stoodio

Teraz właśnie zgłębiam temat, uważając na spoilery i chyba nie będzie tak źle (domena światła* dla wyznawcy Shar nie ma najmniejszego sensu fabularnie, ale gra podobno "widzi" ją i "traktuje" po staremu). * - gameplayowi to z kolei istny must-pick

Bardzo liberalne podejście do wszystkiego mają w tym Larianie z tego co widzę. Rozumiem reset protagonisty - ot sprawdzimy sobie różne opcje bez konieczności nowego startu (sam skorzystałem, zmieniając łotrzyka na maga), ale dla mnie gmeranie w drużynie to już za dużo. Są jacy są ze wszystkimi plusami i minusami - taki podstarzały Keldorn z niską zręcznością, kruchy Haer'Dalis czy przygłupi MInsc mieli swój urok (poza tym od tego są przedmioty, żeby nieco wyprostować te niedostatki). Jedno jest pewne - kompania jest niezwykle barwna i różnorodna, za co należą się ogromne brawa.

Uwaga:

Zdziwiła mnie właśnie możliwość resetu kompanii, bo przecież po coś twórcy wykreowali ją tak a nie inaczej. Kusi, żeby zrobić z każdego koksa (ważne cechy max resztę olać), ale pierwsze przejście zostawiam sobie klasycznymi postaciami (podobno przepadają opcje dialogowe i się traci roleplayowo w przypadku zmian klasowych).

Oj to koniecznie sprawdź to: GREAT WEAPON MASTER dla wojaka SHARPSHOOTER dla snajpera

Te dodatkowe obrażenia przy obniżeniu szansy na trafienie są świetne - bardzo łatwo można zniwelować karę a 10dmg więcej to jest obecnie gamechanger (do tego dodatkowe profity w postaci bonusowego ataku w zwarciu oraz niwelacja kar wynikających z wysokości dla łucznika) 4 vs 10 nie wygląda już tak strasznie. Średnio mi się sprawdza na razie feat Lucky, ale chyba wszystko rozchodzi się o tytułowe szczęście, a raczej jego brak w moim przypadku

Też tam wczoraj właśnie byłem. Łucznik kosił z wysokości, a wojownik w zwarciu kładł hurtowo wroga trupem. Przedmioty też się zaczęły robić ciekawe - dużo warunkowych efektów, które fajnie współgrają. Dobre przygotowanie pod atak daje ogromną satysfakcje.

Po 4 lvl walka nabiera takich rumieńców, że głowa mała. Nagle zbieranina przypadkowych awanturników zmienia się w grupę wyszkolonych najemników. Sporo ciekawych featów - naprawdę jest w czym wybierać. Dziwi tylko prawie całkowity brak wymagań - aż się prosi, żeby przyporządkować je do wybranych wartości cech, była by jeszcze większa zagwozdka przy tworzeniu postaci.

Być może nie wszystko jest przystępnie przedstawione, ale przy takiej masie możliwości i tak jest nieźle.

Szukaj ikonki z młotkiem i głową:

Nie, po prostu atak który by zabił ogłusza.

Taplaj się dalej w tym skrajnie fanbojowym sosie i dopowiadaj sobie, co tylko chcesz.

Z każdego twojego posta w tym temacie przebija niezdrowy entuzjazm. Aż strach cokolwiek napisać, bo zaraz na 100% będzie twoje sprostowanie, że jest zupełnie inaczej.

Zachowujesz się jak jakiś samozwańczy ambasador tej gry? Daj ludziom mieć swoje odczucia, powymieniać się opiniami. Po co wszystko negować.

Problem polega na tym, że tobie podoba się tu dosłownie WSZYSTKO. Doszukujesz się ataków nawet tam, gdzie ich nie ma.

Skrajny fanboizm bije z każdego twojego posta, jeśli tylko pojawi się jakaś forma krytyki dowolnego aspektu gry. Nie mam pojęcia, czym to jest spowodowane.

