ogqozo

Podstawowa koncepcja nawet nie jest taka zaskakująca. W końcu wersja na X1/PS4 w sumie tak właśnie wyglądała - mocno podbita jakość assetów, oświetlenia, rozdziałki, i nadal 30 klateczek. O ile pamiętam, prośby o tryb performance i 60 klateczek nie zostały do dzisiaj spełnione... Przypominam też, że już 9 lat temu psioczono na wersję na PS4 Pro, że działa tym gorzej, niż PS4; niektórzy mówili wręcz, że stutter na PS4 Pro czynił grę mniej przyjemną niż na PS3: Skyrim PS4 Pro frame rate is actually worse than the standard PS4 version - PlayStation Universe To, że gra znów przy "ulepszeniu" działa podobnie jak na PS4 Pro, nie byłoby więc samo w sobie takim szokiem. Analogiczna była sytuacja z Xbox One X, o ile dobrze rozumiem - zachowanie 30 klateczek i dodatkowo gorsze działanie niż wersji X1. Niesamowity trochę jest ten input lag, na który wszyscy psioczą - przecież firma nie miała żadnego ciśnienia to wydawać dzisiaj, i wywoływać tyle jęków. To nie jest coś, czego nie zauważyłby każdy tester, zresztą to akurat ci powie tester AI w ciągu minuty. Czy było jakieś ogromne ciśnienie na wydanie tej wersji akurat dzisiaj? Przecież ogromna większość obecnych użytkowników Switcha 2 posiadała już S1, a upgrade dla posiadaczy wersji S1 jest bezpłatny, więc nie mówimy o jakimś wielkim przychodzie ratującym rok firmie. Czyli... Po co konkretnie sobie zrobili taki sajgon reputacji? Znowu? Co im to dało?

Jest demo, dostępne jakoś od roku, w sumie sporo mówi o grze, zawiera jakiś tam kawałek. Jest to ogólnie RPG, myślę, nastawione na klimat i opowieść. Chyba najważniejsze do kupienia jest to, czy podoba ci się ta opowieść, chodzenie po świecie, to chyba kluczowy apsekt. Grafikę i ogólny nastrój widać właściwie od razu. Walki są taktyczne, takie w okolicach Into the Breach. Używa się kart, co dodaje pewnej losowości w walkach. To drugi filar raczej. Wszyscy piszą za wydawcą, że to "soulslike-slaylike", ale ja głównie to powtarzam bekowo, to raczej naciągane metki na duże hity. To raczej jest gra do przejścia raz do przodu, przez kilkadziesiąt godzin, z dość ustaloną opowieścią. Na karty też masz dość duży wpływ - raczej głównie je sobie robisz czy wybierasz, więc to nie tak, że gra "skaże cię" na granie innym stylem, niż chcesz. Trudno też chyba serio mówić o specjalnej soulsowości, poza ogólnym nastrojem, że jest bardzo ponuro i ciemno i nie jest gładko. No i są ogniska. Wydaje mi się, że fan taktycznych walk nie będzie się jakoś męczył z przechodzeniem jej, może poza elementami losowymi.

Ło panie, co za ciekawostka. Tonic Trouble to taka zapomniana gra - no słaba. Właściwie legendarna poracha - pierwszy projekt 3D Ubisoftu (także jedna z pierwszych gier na PC wydanych na nośniku DVD), nowe studio Ubi w Montrealu latami się męczyło ze skończeniem jej, przy ogromnym budżecie wyszedł balas zbierający oceny typu 3/10 czy 5/10 (acz sprzedała się przyzwoicie i ma swoich fanów). A jednak te lata męki pewnie przyczyniły się do tego, że Ubi Montreal w ciągu kilku lat stało się potęgą od Splinter Cella, Prinsa i Asasyna. Ogólnie bez sensu, masa lepszych gier na N64, ale ciekawe że ktoś sobie przypomniał o istnieniu.

Real-Man City. Mbappe kontra Haaland. Prasa madrycka zapowiada DZIEŃ SĄDU nad Xabim Alonso. Trener ma się miotać i być w potrzasku, i tak dalej. Jeśli dziś przegra, to adios, podobno. Kontuzjowani są m.in. Militao, Trent, Carvajal, Huijsen, Camavinga, oczywiście Alaba i Mendy. Niektórzy zawodnicy są w bólach, ale że nie ma nikogo innego, to i tak zagrają (Rudiger, Bellingham, Valverde). Ale i to można użyć przeciwko Alonso, mówiąc, że jego sztab fizjo się przyczynił do tego szpitala. No i chyba tak samo jest ze wspomnianym Mbappem. Nie tylko ma złamany palec, ale co gorsza coś z nogą, i powinien nie zagrać. Ale Mbappe to Mbappe, bez niego to Real jest niczym...

