Farmer

Jako, że nazbierało się kilka odcinków odpaliłem 2 sezon i od razu wleciały 3 odcinki. Uwielbiam ten serial (podobnie jak Banshee) za to jak operuje wątkami. 3 odcinek, a już słychać jak potężne zwały gówna lecą w stronę wentylatora pod którym stoją wszyscy zainteresowani. A co najlepsze oni wszyscy doskonale zdają sobie sprawę z tego co właśnie leci w ich stronę, a mimo to ciągle tam stoją. Banshee w finale miało problem by pozamykać dobrze część rozkopanych wątków, a tutaj rozwiązanie może być banalnie proste: wystarczy, że jakiś chińczyk ciśnie siekierą w nie tego chińczyka co trzeba albo coś i wszystko może skończyć się jedną wielką rozwałką. I to wciąż będzie solidne zakończenie dzięki powiązaniom między postaciami. Nie przeszkadzają mi nawet akcje z drętwą pani prezes fabryki czy kolacje jasno mówiące, że wszyscy faceci to chuje.

Od Fargo nie oczekuje się bycia "okej", od Fargo oczekuje się... Fargo. Chyba dam sobie spokój z 4 sezonem skoro jest nijaki. I tak mam za duży backlog.

Jak pisałem już w temacie platyniarzy, orki w większości posiadają inny wygląd, ksywy, głosy nawet (czasami) i podobieństwa zdarzają się rzadko. Nawet trafił mi się rodzynek, jedyny w swoim rodzaju, taki Joe Pesci wśród orków. Gość od razu wciągnięty do armii i aż fajnie się oglądało jego podboje w Dole. No i ten system nemezis ma jedną ciekawą rzecz: śmierć w grze ma dość realny wpływ na rozgrywkę. Lujek co cię ubił (może to być nawet zwykły trep) awansuje na dowódcę i dostaje losowe cechy, a w między czasie dochodzi do "przetasowań" na planszy podboju.

krótsze loadingi i naprawione crashe na nadkonsli. Please and thank you

No crushing w U4 kopie w dupę właściwie tylko w 2 momentach: kill room w 18 rozdziale i rozdział dalej. Mnie najbardziej bolały perfekcyjne granaty przeciwników średnio co 5 sekund i respawny z dupy owych przeciwników za plecami (gdzie nie było wejścia, wyjścia, itd.)

Defaultowo to dodatek SzK jest tak na 30/40+lvl jeżeli mnie pamięć nie myli. I są specjalnie oznaczone jako questy, a rozpocząć je możesz na tablicy. Subquestów z dodatków nie zaczniesz dopóki nie rozpoczniesz dlc więc nie bój żaby. SzK otwiera kawałek terenu na wschód od Oxenfurtu, a KiW przenosi cię całkiem na nową mapkę. I tak, najlepiej ograć je po podstawce. SzK, a potem KiW. Zazdro, że masz je jeszcze przed sobą. Pikna przygoda

Na ostatnim trailerze są przynajmniej dwa łatwo rozpoznawalne easter eggi z samego Blade Runnera więc nie martwiłbym się o tę kwestię. Fajnie by był gdyby system customizacji pozwalał na tworzenie własnych easter eggów: w customizacji postaci zrobić dr Browna, a z tajli poskładać DeLoreana? Please and thank you.

Ta, key keeper u Boba za CP do szukania kluczy, a trouble finder do lokalizacji subquestów [!]. Szafka jest na samym środku mapki Taihei Blv. (rozi dał mapkę wyżej gdzie jest).

Ja właśnie jadę z rewatchem "Toys in the Attic" to najlepsze co trafiło się animcom no i top topów Bebopa.

