Kmiot

Co? A kogo interesują jakieś dziecinne gry... :closedeyes:

Ja bym zaproponował, aby tworząc nowy temat opisywać jednak jakiego serialu dotyczy. Później na głównej wyświetla mi się, że jest nowy post w temacie "Sezon 3", ale jakiego serialu to już nie wiadomo, trzeba wejść. Nie wiem, może np. "Dexter 3", "Heroes 5", "House 674"? Mogłoby ułatwić, ale pewnie i tak niewielu na to wpadnie.

Możliwe, z tym, że ja spodziewałem się czegoś nieco innego, czegoś zbliżonego stylem do tych pocztówek z XXXX roku, czyli opisu miejsca i jakichś przeżyć z nim związanych, a w większości przypadków otrzymałem opis miejsca, skrawki wywiadów i opinii i rzadko kiedy coś Czaka z tymi miejscami łączyło. Kilka rozdziałów znośnych, ale generalnie się mocno zawiodłem. Dlaczego ominęto "Lullaby"?

Nie wiem kto niby miałby tam gwiazdorzyć. Czasy gwiazdorskiego Realu już dawno minęły. Kto tam jest "napuszonym gwiazdorem", w sensie kogo miałeś na myśli?

Generalnie pewnie będzie tak jak już więszkość zauważyła - zrobi krzywdę lalce, zacznie może normalnie żyć i przestanie walić konie lalki ustami. Ale te dramatyczne próby zwrócenia na siebie uwagi to są przygnębiające. Powinien się zabić. Tylko ciekawe jak by wrzucił filmik na sieć, skoro by już nie żył.

http://kominek.blox.pl/2008/10/SAMOBOJSTWO...MAM-TALENT.html Haha, jaki dramat ;d Stary a głupi.

Fakt, gorsze, ale ze względu na to, że w założeniu jest to romantyczna komedia. Do wieczornego obejrzenia i przytulania z dziewczyną/kochanką/mamą/siostrą, zakończonego brutalnym seksem z przywiązywaniem do łóżka i zawiązywaniem oczy jak znalazł. Kilka fajnych tekstów, niezły monolog Cichego Boba i możliwość pogłębienia wiedzy o ulubionych bohaterach, ich relacjach (dobre wprowadzenie przed Jay i Cichy Bob Kontratakują - poznajemy twórców komiksu). Dla fanów obowiązkowy.

Odgaduję: PJ Harvey - To Bring You My Love Jeśli dobrze, to zadaję: Wiadomo Gołombiu.

Sin City na TVP1 o 23:10. Dzisiaj.

Dzwonek w telefonie miał szałowy. xd

Saltillo - Ganglion Jutro coś naszkicuję. A w zasadzie dzisiaj, po południu.

Przeczytał już ktoś, warto? Nie warto. Chyba, że wybierasz się do Portland. W ogóle ciężko to nazwać książką, to właśnie przewodnik w stylu Palahniuka, wypchany bezsensownymi opisami wnętrz restauracji w których jada, sklepów w których robi zakupy i parków w których bywa ;/ Są też przepisy na ulubione dania. Kilka niezłych fragmentów (niektóre wspomnienia, miejscami teksty o nawiedzonych atrakcjach, czy "gdzie zaliczyć numerek w Portland" [tu nawet wspomniano o szwaczkach - czytelnicy Pratchetta się uśmiechną]). Ogólnie jednak nudy na pudy, szkoda czasu, a już na pewno pieniędzy. Nie rozumiem co kierowało Niebieską Studnią przy pomyśle wydania tego w Polsce.

Ja tam mu niczego nie zazdroszczę, ba - cytując doktora Hałsa - życzę wszystkiego najlepszego jemu, oraz jego tragicznie zdeformowanym dzieciom.

jeździł* (z Xem alt) Nie, bo ja czytałem o takim, który jeżdził. Nie udawaj takiego oczytanego w klasykach literatury.

Ja nie widziałem.

Pies, który jeżdził koleją.

Zapraszam do dyskusji.

Kupicha ostatnio podbija polskie seriale. Dwukrotnie mi się przez ekran juz przetoczył. Je'bany, trzeba mieć łeb, żeby bez talentu aktorskiego wkręcić się do serialu. W takim przypadku to on powinien im płacić, a jest odwrotnie.

http://www.proszynski.pl/Blask_fantastyczn...9973-1-30-.html

Już w Straży Nocnej nie ma charakterystycznych "słoników" między rozdziałami, a bez nich, same odstępy nie rzucają się tak w oczy. W Złodzieju Czasu też nie ma, ale można uznać, że zastepuje je "Tik". Zrezygnowali najwyraźniej z takiego podziału na "rozdziały" i teraz lecą w ciągłość.

A ja dopiero nadrobiłem "Straż Nocną" i co mogę powiedzieć, to fakt, że cykl o straży wciąż nie do zdarcia. Mocno mrocznie tym razem, dużo trupów, śmierci, "dynamicznych" scen walki, fajny sposób wysławiania się Carcera (czuć skur'wysyństwo, a przed oczami staje mi ten zabijaka z siekierą z "Bohatera Ostatniej Akcji" ;P), a wszystko okraszone szczyptą absurdu, tak charakterystycznego dla mieszkańców Ankh-Morpork. Jest dobrze, absolutnie mi się cykl nie nudzi.

Źródło jednak nie pasuje mi klimatem do ogółu działalności Mogłajów. Więc albo wspięli się na wyżyny twórczości, albo byli pionkami, bo sam OST uważam za jeden z najlepszych jakie było mi słuchać w swym nędznym żywocie i zdecydowanie przypisuję to Klintowi, bo wiem na co Go stać. Zresztą nie we wszystkich zestawieniach Mansell występuje wraz z Mogłajem.