michal

ID: potworfilmowy

http://www.factmag.com/2012/12/13/autechre-announces-new-album-exai/

GTA IV PES 2011(arcadeówka;/)

żadna pipka nie dała info o koncertowaniu Swansów w marcu.

Niemal jednym haustem wciągnąłem 4 sezony i musze powiedzieć, że pod względem jakości prezentuje się to mniej więcej tak : 1. 1 sezon 2. 3 sezon 3. 4 sezon 4. 2 sezon

ma racje, choojowiznowata technika rozpie.dala ambicje ludzi

coś dla odmiany

Nie wiem jak was, ale mnie strasznie irytuje postać Przemysława Iwańczyka. Postura studenciaka, który przykładnie wykłada o piłce, analizuje, nawet wtrąci niby śmiszny żarcik, ale w gruncie rzeczy to maxymalnie irytująca i sztuczna kreatura od czasów Olafa Lubaszenko w TVP. Nie wiem co za bezmózg zatrudnia takich ludzi w gazecie.pl ;/

Down ma być na Sonisphere z tego co gadali mi chłopaki z DOWN a Tomahawk ma być w okolicach czerwiec/lipiec. Oczywiście to będzie klubowy koncert, ale ani jedno ani drugie jeszcze nie jest potwierdzone na 100% ... tomahawk w wawce?

ten Down niby jest na Sonisphere, ale Tomahawk nie ma jeszcze rozplanowanego grafiku na 2k13

kto z foruminga wybiera się na depeche mode na Narodowym?

Lekki zawód odczułem po napisach końcowych. Warstwa techniczna nie różni się niczym od poprzedniego filmu Andersona, który piastowany jest na następcę Roberta Altmana, ale nie zagrała mi sama percepcja postrzegania dwóch pomyleńców. Rozumiem, że ideologia jest w każdej postaci zła jeśli podstawimy jej pod krytyczny rozum, ale dla mnie to zbyt płytkie wyjaśnienie filmu. Za fasadą naukowej obserwacji kryje się niewybaczalna pustka emocjonalna, która zżera obydwie postaci od środka co zresztą jest głównym mianownikiem filmów P.T. Andersona. Oto mamy Phoenixa nieokrzesanego zwierzaka, który być może wytarł swoją tożsamość do cna podczas II wojny światowej i jego lekarza, badacza ślepo wierzący we własne pomysły. Gdy tylko napotka jakąkolwiek przeszkodę nieuchronnie ją niszczy. Coś to Wam przypomina? Najbardziej mi się jednak podoba to, że omijając ważkie tematy Anderson patrzy na nich z drobnym przymrużeniem oka. Niby dziwaki, szaleńcy pozbawieni jakichkolwiek reguł trzymają się do końca razem co wskrzesza mimowolnie drobną sympatię dla ich osobowości. Kompletnym jednak nieporozumieniem jest jednak stawianie za pewnik zapewnień z ust zainteresowanych co pcha ich do przodu w życiu bo przecież: mistrz - podaje sie za czciciela ducha, który jednak podskórnie pragnie zetknąć się z naturą czyli do swoich korzeni egzystencji. uczeń - ciało płacze duch szuka ukojenia, rozwiązania, prawdziwej węwnętrznej stabilizacji.

Wiele nie rozminę się z prawdą jeśli powiem, że mamy do czynienia z perełką pokroju sławnego Primera z 2004. W skrócie yebitnie ujmująca perspektywa ludzkiej ciekawości, która nie ma końca.

o filmie napisz jeszcze 2mb txtu.

wysil się bardziej.

lecisz jutro Bart do Arkad?