Jo Amon... yebany agent Smith, po chuj to żyje

Punkty do wymiany to CP i można je wymienić u klowna Boba przy Tenkaichi Gate (dolny fragment mapki obok taxi), te punkty zdobywasz poprzez wykonywanie robienie pierdół i wszystkiego innego (jedzenie, walka, zakupy, majima, story, itd.) progres możesz sprawdzić w menu

hej, ten remaster na ps4 to wyszedł tylko w kolekcji z B:AC? Nie ma samego AA? Bo mam tylko pierwszą część nie ograną i myślałem nad gierką ale chciałem tylko Arkham Assylum... W storze jest za 62zł i myślę czy brać. No chyba, że ktoś ma do opchnięcia

Nie wiem czy jest się z czego cieszyć. Seria na koniec wyebała tak w kosmos, że ciężko będzie nawet Kisielowi to uporządkować. Widziałem kilka epków Boruto i chujki nie robią nic innego jak jechanie na przeszłości i "błędach ojców". Ciągle odgrywają powtórki z rozrywki jak misje na granicy, egzaminy Jedyna interesująca rzecz to to jak potoczyły się dalsze losy niedobitków z wojny. Plus za arc z Zabuzą. Dobre czasy to były.

Wpadło kilka fajnych pozycji m.in. animacje od DC (Batman Hush, Killing Joke, Batman Beyond, Assault on Arkham, Batman & Harley Quinn, The Dark Knight Returns Part I & II, Suicide Squad Hell to Pay) czy Joker z Phoenixem oraz Constantine z 2005 (może warto odświeżyć zwłaszcza, że planowany jest sequel, a film jest i tak bliżej klimatem do komiksów Vertigo niż to co zaserwowało CW nawet pomimo braku blond anglika). Jest jeszcze Vice z Bale'em czy bardzo dobry Foxcatcher z Tatumem, Ruffalo i Carellem.

Co ta Yakuza? Właśnie kupiłem No wróciłem do Jacuzzi po prawie 2 latach i jakoś cisnę to. Ten system walki nie jest dla mnie. Z mobkami idzie elegancko ale jak Majima czy boss wjedzie z combosami w ciasnych lokalach to latam jak ping-pong. I ten xp uzależniony w większości od pierdół pobocznych.

Dodali "gry społecznościowe"... tfu... modyfikatory rozgrywki, czyli to co można było robić w 3 i 4 od początku chyba? Innymi słowy można wreszcie zrobić meczyki z samym nożowaniem ( @tommi powinien być zadowolony), piechota bez shotgunów, itd. W sumie dobrze bo można pociskać same Metro albo miejskie mapki.

To zależy kogo spytasz. Mnie ostatnia część trylogii mocno rozczarowała zarówno pod względem fabuły jak i gameplay'u. Te kill roomy tak chujowo zaprojektowane... Nawet dodatkowe grobowce nie były tak ciekawe jak dodatkowe tryby w RotTR (survival, zaraza).

Ten trailer nic nie wnosi i jest praktycznie identyczny jak ten z FanDome. Jedyne co, to rozwiało moje przypuszczenia z Supergirl. Trzeba czekać na final trailer już z dokrętkami. "2021" też nic nie mówi. Równie dobrze mogą to jesienią wrzucić. Tyle dobrze, że covid nie wpłynie na prace znacząco skoro większość materiału ma już na taśmach.

eS na planie "dokrętek" https://screenrant.com/justice-league-henry-cavill-superman-return-set-photo/ Sądząc po scenerii jest to scena walki JL vs eS pod pomnikiem Supermana Snyder zarzeka się, że w jego wersji będzie tylko 4-5 minut nowego materiału z dokrętek oraz, że Joker Leto ma mieć inny wygląd niż w SS

