Kmiot

Doskonale. Właśnie się przymierzałem do ponownego ogrania Chrono Crossa.

Zapomniałem o obowiązkowym okrzyku "PARKOUR, PARKOUR".

No, to właśnie takie małe frajdy. Stoisz sobie nas daszku, pod tobą zbiera się ekipa zdechlaków, no to nurkuję jak Max Verstappen w Hamiltona, slo-mo, kop na ryjec, ekipa rozsypuje się jak kręgle, a ty z uśmiechem na ustach i okrzykiem "ŁUHU, NARA LAMUSY!" spierdalasz w podskokach. Niewiele, a cieszy.

Powiem tak. Pograłem trochę przez dwa dni. Prolog liniowy i na zasadzie "wskocz na dach, ale nie tędy, koniecznie z drugiej strony", więc gra dość długo rozwija skrzydła. Fabularnie na tym etapie też jest poprawnie - bez większych emocji, ale wystarczająco. Tylko jak już wszedł otwarty świat, to zassało mnie na tyle, że od kilku godzin nie ruszyłem zadań fabularnych. Zdaję sobie sprawę, że możliwości mojego ludka są w tej fazie gry mocno ograniczone (niedobory staminy przy dłuższych wspinaczkach), ale i tak mam ogrom frajdy z samego biegania i szperania po kątach. Grafika? Żaden ze mnie zboczeniec pod tym względem, więc generalnie mam wyjebane, póki dostarcza 60 FPS. Tak, full HD mi wystarcza. Problemy bywają tylko w kwestii jasności (trzeba się pobawić suwakami, bo coś nie halo) i na PS5 pojawia się te migotanie obrazu na ułamki sekund. Czasem częściej, czasem rzadziej, ale zauważalne i przykre.

A po czym to się poznaje, bo nie zauważyłem, bym któregoś faworyzował. Może muszę do tego znać resztę LORE cyklu?

Ja to tylko Mistrzostwa Świata zwykle oglądam i to tylko w przypadku gdy są dostępne w jakimś ogólnym kanale. No nie uważam się za jakiegoś fana dyscypliny, nie znam się i nie śledzę, choć trochę mnie fascynuje i podziwiam szalenie tych typów.