Technicznie to taka jest istota Metroida, że tak naprawdę zazwyczaj masz 1, może 2 miejsca gdzie pójdziesz do przodu, tylko że w typowym połączonym jednym świecie daje to uczucie naturalnej tajemnicy i rosnącego poznawania mapy, a w przypadku oddzielnych lokacji, no to faktycznie - widać że w praktyce po prostu pośrodku korytarza stoją zamknięte drzwi i musisz zdobyć klucz z innego korytarza i tyle. Co nie jest jakimś strasznym grzechem ogólnie w grach. Klasyk grania. No ale bywało inaczej. Już 20 stycznia wychodzi w końcu MIO, może tam będzie okazja do porządnej ORGANICZNEJ EKSPLORACJI. Nawet mapy chyba nie ma!

Ta gra była wielkim rozczarowaniem nawet kiedy wychodziła, zwłaszcza że była dość spora moda na gry fantasy D&D na komputerze z komunii, a ta marka to był wtedy kultowy graal - wydawało się sensowne, że "im bardziej D&D w grze komputerowej, tym lepiej", więc, o panie, jakie to dobre będzie jak to będzie superwierne D&D? No a już Arcanum było intrygującym i w miarę dobrym debiutem studia. Niestety gra skończyła faktycznie jako dobry symbol pecetowego grania na początku XX wieku - straszny chaos w każdym aspekcie, nic niedopracowane, wszystko tak pokomplikowane że ani gracz nie wie jaka tu ma być historia i gameplay, ani pecet nie rozumie jak to ma działać. No a typowy gejmer chce fajnej zawartości, nie tylko mechanizmów. To mało dostał, oj, mało. Wyszło coś mocno dla maniaków D&D i chyba tylko dla nich... dla nich atrakcyjne, choć wszyscy musieli żyć z niesamowitą liczbą bugów. Dzisiaj lepiej już chyba i tak pograć w Solastę, która w sumie podobnie skończyła, no ale przynajmniej jest "wierną adaptacją" nowszego D&D. A przykład UDANEJ gry mającej odwzorowywać coś jak D&D w końcu teraz mamy, po wielkim sukcesie Caves of Qud. Bez licencji, ale COQ to gra udana, zapewniająca takie doznania, w którą fan może grać naprawdę bez końca. I z tego powodu to mimo braku nazwy i tak COQ jest najlepszym odwzorowaniem wolności i nieskończonej głębi D&D.

Obie gry zebrały ostatecznie recenzje okolice 8/10, po tylu latach czekania w sumie liczyłem że może więcej. Ostatecznie hiciorami końcówki roku wydają się dwie pozycje dla "hardkorowców" - cuda dla fanów gatunku, ale głównie dla nich. Ciekawe, na ile się spopularyzują. Twin-shooter pt. Sektori (co tu dodać. Powoli wychodzi na nowego mesjasza tego gatunku. Gra robiona przez kolesia, który był w Housemarque i ma trochę tego klimatu. Bardzo arcade. Trzeba mieć trochę cierpliwości i pomyślunku, bo wiele rzeczy celowo nie jest wyjaśnianych w grze. Tak się dzisiaj nie robi gier, ale gra w swojej niszy robi furorę). Oraz soulslike/gra taktyczna/karcianka pt. Death Howl (wydany przez 11 Bit, zrobiony chyba w Kopenhadze przez kilku ludzi). Nie do końca rozumiem, czy ta gra jest na konsolach. Pokazuje mi się w sklepie na Game Passie, bo jest w Game Passie PC, ale wszędzie chyba czytałem, że wyjdzie na konsolach dopiero w lutym. Gra jest ciężka i nie wiem, czy się w nią wkręcę kiedykolwiek. Nie tylko z wyglądu ma w sobie coś z bardzo starych RPG-ów, nie ma oczywistego i przyjemnego sposobu progresu, może wymagać srogiego grindu. Niemniej, jak ktoś się w nią wkręci, to jest naprawdę fanem tego przytłaczającego świata i mroku, to może być kultowa gra końcówki tego roku.

