stoodio

Mam taką prośbę do osób, które dysponują polskim wydaniem Knacka - podajcie numer CUSAXXXXX z płyty.

https://www.youtube.com/watch?v=M_aXcH1zDEE Hong Kong 97 - AVGN w formie

Pytanko do tych, którzy już czytają - o co chodzi z tym BioShockiem?

Coś tam chwilkę pograłem - Nisha 6lvl. Czy gra czymś zaskakuje, czy jest to po prostu Borderlands 2? Te hopki to totalna padaka, ileż razy zginąłem, bo źle wymierzyłem odległość i wylądowałem w lawie, ocierając się o krawędź.... Na razie szału nie ma - ciężko nie odnieść wrażenia, że gra to po prostu większy dodatek do ostatniej odsłony (jeszcze ta absurdalna cena na premierę ).

Tyle razy czytałem o problemach z dostępnością PE i się dziwiłem, bo mnie to nigdy nie spotkało, a teraz czwarta próba zakupu najnowszego Pixela zakończona niepowodzeniem

Ja byłem w inmedio - Pixeli sporo, ale z Another World na okładce

Ps4 ssie pałę, zatem ogrywam ostatki z poprzedniej generacji. Obecnie na tapecie Blands. Pytanie do forumowych wyjadaczy - kim zacząć swoją przygodę na Księżycu?

Nie no bez przesady - nie sądzę, żeby to była obrazkowa "soulcja". Bardziej spodziewam się analizy mechaniki gry. Szkoda miejsca na opisy, tipsy etc.

Może ktoś z prenumeratorów już ma i by coś naskrobał.

Rudiok - jest to w 100% podróba. Saptis słusznie prawi - wydanie europejskie a box NTSC (czarny, wąski), do tego ten label - nie ma Laytona z takim oznaczeniem oraz grafiką, europejski cart to NTR-A5FP-EUR:

Mam nadzieję, że w tekście o Psygnosis znajdzie się miejsce dla:

Tak sobie czytam czasem ten temat i z rozrzewnieniem wspominam czasy, gdy seria Souls (premiera azjatyckiego wydania Demon's Souls) była jedynie dla wybranych zapaleńców, którzy ściągali grę z Singapuru czy innych egzotycznych zakątków świata. Długie dyskusje na forumie, odkrywanie zależności, jakimi charakteryzowała się gra, brak guide'ów. Teraz jak zrobił się z tego marketingowy tasiemiec, byle lolek odpala Dark Souls i wypisuje brednie, od których oczy krwawią. Czasem fajnie pozostać w podziemiu.

Gierka wyjątkowo mi "podejsza". Zderzenie baśniowych postaci z prozą życia to strzał w dychę. Dla mnie finałowy twist był mistrzowski (moje podejrzenia padały zupełnie w inną stronę). Koniec końców żałowałem tylko jednej decyzji... edit: na PS3 rzeczywiście wyszła kupa, gierka co chwilę łapała zadyszkę, nawet w scenkach bez jakiejkolwiek interakcji.

PE kiedyś też wrzucało jakieś wielkie artworki na A4 w dziale z reckami, ale czytelnicy się doje.bali, że płacą i wymagają Że płaci się za autorski tekst, a screeny można pooglądać w internecie i takie tam. Bynajmniej nie miałem na myśli szaty graficznej. Piszę o "czymś innym" w kontekście zawartości - mamy magazyn o grach bez pogoni za najnowszymi trendami oraz tytułami, unikatowe wywiady z zapomnianymi twórcami kultowych hitów, recenzje niszowych gier, które w PE nikogo - ot mamy całkowite przeciwieństwo Peeziga. PS dla mnie brak oceniaczki to strzał w dziesiątkę - wszystkim nie dogodzisz PS2 awersja do pada, granie w Wolfa na touchpadzie, brednie pokroju: " dla mnie to jedna z najważniejszych gier w ogóle" (o Gothic 3) rażą i lepiej zachować takie kwiatki dla siebie. Ale jak to mawiają: nikt nie jest idealny.

Co istotne, są zupełnie inni od tego, co do tej pory nam serwowano - wszystko w ich rękach. Pytanie zatem, czy ludzie są gotowi na tego typu magazyn i czy sami znowu wszystkiego nie spieprzą (odsyłam do bardzo dobrego tekstu Destroyera).

Jeden z felietonów opisuje wspomniany przez ciebie fenomen. Z jakością tekstów w tym numerze jest różnie. O ile Hall of Fame w poprzednim dosłownie wchłonąłem, tak teraz było zgoła inaczej. Przywołany tekst o DMA czytało mi się fatalnie (chaotycznie napisany). Felieton Krupika w porządku, choć osobiście dla mnie starsze gry idealnie spisują się jako swoisty wehikuł czasu (owszem, pierwsze wrażenie po odpaleniu wspomnianego FFVII, Diablo czy Contry mija się wyidealizowanym wspomnieniem, ale wystarczy chwila i już zanurzam się bez pamięci w tych kultowych światach - nie wspominając, że grając w takie tuzy jak np. Planescape Torment, odkrywa się wiele rzeczy, które mi jako małolatowi po prostu umknęły). Za to Borek trzyma poziom - czwarta próba nieudana. Wracam do lektury...

Oto dokonało się - dzisiaj opuściłem lokalny salonik prasowy z jedną "gazetką" pod pachą. Nie był to Peezig Ekstrim. Wcześniej zawsze kupowałem PE + jakiś badziew pokroju Playbox czy inne Gramy!. Od kilku miesięcy był to niesławny SS/Pixel. Przejrzałem magazyn, który kupowałem od ładnych paru lat i stwierdziłem, że zakup ten wszedł mi po prostu w nawyk - rzadko czytałem choćby 50% zawartości. Cóż, coś się kończy, coś się zaczyna.