ping

Setsuna skończona, więc wziąłem się wczoraj za Octopatha, w sumie trochę niepotrzebnie, bo rozgrzebałem też DQXI, no ale słowo się rzekło. Nie chcę wertować tematu, bo też nie za bardzo mam ochoty na spoilery, jednak jestem nieco skonfudowany. Kupując grę, myślałem, że dostanę osiem osobnych historii, trochę w podobie do Live-A-Live, które ewentualnie będą się przeplatać, no i tutaj jest klops, albowiem po pierwszym chapterze

Bardzo fajna gra wideo i bardzo dobrze, że można już w nią pograć na komputerze osobistym.

God of War (2018) śmierdzi niemytym doopskiem. To gra dla januszy. Zero polotu, nieciekawa fabuła, ot takie zamówienie 1886 z nieco bardziej otwartym światem. Idziesz przed siebie, naparzasz typków, oglądasz cutscenki o niczym. Wczoraj rozmawiając z osobą, która również gra w tę grę, próbowaliśmy zsynchronizować się gdzie każde z nas doszło i wiecie co? Nie dało się. Ta gra jest tak nijaka, że jestem w stanie po dwóch dniach zapomnieć, co ostatnio w niej robiłem. Ponad dwa tygodnie zmuszam się do grania w te goowno parujące i nie mogę.

Szkoda czasu bez znajomości języka.

Boję się golfa, jeszcze nie próbowałem. Zaś poker strzelił bez problemu i dodatkowych przedmiotów, choć grałem zachowawczo i ostrożnie. Około godzinka mi zleciała, w tym jakieś 20 minut na partię, w której wygrałem tysiaka (inna sprawa, że trafiło się rozdanie, które wirtualni zawodnicy mocno podbijali, w pocie było około 500 żetonów - wygrałem).

I z tego co widzę, nie zliczają się zabójstwa z bouncer missions. Zacząłem biegać z niekończącym się pistoletem, zabiłem grubo ponad 300 tumanów, a i tak trofi nie wpadło.

Nope, konsola potem sobie z automatu formatuje dysk pod siebie. Sugestia formatu pod FAT była uwarunkowana wyłącznie tym, że dysku z partycją NTFS sprzęt po prostu nie widzi i nie może rozpocząć procedury formatowania pod swoje potrzeby :). Edit: i tak, mea culpa, windowsowe narzędzie formatowało mi całość pod exFAT.

Byle było USB 3.0. czyli pewnie wszystkie 4TB. Jeśli Ci to w jakimś stopniu pomoże, to brałem dokładnie ten: https://allegro.pl/maxtor-m3-dysk-zewnetrzny-usb-3-0-4000gb-4tb-gw36-i7527634864.html Sprawuje się wyśmienicie. Pamiętaj tylko, żeby zrobić mu szybki format na FAT32 przed podpięciem do konsoli (domyślnie sformatowany jest na NTFS, przez co konsola mi go nie wykryła 'out of the box').

Nocka to były czasy stróżówki i grania w Worms World Party na telewizorze typu CRT.

Jak tak czytam ten temat, to widzę, że sporo tutaj nierobów. Nawet za czasów mieszkania z rodzicami sprzątałem sam, gotowałem sam, robiłem pranie sam. No, może nie od czasów zasmarkańca, ale mniej więcej od 12 roku życia byłem samodzielny i podcierałem sobie dup.ę bez niczyjej pomocy. A czy czegoś mi brakuje? Niczego. Na pewno cieszy mnie cisza i spokój, fakt, że nikt nie kręci się po mieszkaniu.

Aż się odechciewa platynować, a chciałem sobie Kiwi dwójeczkę zrobić. Pewnie po zaliczeniu głównego wątku zrobię mały cleanup i poleci na półkę, a po roku-dwóch zacznę dokańczać, tak jak było to z zerówką ostatnio. Gram w Yakuzy od 13 lat, a baseball nadal jest moim największym koszmarem (nie zrobiłem przez to np. platyny w trójeczce...).

To normalne. Mam z tyłu głowy, że jak mam poniżej 100GB wolnego miejsca, to czekają mnie takie kwiatki. Dołóż sobie zewnętrzny dysk 4TB i problem z głowy - nakarmiłem tak prosiaka i mam spokój na dłuższy czas.

Wersja ze zniewieściałym bohaterem wyszła tylko w Japonii, więc pewnie tak właśnie jest :).

