy obecność Ni No Kuni i wielu innych, różnorodnych pozycji. Produkcja od Level 5, np. na Polygamii nie przeszła pierwszego etapu eliminacyjnego... przegrała z Injustice ...

Ostatnio widziałem Konesera Tornatore i dziwię się dlaczego tak mało mówi się tu o tym filmie. Bo jest o czym - o intrydze, która zasysa jak bagno. O grze aktorskiej z Rushem na czele, który porusza się na granicy komedii, dramatu i totalnej wykwintności. O duchu filmów włoskiego reżysera, kojarzycie wzruszające Cinema paradiso? Wszystko zagrało na tyle, że już na początku roku dostałem kandydata do filmu 2014 w moim osobistym rankingu. To już jest klasyka.

Wszystkie gry są już dostępne w promocyjnych cenach. Od razu. Wejdź na PSS i kupuj Hitmana.

Przyznam, że po wgraniu OF gra się... inaczej. Wiem, że to teoretycznie jest niemożliwe - bo przecież pliki te nie ingerują w kod gry - ale tak jest i już. Jest płynniej, szybciej, chyba przyjemniej!(mam wersję US, czyli BLUS). Stroje, wszystko wykonane bardzo ok. Feeling wzrasta. Tylko co oni zrobili z klasycznymi piłkarzami, a precyzując z Europą? Taki Desailly jest teraz jakimś Keifem, jest biały i ma statsy na 73 ... o_O

Co polecacie z powieści sciencie-fiction dla nieobytego z tematem? W sensie lubię te klimaty, ale chyba bardziej na ekranie. Wpadł mi do głowy P. K. Dick, ale obawiam się, że jego narkotyczna jazda mnie przerośnie i zniechęci. Które jego książki są najbardziej przystępne? Hyperion daje po czaszce? Chcę zmienić klimaty po Kingu i Bukowskim.

Nie wiem czym ty grasz Ficuś. Azerbejdżanem?