Wpadło kilka platyn po kolekcji Bioshocka. Wolfenstein: The New Order Gierka - klasyk. Jest dokładnie tym czym być powinna: bezstresową rozwałką nazistów gdzie palec rzadko schodzi ze spustu...albo cichą eliminacją wrogich sił poprzez klasyczne backstaby bo gra pozwala wybrać obie ścieżki, a balans jest zachowany co nie jest standardem w wielu gierkach. Trofiki nie są specjalnie trudne. Wiadomo, najgorzej pójdzie z trybem UBER ale i on nie jest przegięty. Standardowe pucharki za znadźki (korytarzyk więc i pierdoły nie są jakoś szczególnie pochowane, a do wszystkiego można wrócić poprzez wybór rozdziału).Trzeba tylko pamiętać by dozbierać je od końca bo jak dobrze pamiętam save się nadpisuje i zaczynając np. od 3 rozdziału nie mamy dostępu do kolejnych przez wybór i trzeba grać dalej. No i lwia część pucharów jest za odblokowanie perków. Perki zaś odblokowują się właściwie przez granie i są uzależnione od preferowanego stylu gry więc w przypadku braku jakiegoś wybieramy jakiś rozdział i przechodzimy pod dany perk. Teoretycznie jest pucharek za "wybór" ale wystarczy odpalić dany rozdział ponownie i dokonać drugiego wyboru. The Last of Us Part II Zestaw dużo łatwiejszy niż przy jedynce bo bez trofików za poziom trudności, multi i ng+. Całość opiera się o znajdźki, upgrade wszystkich broni i drzewka umiejętności, itd. Znajdźki wprawdzie nie znikają przy ponownym rozegraniu rozdziału ale jest ustawienie w opcjach, które oznacza te już zebrane. Ghost of Tsushima Piękna gra. I jeden z najlepszych open worldów generacji. Zaś sam system szukania znajdziek, gorących źródeł, stojaków, side questów, kapliczek i ołtarzy jest świetny. Intuicyjny i nienachalny, pozwala cieszyć się grą i widokami, a przy tym nie zalewa ekranu multum znaczników. Zestaw nie należy do trudnych. Brak trofika za poziom trudności to już standard w exach Sony. Znajdźki są poukrywane "na widoku" i są częścią środowiska co też przekłada się na imersję. Pucharki za walkę wpadają właściwie same. System operowania kataną jest przejrzysty i mega satysfakcjonujący więc pucharki wpadają naturalnie. Vampyr Gra o dziwo przeszła obok mnie bez echa i dopiero gdy wylądowała w plusie dowiedziałem się o niej. Jest mocno klimatyczna, a biorąc pod uwagę tematykę dotyka też współczesnego problemu pandemii nawet pomimo usadowienia akcji w międzywojennej Anglii. Nocny Londyn skąpany w blasku księżyca i gęstej mgle jest naprawdę czarujący. Niestety największym przeciwnikiem gry jest ona sama, a raczej tragiczna optymalizacja (przynajmniej na ps4). Ilość zwiech i bluescreenów jest zatrważająca, a im dalej tym gorzej. Loadingi z dupy też nie należą do rzadkości. Pucharki na szczęście nie są upierdliwe ale w teorii wymagają przejścia co najmniej dwa razy. W teorii, bo operując save'ami można zrobić to "na roz". Rzecz tyczy się głównie tego czy zdecydujemy się zatapiać zęby w szyjach postronnych obywateli czy też nie. Wiąże się to z kilkoma trofeami: "Not even once" i tymi za zebranie wszystkich broni. Lwia część broni znajduje się w posiadaniu napotkanych npc-tów, a by je zdobyć trzeba ukrócić życia owych postaci. Pucharków za wybór moralny są dwa i to praktycznie na samym początku. W sumie ciekawi mnie jak to będzie chodzić na nowej generacji bo przez te zwiechy omal nie zostawiłem platyny na inny roz. Middle-Earth: Shadow of War Ostatnia gierka jest z listopadowego plusa. I w sumie podobnie