Myślę, że warto się interesować. Jest w tym L O R E sporo zwrotów. Nieco jak w soulsach, walczymy po pewnej stronie, ale w sumie można mocno dyskutować, czy to "dobra" strona. Nie wiem, co tu uznać za spoiler, ale tak ogólnie. Jednak mogliby zrobić to jakoś bardziej zapisane. Ja ogólnie już nie mam atencji i chciałbym, żeby wszystkie gry miały w menu zapis dialogów itd. Przynajmniej tych niedawnych. Poza tym, rozmowy przy ognisku itp. potrafią być znaczące potem i ciekawe.

Kataloński "Sport" donosi o dość wyjątkowej przerwie Ronalda Araujo. Cytując: "Ronald Araujo udał się dziś to Tel Awiwu, by zażyć koniecznej przerwy w trakcie wyjątkowo wymagającego okresu. Po niedawnych wydarzeniach, które mocno odcisnęły się na nim emocjonalnie, obrońca poprosił ekipę o kilka dni, by odzyskać balans i jasność, co zostało przyjęte z pełnym zrozumieniem. Znany ze swojej głębokiej wiary Urugwajczyk wyleciał o 11 z Barcelony, udając się do różnych miejsc ważnych duchowo i kulturowo. To będzie krótki pobyt, którego celem będzie wyłączenie się, zobaczenie widoków i znalezienie spokojnego miejsca, które wyrówna uczucia". W sensie ok, koleś potrzebował przerwy, nie wiem czy gazeta musiała to opisywać tak dokładnie...

No jakoś przeżyli, wyglądało znośnie. Z cyklu "kryzys watch", zaraz Liverpool na terenie Interu. Bez zawieszonego za robienie dramy Salaha. Albo kolejna poracha i drama na maksa, albo wygrana z silnym rywalem i kolejny oddech dla Liverpoolu. Coś muszą pokazać. Myślę, że Barcelona, obecnie na 17. miejscu, też ma pewne ciśnienie, by coś pokazać. Zagra mniej więcej podstawowa jedenastka (której częścią o dziwo stał się Gerard Martin jako stoper), co jednak oznacza również Lewandowskiego, więc wyzwanie jest.

Gra raczej nie będzie mniejsza jako taka, jest sporo materiału i wielki świat do eksploracji. Bardzo możliwe, że będzie znacząco mniej minigierek, bo twórcy przyjęli do wiadomości te jęki głośnej grupy gejmerów, którym to tak strasznie nie pasowało. Może będziemy cały czas robić to samo jak w Wiedźminie typowym, kwadrat kwadrat przez 100 godzin i gejmerzy będą wreszcie zadowoleni. Za kluczowe dla daty uważam to, co już cytowałem: "Chcemy dać wszystkim możliwość zapoznania się porządnie z poprzednimi częściami, i potem ładnie wydać trójkę na wszystkie platformy". Jak na razie, nadal czekamy na premierę jedynki na Switcha - ludzie myśleli, że to jakoś szybko pójdzie, a okazało się, że 2026. Raczej nie jest to celowe, bo samo Square-Enix zapowiadało pierwotnie 2025. Potem ileś czasu zajmie im Rebirth. Do pełnego ruszenia machiny trójeczki jest jeszcze kilka kroków.

Tak ogólnie to MOŻNA. Wiele rzeczy można. Pokemon to gra wielkiej wolności i pomysłów na customową rywalizację. Ale jak mówimy o maksymalnej mocy, to nie widzę gadki, wzmocnienie do mega jest potężne i żaden przedmiot nie daje netto takiego zysku. +100 do statsów (Garchompowi atak leci ze 130 na 170... +20 i +10 do obron) to po prostu bardzo dużo. Nie wierzę, że cokolwiek niemega jest zbyt kompetytywne w tej grze. No dobra, ktoś powie, wszyscy mają Glaceona. No, bo Glaceon po prostu najlepiej rozwala Garchompa, Dragonite'a, Gyaradosa (zwykłego x4, mega x2 co jest nadal nie najgorsze) itd., ludzie nawet nie zakładają mu Life Orba, tylko coś wzmacniającego lodowe ataki. To jest machina do rozwalania tych tytanów słabych na lód, no i potrafi skrzywdzić typowe kontry jak Metagross czy Delphox bo ma i Shadow Balla. Po prostu nie ma w tej grze nic bardzo silnego lodowego, Froslass nadal ma za mały atak i obronę (kurde, w ilu grach pokemon narzekam na brak fajnej lodowej opcji raz jeszcze hehe. Ale może tak trzeba, żeby nie zdominowały lodowe gry, tak jak psychiczne i normalne w pierwszej generacji). Glaceon randomowo ma też w Z-A taką zaletę, że nawet alpha nie jest zbyt duży, co oznacza że można używać alph bez zbierania ciosów tak łatwo, co przy dużych pokemonach. Ale to tyle raczej... myślę, że na 30 najsilniejszych pokemonów w tej grze byłoby 29 megaewolucji i jeden Glaceon. Jasne, jak założysz Mewtwo czy Gyaradosowi Life Orba to pozabijasz sporo pokemonów jak umiesz, można też kombinować z może Focus Sashem by móc uciec ze złej sytuacji, ale myślę, że i tak po prostu użycie megaewolucji jest mocniejsze. Kombinować można - ale nie trzeba, mega to prosty wybór i da się tym zajść na każdy szczyt.