Nie rozumiem pytania. 'Warto' mieć ze względu na chęć robienia nierentownej inwestycji, czy 'warto' mieć ot tak, dla samego faktu posiadania? Kawał czasu temu jak przekroczyłem barierę 5000 różnych tytułów na różne systemy stwierdziłem, że to droga bez wyjścia. Zawsze będzie czegoś brakowało, a kupka kurzących się gratów z miesiąca na miesiąc będzie rosła coraz bardziej. Najlepiej chyba kupować gry, w które chce się zagrać, a potem zadać sobie pytanie 'czy kiedykolwiek do nich wrócę?'. Jeśli tak, to zostawić. Jeśli nie - odsprzedać. W lwią część swoich gier nigdy nie było mi dane zagrać. Tytuły, które trzymam by z czasem wrócić również leżą odłogiem - niektóre już nawet 20 lat. Człowiek ma w genach kolekcjonerstwo, jednak w przypadku gier wideo to bardzo prosta droga do zakupoholizmu bądź patologicznego hoardingu. Swojej sytuacji hoardingiem nie nazwę, bo nie żyję w bezładzie zasypanym niepotrzebnym plastikiem, jednak przez wiele lat kupowałem gry tylko po to, by dostać chwilowy zastrzyk euforii - bo przecież nie po to, żeby w nie grać. Ale jak już chcesz sie w to bawić, to po prostu znajdź listę gier na dany system, wywal sportówki i idź w fullsety :).

Wrażenia z dema. No taka Yakuza z innym typkiem.

Mariaż z 3D na Xboksie 360 średnio im wyszedł...

Premiera 13 grudnia, więc nie dziwota, że używają gotowych już assetów biorąc pod uwagę ilość wypluwanych projektów (co roku nowa Yakuza, w międzyczasie Hokuto ga Gotoku, remaster 3/4/5...). Dla mnie to wsio ryba, może być nawet Kamuro-cho. Tytuł wygląda interesująco i z pewnością chętnie ogram.

Tylko czasu deficyt... Zastanawiam się, czy na urlop śmigać w ładne miejsce, czy po prostu zabunkrować się z grami wideo.

Wolę mieć w salonie małe, zgrabne pudełko, niż nosić się z konsolami i wuchtą gier - jak nachodzi mnie ochota, to odpalam sobie w retrogralni co zechcę na CRTku, a tak żeby na szybko odpalić gierkę rozwiązanie jest idealne :). Saturn, Dreamcast i 'nowsze' sprzęty, których nie da się zemulować na zadowalającym mnie poziomie są zapięte na stałe pod pięknego trinitrona. No i nie wspomniałem o jednej z ważniejszych dla mnie zalet - mogę przyspieszać działanie gier, więc bez stresu sobie odświeżę jRPGi z lat '90 (na oryginalnym sprzęcie nie jestem już w stanie grać - dłużą się straszliwie te random encountery).

:coolface: Shader nazywa się crt-pi, tutaj widać efekt: https://github.com/RetroPie/RetroPie-Setup/wiki/Shaders-and-Smoothing Oczywiście bez sztucznego 'uwypuklenia' - tego nie trawię na CRTkach, stąd swego czasu zaopatrzyłem się w płaskiego trinitrona.

Tony Ty koorva gnoju, jak pięknie wyglądasz na emulatorze puszczonym w 50 calach.

Ostatnio podchodzę bardzo minimalistycznie do nowych rzeczy growych, no ale... Switch i Prosiak domagali się nowych pamięci: Wpadła też maszynka, która jest IMO najfajniejszą zabawką grową jaką można teraz kupić: RPi 3B+ - generalnie nie jestem zwolennikiem emulacji, mam ogrom starych sprzętów i miliard gierek na system wszelakie, ale to jak pięknie śmiga emulacja na tej maszynce nakazało mi schować dumę do kieszeni i rozkoszować się klasykami m.in. z pierwszego pleja na wielkim telewizorze z załączonym filtrowaniem obrazu, które sprawia, że całość wygląda przezayebiście (scanlines ostre jak brzytwa). W gralni nadal będę łoił na klasycznym CRTku, ale do salonu na stałe zawitał mój emulation-station mini. Trochę roboty z konfiguracją było, idiotoodporne to to nie jest, ale jak już ustawiłem, to śmiga przezacnie. Input lag na padzie prawie niezauważalny (zakładając, że gramy na kablu - SF30 od 8bitdo zapięty przez BT jednak generuje opóźnienie sprawiające, że dla mnie jest niegrywalnie).