Naprawdę to jest istotne w RPGu - dosłowność stosunku? Muszą nam pokazać te dwa manekiny wykonujące pokraczne ruchy - bo umówmy się, intymne zbliżenie w warunkach gry wideło wali sztucznością na kilometr. Ostatnie czego potrzebuję to widok ruchających się ogrów, jak sobie siedzę w salonie grając, a dzieciaki krzątają się w około. Dla mnie to jest poziom tych wszystkich PC modów do np. serii RE.

Dziwi mnie właśnie ten cały sos - wybieranie rodzaju donga, rozbieranie postaci do rosołu, jakieś scenki rodzajowe. Ciekaw jestem, co ich skłoniło, żeby tak mocno pójść w tę stronę. Od zawsze tego typu treści w grach wychodziły pokracznie (Dragon Age, Wiedźmin czy Mass Effect) i tu mamy powtórkę z rozrywki. Pamiętna noc w BG2 z Phaere to niewinny wybryk, przy tym co się tu odwala.

To to jest nic - lepiej nie zaglądaj po szopach, jak usłyszysz podejrzane dźwięki...

Grzebanie po półkach też jest średnio przyjemne - syndrom wiedźmaka i zapalanie co chwilę świec XD Rzut możesz skipnąć i od razu masz wynik.

Tekst kwestii możesz zwiększyć wedle potrzeby, niestety opisy przedmiotów i ogólnie pojęte menu nie ma już takiej opcji. Łapie się na tym, że bezwolnie zbliżam się do TV.

Dokładnie - zwykłe gmeranie w ekwipunku czy w karcie postaci jest dużo bardziej emocjonujące niż wszystkie te eventy z Diablo IV

Maksymalizuj każdy ruch - przed końcem tury sprawdź, czy nie masz jakiej dodatkowej umiejętności w zanadrzu (są inne formy ataku oprócz głównej, masz także np. możliwość zepchnięcia oponenta z wysokości). Warto też poszperać w czarach i zwiększyć liczebność drużyny - na początek zwykły chowaniec czy kapłańska broń wystarczą. Zadbaj także o to, aby każdy miał leczącą flaszkę w zanadrzu. Do pokonywania dystansu używaj sprintu. Walka jest naprawdę świetnie zrealizowana - trzeba się tylko wgryźć.

Zatem w ogóle nie tworzyłeś postaci przy pomocy losowego skryptu. Śmiało - sprawdź swoje szczęście. Co ciekawe rolluje baby z wąsami etc. ale żaden z randomów nie będzie niebinarny - tylko mężczyźni i kobiety ;)

Tak jak wspomniałem wcześniej, wystrzegalem się wszelkich informacji i ruszyłem z moim blind playtrough. Zacząłem na najwyższym, ale albo miałem skrajnego pecha w walce z rogatym generałem, albo ten poziom jest sztucznie utrudniony - mindflayer dosłownie za każdym razem chybił. Zmieniłem na średni i tu z kolei idę jak przecinak - walka z pewnymi znajomymi z Hobbita bez draśnięcia. Technicznie jest przyzwoicie, problem z dźwiękiem w słuchawkach wkurzał ale na szczęście zlokalizowałem jego źródło ( @Ölschmitz). Obraz sporadycznie chrupie, bugów nie doświadczyłem. Za to animacja to jest kabaret - wstawanie z siadu, zbieranie roślin albo położenie się Ten skok też wygląda mega pokraczne. Takie irytujące pierdoły, że też tak to pozostawili... Graficznie jest w porządku. Co najważniejsze nasza kompania wygląda super - bynajmniej nie są to twory z generatora (losowe postacie to z kolei istne maszkarony). Komiksowy wygląd przeciwników trochę mi nie pasuje (zalatuje stylistyką z HoM&MV). Pierwsze lokacje są ok, w sumie nic specjalnego - ot oklepane lasy i uroczyska. Muzyka mi nie siadła na razie, nie przepadam za śpiewanymi motywami. Niczego pod nosem nie nucę. Natomiast sól gry: turowa walka, intrygujaca fabuła oraz ciekawa drużna są już najwyższej próby. Z początku miałem mocniejsze skojarzenia z pierwszym Dragon Agem, ale powoli wraz z każdym nowym poziomem, przeczytaną notatką czy postępem w historii czuję coraz to więcej Baldurka