jak przy Vampyrze niewiele o gierce wiedziałem. Ostatecznie dość fajnie mijał mi czas z gierką, a system nemesis ładnie mamił oczy ukrywając wszelkie niedoróbki, a nawet średnią fabułę, która jakoś musiała wpleść się w wydarzenia Śródziemia, a przy tym nie naginając status quo tolkienowskich ksiąg. Niestety jest też sporo naleciałości z tzw. ubi-gierek. Mimo to różnorodność orków (wśród kapitanów przynajmniej) jest spora. Dopiero pod koniec natknąłem się na niemal identycznych lujków z wyglądu i zachowaniu. Ogólnie wszystko kręci się wokół orków, przejmowaniu i utrzymywaniu warowni. Znużenie mechaniką dopadało mnie właściwie na samym końcu. Trofea nie są trudne ale część z nich jest... kłopotliwa. Jest kilka pucharków które da się pominąć i później ciężko jest je zrobić, są też za online (ale nie ma problemu z nimi) ale najbardziej napsuły mi krew dwa: Everything is Permitted i Trolling. ten pierwszy polega na hańbieniu skrytobójcę aż oszaleje. Najpierw trzeba znaleźć typa, skopać go, zdominować i zhańbić. A czy wystarczy raz to już loteria. Z jednym bawiłem się aż lvl spadł mu do 1 i przez przypadek skróciłem go o głowę więc musiałem zaczynać od nowa. Z Trollingiem jest jeszcze większy problem bo trzeba znaleźć kapitana ze specjalną premią klasową (obstawa z Ologów) i przy pomocy owych Ologów ubić go. Największym problemem jest ilość zmiennych, które mają wpływ podczas walki: inne orki, wszelkie efekty statusowe, które mogą zabić kapitana (ogień, trucizna, itd.), sprzymierzone orki, bestie, które zawitały na imprezę. No jest tego sporo. No i by zabić kapitana musi on mieć dosłownie 1% życia, następnie strzał z łuku w dekiel Ologa, wejście na plecy i liczyć, że zdąży zabić kapitana nim inne orki zabiją Ologa lub nie zrzuci nas z pleców. Po 3 nieudanych próbach wpadłem na pomysł by przenieść walkę na własny teren: zdominować orka i na bezpiecznym terenie skopać go na tyle by znów stanął przeciw nam. Z tym, że gupek nie chciał przyzwać Ologów i po kilku minutach skoków i uników dałem sobie spokój. I jak to bywa z upierdliwymi trofikami puchar wpadł całkiem z dupy gdy podczas walki z jednym kapitanem wtranżolił się inny o klasie Ologa właśnie, więc użyłem go przeciw temu pierwszemu Jest podobno sposób by zrobić to z nieumarłym orkiem we własnej bazie. Nieumarły nigdy nie zdradzi nas ale wciąż może umrzeć. Wystarczy skopać go aż będzie się wykrwawiał i tuż przed tym jak zginie uwolić Ologa w bazie i wejść mu na plecy. Może komuś się przyda. Troszkę męczyć może post game z Wojnami Cieni bo to nic innego jak obrona twierdz (chaos jest przeogromny) ale tych jest raptem 5 w trzech odsłonach. Podobno na premierę tego było kilkanaście ale zirytowanie społeczności sprowadziło patcha, który to skrócił. I dobrze. Reszta to trofea za zbieractwo, ukończenie zadań, dołów, zdobycie twierdz, obsadzenie szpiegów, itd. Łatwe. I już tak na sam koniec. Tylko @Bansai mógł obsadzić na najwyższym stanowisku oszalałego nieumarłego barda odpornego na niemal wszystko z samoregeneracją i tarczą. Samo zajęcie twierdzy to był pryszcz ale na tego chujka poświęciłem zdecydowanie za dużo czasu.

Daj screena w miarę możliwości. Gdzie to jest? Który moment w story? I jak to jakiś newralgiczny moment daj w spoiler.

Dialogi to i tak pryszcz (choć przy końcówce też już skipowałem z npctami w mieście) przy tych errorach gry. Ale za to finał ładnie dostarczył. Zapachniało