stoodio

Właściwe jest to, które sam uznasz za właściwe. Masz chyba na myśli lip sync - nigdy nie występował w serii (oprócz paru wyjątków).

Czytam sobie Pixa (recenzja ME Catalyst) - dokładnego cytatu nie zapodam, ale "gra jest dobra, bo jest najzwyczajniej dobra". Kto to puścił do druku? Niezły babol też jest w tekście o flipperach, gdzie opisują pamiętnego Pinballa z 84 na... SNESa XD Trochę kłują w oczy takie brednie.

Chyba po kostkach - do kolan to mu nawet nie sięgniesz Jeśli by tak pochylić się nad bossami w Demon's, to rzeczywiście najtrafniejszym określeniem będzie "różnorodni". Nie wszystkie walki są udane, ale nie sposób odmówić im oryginalności (czego brakuje już od DkS2, w którym to mieliśmy dosłownie kalki walk z poprzedniej odsłony).

W połowie grudnia. Kolega robił przed końcem roku i otrzymał theme. Do mnie wysłali maila jakoś 5 dni po platynie. Heh, tak czy inaczej 3 razy dupa : ) Nie wiem, czego się spodziewałeś - to Bloodborne a nie troskliwe misie Dla mnie jednak jest różnica, choć sami nie jesteśmy w stanie przewidzieć, do czego doprowadzą nasze czyny.

To akurat mnie nie dziwi bo te szmaty z Konami to raczej nie jest firma na ktora obecnie mozna liczyc w jakiejkolwiek kwestii. Abstrahując od obu Castlevanii, jest przecież nawet Super C od Konami. Fajny sposób na przedstawienie kawałka historii młodszym graczom, bo jednak nie ma to jak odpalić oryginalnego NESa i pograć dokładnie tak samo jak te 20-30 lat temu

Kiedy splatynowałeś BB?

Nie bardzo - jest alternatywny scenariusz.

Ma wpływ na jej dalszy los.

Otrzymasz na maila theme w nagrodę. Nie jest on najwyższych lotów, ale zawsze miły gest.

Ja osobiście nigdy nie uważałem żadnej gry z serii souls za hardcore'ową. Już od Demon's podchodzono do gracza z szacunkiem, nie traktując go jak upośledzoną małpę. Owszem było wyzwanie, ale trudności stawiane przed nami nazwałbym uczciwymi, a porażka w większości była efektem naszych własnych poczynań (czy to przez złe dysponowanie paskiem staminy, czy też przez zwykłą nieostrożność). Świat, w którym lądujemy, jest nam nieprzyjazny - nikt nas za rękę prowadził nie będzie, z drugiej strony zagrożenie funkcjonuje według spójnych prawideł (które zazwyczaj są wcześniej sygnalizowane uważnemu śmiałkowi).

No przyznam, że źle się to czyta. Seria, w której istotne jest wyzwanie i satysfakcja z nim związana, nie jest każual-friendly. No zaiste smuteczek. Co chwilę koronny argument na wyższość dwójki to krótszy czas powtórzeń po skusze. Skusze, która jest tylko i wyłącznie twoją winą, bo kozaczyłeś, bo się zniecierpliwiłeś, bo choć na chwilę opuściłeś gardę. Każde powtórzenie uczyło gry, pokory i cierpliwości. Ale nie za trudno, za długo, za ciemno XD

Bierz MS Pacific Rift - gra do tej pory robi robotę (tak jak wspomniałeś - jedynka starusieńka graficznie/gameplayowo, a Apocalypse to crap), wpadnie znajomy, odpalisz splita i WRUUUUUM. HR to jednak tylko na półkę (i jeśli już, to w tym wydaniu z imitacją kropel deszczu). Podaj z ciekawości listę tych 9 wybrańców - jeśli nie będzie tam Demon's Souls, to cię skasuję z listy znajomych na forumku.

Dokładnie tak - jeśli miałbym wskazać najlepszy element dwójki, to zdecydowanie jest to Majula (klimat, muzyka, tajemnica unosząca się w powietrzu).

Spoko-dżoko, gry są do... grania. Ważne, że masz oryginały i nie dałeś się naciąć jakiemuś ćmokowi na Allegro. Sam mam parę gołych cartów na NDSa (kupowane dawno temu po 10-15zł sztuka).

Z doświadczenia - PALowski box + okładka NTSC = bootleg. Nie wpadłbym jednak na to, że dodrukował sobie okładki do gołych cartów.

Żadnego Dragon Questa? Pirackie Zeldy i Animal Crossing? Dałbym minusa, gdybym miał. edit: to zmienia postać rzeczy

Abstrahując od niepewnego procederu handlu slotami na aukcji jest napisane, że wersja angielska - jeszcze kupisz dodatek z innego regionu (USa albo co) i nie pograsz.

Najlepsza wersja na PS2 to właśnie platynowa, w której dodano scenariusz Restless Dreams.