"Podstawa gameplayu jest prawie gotowa, teraz go dopracowujemy" to w przypadku takiej ogromnej multimedialnej produkcji raczej nie jest jakiś wielce zaawansowany etap. Jest jeszcze masa rzeczy na tym. (Choć jasne, tutaj mają tę zaletę że sporo assetów już zrobili w jakimś stopniu, nie będzie aż tyle do zrobienia jak w GTA 6, jasne). Brzmi jak sensowne stwierdzenie na powiedzmy rok przed zakładanym kończeniem prac. Nic wielkiego. Przecież przede wszystkim ilość kontentu do nawalenia będzie ogromna. Wutai nie zostało "wycięte" lol, wręcz przeciwnie, Wutai musi być większe niż kilka pagod, by to wyglądało realistycznie w pełnej eksploracji, bo to jest jakby imperium w scenariuszu, a nie parę domków, leśne korytarze na 2 minuty chodzenia i jedna wieża. Dlatego będzie sporym wątkiem w trzeciej części. Rocket Town ma też więcej sensu w trzeciej cześci, jako że Cid dojdzie jako postać i może to mieć więcej związku z tą nową postacią, na której będzie skupienie. Właściwie to nie jest potwierdzone oficjalnie, powiedzieli tyle, że jeśli Rocket Town będzie, to jest to decyzja na trzecią część. Łatwo sobie wyobrazić, kiedy tam wpadną mając wiadomy cel, jakie wątki Cida się opowie, no i byłaby przestrzeń do pobocznych questów z nim związanych itd. Nazywanie Fort Condor większą częścią oryginału niż Rebirth to mocne naciąganie. I tu i tu jest to margines. No tak, może mogli też przenieść te 2 puste pokoje i drabinę w 3D, żeby było WIERNIE i gra byłaby znacznie lepsza.

Te stepy to niezła loteria jest, jak widzę. W ciągu kilku godzin temperatura skacze o 20 stopni randomowo, i potem wraca albo nie. Jeszcze te mecze są późno wieczorem (Kazachstan jest 4 godzin za Polską czasowo, chyba). Przenieśli mecz do Astany bo zimno (stadion w Astanie ma dach), ale dziś Google pokazuje, że w Almatach jest teraz +7 stopni, a w Astanie jest -21 lol. W zasadach chyba jest, że poniżej -15 stopni sędzia i zespoły mają prawo uznać, że nie grają, choć na pewno odwoływano już mecze przy mniejszych mrozach niż -15. Ciekawe, czy zagrają. Tam samo chodzenie wydaje się hardkorowym zadaniem (dla mnie chodzenie poniżej zera jest hardkorem lol).

Z dobrych wieści dla Wolves, zdobyli bramkę, po raz pierwszy do niepamiętnych czasów. Ze złych - cóż, jak zawsze, przegrali 1-4, mają nadal 2 punkty i raczej można obstawiać nie to, czy spadną (99,9%?), tylko czy pobiją rekord wszech czasów. W końcu nie będzie jojo że 3/3 ekipy po awansie od razu spadają, chociaż nadal Burnley i Leeds wyglądają cienko, więc 2/3 jest całkiem możliwe. Burnley stylem gry jest chyba równie słabe co Wolves, bezradna ekipa, w każdym meczu rywal jest lepszy. Mimo wszystko chyba nie można narzekać na ciekawy sezon w Anglii. Na mistrza idzie ekipa, która od wielu lat nie wygrała. Man City coś kmini z dość świeżą ekipą. Nikt chyba się nie spodziewał, że za nimi mogą być Aston Villa i Crystal Palace, a nie stare potęgi. Gdzieś tam nawet wmieszał się Everton, który był synonimem beznadziei w ostatnim czasie. Naprawdę trudno powiedzieć, co jeszcze może się zdarzyć.