Kmiot

No niestety, ale ten temat już jutro umrze, bo nie ma o czym dyskutować

Barcelona świetnie wypadła na tle przerażająco słabego ManU. Smutne, że finał był spektaklem jednej drużyny. Szkoda, że obyło się bez kontrowersji :closedeyes:

Liczę na jakąś aferę, jakieś ręce, które już tam były. To mi zapewni rozrywkę w tym temacie i będzie znowu śmiesznie.

Bo ja wiem, czy takie głupie? Lepiej, żeby nazywał się John Smith? Nazwy takie, a nie inne, pomagały mi w dalszej części książki szybko identyfikować bohaterów, bez zbędnego poznawania ich imion i nazwisk, gdzie przy blisko 20 równorzędnych postaciach w jednym miejscu łatwo o lekkie zamotanie i pogubienie się. Jak dla mnie to nie głupi, a sprytny, niebanalny i ułatwiający czytanie zabieg. No i taki Palahniukowy. Nuda to już kwestia gustu. Co prawda nie zaskoczyło mnie zaskoczenie, ale nudzić się nie nudziłem na pewno.

Przyjęło się, że forum to FPE, więc portal figurujący jako PPE brzmi sensownie, zwięźle i jest naturalną koleją rzeczy. "Wkrótce" niewiele mówi. Dla jednych to dni, dla innych miesiące, a jeszcze dla innych to lata, skoro projekt jest w zamyśle od ponad 3 lat. Takie bezpieczne, niezobowiązujące słówko.

Przez cały finał czułem się żenująco. Rażą przejścia z łzawego dramatu, gdzie on ją kocha, ale ją traci, a oni się kochają, ale nie mogą być razem, bo nie, w strzelaniny, gdzie wrogowie padają jak w Gun Smoke, Jackowi pomaga wjeżdżająca vanem Drużyna A, Kejt strzela siedząc na fotelu pasażera i niezauważona zabija kilku przeciwników. Dżuljet daje się obwiązać w supeł złośliwemu łańcuchowi i oryginalnie spada w przepaść, wypuszczona z uchwytu ukochanego. W co trzecim filmie to mamy. Niestety przeżywa i budzi się obok tandetnej bomby, która ni chu chu nie ma zamiaru wybuchnąć. Pomijam już fakt zadziwiającej wytrzymałości chirurga na kilkanaście strzałów w mazak, które otrzymał od Sojera, wliczając w to uderzenie z konara, niczym z bejsbola. Wszystkie sceny z tą ekipą są w mniejszym, lub większym stopniu żenujące i śmierdzą szmelcem. Finał ratuje jedynie wątek z Lokiem, w którym czuć tę lostową mistykę. Choć Dżejkob okazał się lekkim maślakiem, póki co przynajmniej. Cała reszta to marny, przewidywalny, niskobudżetowy film akcji, którym ciężko się emocjonować.

No i elegancko, finał w zupełności mnie zadowolił (ostatnie minuty mocarne), tak jak wcześniejsze kilka odcinków. Sezon generalnie średni, z kilkoma przebłyskami (ep z zakładnikami w gabinecie Cuddy, ep a'la "Motyl i skafander", końcowe 4-5 epów). Ale co najważniejsze, nie nudziłem się wcale i na bieżąco, często nawet z niecierpliwością, zasysałem kolejne odcinki. Pozostało czekać z ciekawością na następny sezon. Pięć uśmiechniętych buziek dla piątego sezonu :) :)

Z tego co sobie przypominam, to w książce zakończenie zalatywało lekko mieszanką MacGyvera i Bonda. Boję się je ujrzeć na ekranie.

Przeproś!

To jest masakryczne xd

Grześ i jego wytłumaczenie karnych mnie roztrzaskało xd

Tylko ja widziałem te ręki w polu karnym Barcy?

Proponuję zawęzić zakres do trzech albumów Smash (1994) Ixnay On The Hombre (1997) Americana (1998) Ja nie potrafię roztrzygnąć, ale raczej bym uderzył w Ixnay'a. Odpowiedzi na resztę pytań nie znam, bądź jestem zbyt słabym fanem, by je znać.

Wbij się na forum serialu, tam opinie dotyczące serialu są przeplatane porównaniami z książką (bez spoilerów oczywiście). Tam też prędzej otrzymasz opinie, bo nie każdy kto przeczytał książkę o Dexterze zagląda na forum o książkach. Proponuję w ogóle tam założyć nowy temat o knigach. Ja nie czytałem, dlatego bez odpowiedzi.

Przynajmniej wreszcie odcinki tworzą jakąś całość, bo brakowało spójności w środku sezonu. Teraz to nabrało wyrazu. Liczę na konkretny finał.

O, a jeszcze wczoraj od niechcenia się właśnie za tym rozglądałem po sieci. Ale z Ciebie Piotrek, no. Dzięki.

No właśnie, CAŁY soundtrack to jest masakryczne dzieło sztuki. A smakuje wyśmienicie szczególnie po seansie. Tym bardziej szkoda, że Mansell nie miał pola do popisu we Wrestlerze.

Gdzie? Tu? W piwnicy?!?

Rozje'bał mnie ten fragment na kawałki. Kur'wa, jak zatańczył xddd

Dzięki za opiniotwórczą i wymowną recenzję. Po senasie bylem w takim stanie, ze nie wiedziałem w ogole co napisać - nie wiem ,czy to pozna pora sprawila, czy moja jakaś głupota, ale z tego filmu mało co skumałem o.O No dobra, ja rozumiem, ale sam przyznasz, że ten post był na zasadzie - co jest lepsze, twój stary, czy nie twój stary? - nie wiem. A za takie rzeczy są warny i bany! Pozwól mi wejść - oglądałem to jeszcze przed recenzją w PE, ale ta mi przypomniała, że oglądałem. Właśnie, przypomniała, więc to tylko świadczy o tym, jakie wrażenie ten film na mnie zrobił. Absolutnie żadnego. Klimat skandynawski wyczuwalny, ale poza tym brak rewelacji. Momentami wyczuwalna tandeta, znośna końcowa scena, ale fakt, że mamy do czynienia z jednym horrorem skandynawskim na rok, jeszcze nie czyni z niego wybitnego kina. Naprawdę, nie ma czym się podniecać, bo poza "egzotyką" skandynawską, niewiele tam oryginalnego, czy oryginalnie pokazanego.

Znaczy co, że serio tam było "niepokonalny"?

Nie jestem fanem ani jedynki, ani dwójki, ale jedynka coś w sobie ma. Sorry, ale Deny Glołwer to ma ryj typowo komediowy. Obsadzenie go w głównej roli w Predatorze 2 to był strzał we własną stopę. I w kolano. A już zachwalany przez Masorza finał, to zalatywał ździebko żenadą i był strzałem w śledzionę.

Dzięki za opiniotwórczą i wymowną recenzję. Mirrors - przez pierwszą połowę nuda, potem też nuda, tylko nieco mniejsza i żal było wyłączyć, skoro już ponad połowę obejrzałem. Szablonowy horror, cały poskładany z elementów, które już gdzieś się widziało. Nie wnosi nic swojego, nie pozostawia żadnego wrażenia.

The Devil's Blood - Come Reap [2008] tagi last.fm: occult rock, psychedelic rock, rock, hard rock, psychedelic http://rapidshare.com/files/166134420/The_Devil_s_Blood.rar 192kbps Pomijając głupią nazwę, to jest ok.