Cykl Yakuza leżał w kręgu moich zainteresowań już od czasów PS2 i musiały minąć trzy generacje, abym w końcu wziął się w garść i odpalił jakąś część. Opierając sie na opinii forumka zacząłem od: Czego się spodziewałem? Wielu godzin przepalonych na pobocznych i nieistotnych czynnościach. Na minigierkach, na sidequestach i diabli wiedzą na jakich jeszcze aktywnościach. Oczekiwałem przedłużających się scenek, dziwnych, japońskich akcentów, dużo czytania z racji, że po japońsku umiem tylko "arigato" i "nani?". Ale zakładałem też, że fabuła mnie zadowoli, a system walki dostarczy frajdy oraz satysfakcji z dźwięku łamanych kości. I zgadnijcie co. Wszystko to dostałem. Plus wiele innych, nieoczekiwanych rzeczy. Fabuła jak fabuła. Jest całkiem niezła i jeśli skupić się wyłącznie na niej, to trzyma bardzo dobre tempo. Rozdziały to istna sinusoida burzliwych emocji i rollercoaster wizualny. W scenkach jest dużo gadaniny, a jeszcze więcej wrzeszczenia w rodzaju "no chodźcie, to wam złoję skórę", albo "nie czas na dyskusje, będziemy się napierdalać". Potem często następuje scena zerwania marynarki z koszulą jednym ruchem i bitka na gołe klaty ty vs. dwudziestu uzbrojonych przeciwników. Dzień jak co dzień na japońskiej dzielni. Bohaterowie imponują charakterem i są nienagannie wykreowani. A walki ze złolami już od ekranu startowego z zapowiedzią przeciwnika mamią epickością. Ten okrzyk "KUZEEE!", ujęcie kamery, wchodząca muzyka i ja mocniej zaciskający pada w dłoniach. Coś pięknego. Natomiast finał to już istna orgia i każda walka lepsza od poprzedniej. Imponujące. No i niby można poświęcić 100% uwagi tylko głównemu wątkowi fabularnemu, ale po co, na co to komu? Skoro gra ma drugą, głębszą i mocno urozmaiconą gameplayowo warstwę. Przede wszystkim dziesiątki minigier. Nawet nie podejmuję się ich tutaj wymieniać. Jedne lepsze, drugie gorsze, trzecie wręcz rewelacyjne. Niektóre porzuciłem po jednej próbie, z innych wyciskałem wszystkie soki i wykręcałem jak szmatę. Zarządzanie klubem z hostessami pochłonęło mi kilkanaście godzin, a utworem z Fever Time byłem zahipnotyzowany. A że w tym czasie w ramach głównej fabuły życie kogoś mi bliskiego było zagrożone? No nie można mieć wszystkiego, a biznes jest biznes. I jeśli założyć, że fabuła zasadza się na poważnych aspektach i stara się nie zbaczać w dziwne i krindżowe rejony, to cała reszta gry doskonale rozbraja ten sztywny, śmiertelnie poważny wątek. Trudno nie ulec urokowi Kiryu, który nawet telefon odbiera w spektakularny sposób, albo w fantastycznym stylu wkracza na parkiet, by zatańczyć do uzależniającego bębenki utworu "Queen of the Passion". Równie rozluźniająco działają liczne sidequesty, które stanowią przyjemną odskocznię od niedającego wytchnienia wątku głównego. Pewnie, że niektóre są lepsze, inne gorsze. Mamy wśród nich zadania zabawne, smutne, niezręczne, dziwne, satysfakcjonujące, ale trafią się też takie irytujące oraz męczące. Cóż, przy blisko setce questów nie jest łatwo wszystkim zapewnić odpowiedniej jakości. W wielu przypadkach mogło być lepiej, ale generalnie spełniają swoje zadanie. W sumie spodziewałem się większej mapy. I jestem miło zaskoczony, bo w dobie gier z za dużymi światami Kamurocho i Sotenbori okazały się przyjemnie swojskie, zwarte oraz nieprzytłaczające. No i oczywiście nadzwyczajnie klimatyczne. Neonowe i kolorowe. Vibe lat 80. tak intensywny, że ekran TV paruje. Walka? No panie Areczku, uczta dla oczu i uszu. Uderzenia tak mięsiste, że weganie byliby zniesmaczeni. Wymyślne ciosy specjalne, finishery, multum stylów walki, obfite drzewka rozwoju. No jest co rozkminiać przez całą przygodę i nawet jeśli znudzi się nam jeden model walki, to zawsze do wyboru mamy kolejny. I kolejny. I jeszcze kolejny. Do tego można dorzucić dziesiątki broni, poczynając od ryby (kto pamięta Jackie Chan's Stuntmaster?) na strzelbach kończąc. Choć osobiście wyłożyłem lagę na tego rodzaju akcesoria i skupiłem się na męskiej walce na gołe pięści, czasem tylko rozpierdalając komuś rower na głowie. Rzecz jasna udany system walki nie powinien nikogo dziwić w grze, w której cały postęp fabularny zasadza się na podróżowaniu od walki do walki. Możesz być pewny, na końcu misji trzeba będzie komuś obić mordę. Szczęśliwie jest to wystarczająco przyjemna czynność, że w żadnym momencie się nie nudzi. Ogólnie nie zamierzam przedłużać i muszę przyznać, że jestem Yakuzą 0 zauroczony. Gra potrzebuje kilku godzin do wejścia na pełne obroty, ale potem potrafi wynagrodzić naszą cierpliwość niepowtarzalnymi momentami i rozrywkami. Gra z duszą? No, raczej nie podlega dyskusji, choć równie urocza, co specyficzna. Trzeba mieć trochę tolerancji, ale było warto po stokroć.

Czekam z decyzją zakupu na recenzje. Jak dowiozą dobrą grę, to trzeba będzie Techlandzik wesprzeć na premierę.

