stoodio

Kiedy splatynowałeś BB?

Nie bardzo - jest alternatywny scenariusz.

Ma wpływ na jej dalszy los.

Otrzymasz na maila theme w nagrodę. Nie jest on najwyższych lotów, ale zawsze miły gest.

Ja osobiście nigdy nie uważałem żadnej gry z serii souls za hardcore'ową. Już od Demon's podchodzono do gracza z szacunkiem, nie traktując go jak upośledzoną małpę. Owszem było wyzwanie, ale trudności stawiane przed nami nazwałbym uczciwymi, a porażka w większości była efektem naszych własnych poczynań (czy to przez złe dysponowanie paskiem staminy, czy też przez zwykłą nieostrożność). Świat, w którym lądujemy, jest nam nieprzyjazny - nikt nas za rękę prowadził nie będzie, z drugiej strony zagrożenie funkcjonuje według spójnych prawideł (które zazwyczaj są wcześniej sygnalizowane uważnemu śmiałkowi).

No przyznam, że źle się to czyta. Seria, w której istotne jest wyzwanie i satysfakcja z nim związana, nie jest każual-friendly. No zaiste smuteczek. Co chwilę koronny argument na wyższość dwójki to krótszy czas powtórzeń po skusze. Skusze, która jest tylko i wyłącznie twoją winą, bo kozaczyłeś, bo się zniecierpliwiłeś, bo choć na chwilę opuściłeś gardę. Każde powtórzenie uczyło gry, pokory i cierpliwości. Ale nie za trudno, za długo, za ciemno XD

Bierz MS Pacific Rift - gra do tej pory robi robotę (tak jak wspomniałeś - jedynka starusieńka graficznie/gameplayowo, a Apocalypse to crap), wpadnie znajomy, odpalisz splita i WRUUUUUM. HR to jednak tylko na półkę (i jeśli już, to w tym wydaniu z imitacją kropel deszczu). Podaj z ciekawości listę tych 9 wybrańców - jeśli nie będzie tam Demon's Souls, to cię skasuję z listy znajomych na forumku.

Dokładnie tak - jeśli miałbym wskazać najlepszy element dwójki, to zdecydowanie jest to Majula (klimat, muzyka, tajemnica unosząca się w powietrzu).

Spoko-dżoko, gry są do... grania. Ważne, że masz oryginały i nie dałeś się naciąć jakiemuś ćmokowi na Allegro. Sam mam parę gołych cartów na NDSa (kupowane dawno temu po 10-15zł sztuka).

Z doświadczenia - PALowski box + okładka NTSC = bootleg. Nie wpadłbym jednak na to, że dodrukował sobie okładki do gołych cartów.

Żadnego Dragon Questa? Pirackie Zeldy i Animal Crossing? Dałbym minusa, gdybym miał. edit: to zmienia postać rzeczy

Abstrahując od niepewnego procederu handlu slotami na aukcji jest napisane, że wersja angielska - jeszcze kupisz dodatek z innego regionu (USa albo co) i nie pograsz.

Najlepsza wersja na PS2 to właśnie platynowa, w której dodano scenariusz Restless Dreams.

Można było odnieść wrażenie, że cena się stabilizuje na tym pułapie: http://allegro.pl/bloodborne-goty-old-hunters-pl-dark-souls-demon-i6193502340.html http://allegro.pl/bloodborne-goty-gra-dodatek-ps4-okazja-megahit-i6202053089.html Ale teraz znowu powyżej 200zł.

Jeszcze niedawno GOTYE było świetnym rozwiązaniem - można było wyrwać używkę za ~130zł, a sprzedać za 160zł (nówki chodziło po ~169zł). Obecnie ciężko znaleźć to wydanie w dobrej cenie. W twojej sytuacji najlepiej dokupić ze sklepiku gołe DLC, chociaż obecna cena to jakaś kpina. Ewentualnie jak ci nie zależy na czasie, to czaj się na alle na kompletne wydanie - czasem pojawiają się za 160-170zł.

Ja gram "pogodowym" Foltestem, który jest idealny do usypiania czujności durnego komputera - rzuca mróz, ja buduję bezpiecznie pierwszą linie (pożoga oraz smok zneutralizowane), po czym pod koniec wychodzi słońce. Elfy są średnie, bo efektywne granie na zmianę linii wymaga kart. No i pasywna umiejętność to po prostu żart.

Moim zdaniem Królestwa Północy > pozostałe talie (mówimy oczywiście o skompletowaniu wszystkich kart).

To chyba miałeś wyjątkowe szczęście. Ja podchodziłem do potyczki z Nilfgardyczkiem chyba ze 3 razy i w jednej z partii w ostatniej rundzie rzucił mi 3 szpiegów pod rząd. A moim zdaniem talia Skellige jest za słaba w porównaniu z innymi. Znaczy rozumiem strategie żeby odpuścić w pierwszej rundzie i najlepiej w drugiej wyłożyć Kambi + prawie wszystko co tam masz w ręce, a w trzeciej liczyć że przywróci jakieś dwie dobre karty, ale właśnie za dużo tu liczenia na szczęście i mnóstwo słabych kart, które jak najszybciej trzeba wyrzucić z talii. Byłem gotowy na szpiegów (manekin, Yen), do tego nie musiałem liczyć na "przywrócenie dwóch dobrych kart", bo zawsze kontroluję, co wraca (początek bohaterami + np. Jaskier/Olgierd, którzy się respawnują). Dla mnie świetna talia, szkoda jedynie, że ma tylko dwóch dowódców. Na jakieś 10 rozgrywek z Barnabą na najwyższym nie przegrałem ani razu, co tylko potwierdza moja opinie o beznadziejnym poziomie sztucznej inteligencji.

Nie rozumiemy się - dla mnie talia kozak*, wystarczy olać grzybki i berserkerów. Kosiłem wszystkich równo, kpiną był niski poziom AI oraz ich żałosny dobór talii. * - pasywny skill z przywróceniem dwóch kart w 3 rundzie, Kambi, Olaf, Cerys + Tarczowniczki

To nie tak - typek grał talią Nilfgaardu i nie zagrał nawet jednego szpiega

spróbuj pobawić się w alternatywne questy z npc, czyli np. pogadać przez okno z córką Gasgoina i znaleźć broszkę jej siostry, czy spotkać się z Adranną w katedrze Odeona na początku fazy krwawego księżyca, oraz ponownie, po zabiciu Micholasha To jest niezwykłe, jak subtelnie i niepostrzeżenie są wykreowane sidequesty w serii Souls (BB szczególnie dobre z uwagi na ciężki klimat) - bez narracji zbędnego gadania, a dawka emocji spora (quest córek Gascoigne'a, konflikt Arianna vs Adella, yummy).

Wątek gwinta w dodatku wyeksploatowany na maksa i mimo kapitalnie wprowadzonej talii jednak zawód. To jakimi kartami grali podczas turnieju (albo Bazyli przy najlepszych ustawieniach), to po prostu istna kpina. Pozostaje mi ciorać co jakiś czas fizycznymi kartami z bratem - nieporównywalnie lepsze doznanie