stoodio

6 meczyków przez 3 rozdziały to dużo (z czego połowa to quest)? Brakuje możliwości rozegrania partyjki dla rekreacji, bo aż chce się grać. Pamiętam jak w wiedźmaku wpadłem w cug z gwintem, aż zaniedbałem przybraną córkę...

Wszystko wydaje się być zaserwowane w dobrych proporcjach, no ale cholera za mało tej karcianki...

W późniejszym etapie gry wspomniana taktyka to recepta na szybką porażkę. Co jak co ale ta karcianka im wyszła, bawi ogrywanie typów do "zera".

Ostatecznie można pożyczyć gierkę od kumpla, stworzyć byle zapis i odebrać w menu czerwoną kulkę.

Nie ma co się czarować: otwarty świat ma niestety swoją cenę - te wszystkie wieże, źródełka mako i inne bzdety są dokładnie tak nużące, jak się wszyscy spodziewaliśmy. Tworzą iluzje aktywności, która zamiast rozruszać eksplorację, zwyczajnie nuży. Osobiście, delikatnie mówiąc, nie przepadam za sandboksami i mam z tym elementem dosyć spory problem. Wolałbym pograć sobie w przerwie między walkami w karty, ale niestety nie ma już z kim.

Mi wczoraj Ifrit się odpalił na zwykłych mobkach, a mam ze 2h na liczniku (z czego 30 minut spokojnie w karciochy cioriałem).

Jakby ktoś miał problem z weryfikacją zapisów pod bonusy (Demo, FFVII Remake i DLC), to po prostu trzeba dossać całość danych a nie tylko tę część pod uruchomienie gry...

Abstrahując już od technikaliów (gra wygląda cokolwiek średnio), intryguje mnie jedna kwestia - czy jest tu ktoś, kto nie zna oryginału i nie ma na nosie okularów nostalgii? Jak postrzega Remake oraz nadchodzący Rebirth? Czy to rzeczywiście będzie godny Final czy wszyscy padliśmy ofiarą naszych ciepłych wspomnień? Osobiście po pierwszym demie miałem bardzo mieszane uczucia.

Killzone to solidna gierka z fajnym settingiem i wypasioną pukawką Rico - żadna dycha. Dziwne, że posmarowali jakiemuś periodykowi znad Wisły.

Na sto pro padnie nie raz tekst, jak to on nie cierpi jeździć na tym kurczaku

Nie da się ukryć, że oryginał pobudzał w wyobraźnię Mnie jedynie w demku zawiodła eksploracja - droga do reaktora to była smętna nuda.

To jest ten moment, w którym całkowicie tracę zainteresowanie eksperymentem pt. Silent Hill 2 Remake.

Potwierdzam - chciałem sprawdzić, co tam słychać od premiery i niestety nie da się przy tym zasiedzieć: 30 minut i usypiam. Bez diametralnych zmian ta gra jest stracona.

Skończyłem, odpoczynek bez zmian na honorze - żarcia jest w bród.

Były zmiany - przykrócono patent z pokojowym rozwiązaniem konfliktu przy użyciu perswazji/zastraszania i w następstwie ubiciem delikwentów. Nie ma już podwójnego expa. Ja teraz wszedłem do drugiego aktu na customie i mam jakieś 10% expa do 8lvl (nie zabijałem druidów/kupców z uwagi na Wylla i nie zniszczyłem księgi nekromancji).

Dla odmiany kapkę klasyki - świeża aktualizacja HoM&M III HoTA:

Wreszcie miałem chwilę czasu żeby sprawdzić najnowszy (nie)oficjalny dodatek do Heroes of Might & Magic III: Zacząłem kampanię. Bardzo wymagający poziom, ciekawa fabuła (widać inspirację Władcą Pierścieni) a sam gwóźdź programu - Factory - dla mnie rewelacja! Klimatyczny, pełen ciekawych stworzeń - no i ta miła nutka w ekranie za zamku. Poprzedni dodatek z piratami był najwyższej próby, miło że twórcy ciągle trzymają poziom.

8lvl na początek finalnego aktu to trochę mało - ja teraz kończę pierwszy z tym poziomem. Ale w sumie nie tutaj szukałbym źródła problemu z Posępną. Z tego co piszesz, to raczej klasa kapłana się nie sprawdza niż sama postać (świetny dubbing, przyjemny design - chyba że wolisz blondynki, no i ciekawy quest elfki). Ja osobiście nie wyobrażam sobie drużyny bez kleryka. Zawsze przed wyruszeniem z obozu rzucam na siebie pomoc - już na 3 poziomie czar ten zwiększa maksymalne życie o 10 aż do kolejnego długiego odpoczynku. Zazwyczaj stawiam na domenę życia (dodatkowe HP przy leczeniu), po ~2h gry mam już ekwipunek, który powoduje, iż każdy uleczony cel (nieistotne czy czar czy rzut flaszką) dostaje błogosławieństwo, redukcję 50% obrażeń od oręża na dwie rundy (bez obowiązku koncentracji) oraz 3 symboliczne tymczasowe HPeki. Mało kto potrafi zrobić dla drużyny tyle dobrego jedną bonusową akcją. Do tego mogę rzucić w tym samym ruchu jeden z bardziej przegiętych czarów - Spirit Guardians (zdobywamy go na 5lvl), w stosownej zbroi kapłan dodatkowo znacznie debuffuje każdą istotę w zasięgu czaru. Z ofensywy na wczesnych poziomach wspomnę jeszcze tylko o Guiding Bolt oraz Command - bardzo przydatne w wielu sytuacjach. PS Phalar Aluve zawsze trafia w ręce mojego kleryka.

Wrzucam jako ciekawostkę., bo późno do mnie info trafiło: https://news.blizzard.com/en-us/diablo2/24030419/22-nights-of-terror-holiday-event-returns Dzienna lista bonusów: https://maxroll.gg/d2/news/22-nights-of-terror-event-returns-for-the-holidays

Rewelacyjna dla Warlocka pod Eldritch Blasta. Niestety regularne czary nie zyskują żadnych bonusów - ani do trudności rzutów ani na trafienie.

Naprawdę warto zagrać Żądzą - dochodzi sporo zawartości, widzimy wydarzenia z zupełnie innej perspektywy no i jest to kanon tejże opowieści. Ja teraz sprawdzam uroki poziomu custom - niestety honorowi bossowie nie są tutaj dostępni a zabawa z nimi była przednia. Zacząłem dobrą drużyną (Karlach, Wyll oraz Gale) jako Ghityanki ("Chk!") - super rasa, która wnosi sporo roleplayowej świeżości w jakby nie było moim trzecim z rzędu podejściu. No nie chce mi się znudzić ta gra...

Czyszczę sobie wszystkie questy przed honorowym finałem drugiego aktu: Grym 0:1 Lae'zel. Trochę mi go było szkoda