Zakupy Growe to farma plusów, wiadomo, ale pomijając minusy od Shena, narost negatywnej reputacji też nie bierze się znikąd. Ale na chuj ta agresja, drapiecie się między sobą, a moderacja zamiast dać wam po łapach to ujebała całą rękę i pół korpusu konsekwencjami dla całego forum. Trafiło na dwóch fascynatów minusowania, no ubaw po pachy.

No tak, ale chyba rozumiesz, że pomijając wątek minusów od Shena, rozwinięto nad Tobą parasol bezpieczeństwa w stosunku do całego forum. I teraz choćbyś pisał największe głupoty, trollował, uprzykrzał foruming innym i FAKTYCZNIE zasłużył na ujemną reputację od użytkowników w ogóle, to nie ma możliwości, byś taką uzyskał. Stałeś się społecznie nietykalny, niezależnie co byś zrobił. Gdybyś nasrał komuś na maskę samochodu, to reszta forum może tylko pokręcić ze zrezygnowaniem głową i nie może w żaden sposób Cię "odznaczyć".

Sam nie wiem co o tym myśleć. Gears pisze, że nie obchodzą go plusy, ale minusy już tak, bo go bolą. Potem sam przyznaje, że z ujemną reputacją jego wypowiedzi nie będą traktowane odpowiednio poważnie, czyli jednak obchodzi go reputacja, a co za tym idzie - plusy. To w końcu obchodzą czy nie? Ja rozumiem, że jesteśmy GRACZAMI i zbieranie punktów do high score'a mamy trochę we krwi. Jakiś namiętny i nałogowy minusowicz, który się na nas uprze może odebrać smak forumingu, zaburzyć rzeczywistą wartość każdej wypowiedzi, ale może po prostu lepiej opracować jakąś procedurę na takie przypadki, zamiast traktować ofiarę wyjątkowo i przez to narażać ją na forumowy ostracyzm. Zamiast nadawać jej przywileje, to może lepiej dać do zrozumienia "agresorowi", że niepocieszająco się zachowuje. Może to jego dać do tymczasowej "izolatki reputacyjnej", odebrać możliwość dawania i dostawania reakcji, aby mógł przemyśleć swoje postępowanie. Rozumiem Shena (ma do dyspozycji reakcje i jego decyzja jak je wykorzysta, kwestia nieuregulowana regulaminem), ale mimo wszystko w jakimś sensie rozumiem też Geara, pozwijcie mnie. Tylko problem wynikający z takiego rozwiązania jest taki, że jednocześnie z odebraniem możliwości dawania reakcji Gearowi przez Shena odebrano tę możliwość całej reszcie forum. Pewnego rodzaju odpowiedzialność zbiorowa, choć cała reszta w niczym szczególnym nie zawiniła i większość dawała minusy z - rozsądnych lub mniej - ale swoich powodów. Sam w całej swojej karierze dałem aż 8 minusów i to dawno. A jak teraz GearsUp napisze coś wyjątkowo głupiego, to nawet nie będę mógł dać mu swojego 9 minusa w historii. Minusa w kategorii "zasłużony za pierdolenie głupot czy coś".

Nowy... rodzaj bloków.

Recenzowało też drugi sezon Wiedźmina, więc już dwie. To i tak lepiej, niż miałoby pisać "grałxm".

Pomijając już to, że Returnal po prostu jest kapitalną grą, to miał jedną przewagę - wyszedł już w marcu i przez te wszystkie miesiące chyba więcej osób zdążyło grze dać szansę. Gdyby wyszedł w listopadzie czy grudniu, to pewnie wielu głosujących nadal by czekała na obniżkę premierowej ceny. Trochę to niesprawiedliwe dla takiej Forzy czy Halo, które to gry ukazały się dość późno w roku. Chociaż i tak pewnie kto miał je ograć, to już to zrobił, skoro są w GP. No sam nie wiem, tak sobie tylko gdybam. Niemniej Returnal prześwietny i z energetycznym gameplayem.

Do 21. jutro można oddawać głosy, a w środę rano przerwa w działaniu forumka. Szykuje się gruby przekręt. "Nie mamy pana głosów, bo zaginęły podczas przynoszenia na nowy serwer. I co nam pan zrobisz?".