c0ŕ

Wg Szpaka gramy 3-5-2-1, że też nie wygrywamy z taką przewagą piłkarzy z przodu

No i spoko że borubar nie puścił gola dzisiaj

Brakuje mi tego zapachu fajek z przemytu

Tyły i DMF tak jak piszesz, reszta zależy od tego gdzie Southgate wystawi Loftus-Cheeka. Z reguły to pomocnik, ale w tym sezonie w Palace często gra na lewym skrzydle. No ale stawiałbym na 3-5-2 raczej z nim na amf.

I czy w uszach nadal szumi?

Ja rozumiem co chce Kasprzak powiedzieć, no taka formuła nie jest dla każdego, bo tak, serial jest celowo infantylny. Niby jest przyjemny do oglądania, ale nie każdy potrafi nabrać do niego dystansu. Ja nie potrafiłem, szczególnie po przeczytaniu posta ogóra, który mimo hejtu jaki zebrał jest celny. Takie oglądanie ze świadomością że to jedno wielkie nawiązanie do czegoś, że każda postać to wklejka... sześć odcinków wymęczyłem (o dziwo pierwszy mi się nawet podobał) i jednak nie dałem rady, po większości tekstów i nawiązań jak obuchem w łeb coś we mnie pękało. Nie mówię że to coś złego, po prostu nie każda konwencja jest dla każdego. Nawet ta luźniejsza.

Generalnie ten skład jak się bliżej przyjrzeć nie jest jakiś na maksa tragiczny (choćby obrona jest okej) ale memiczny na pewno. Abraham to odrzut z Chelsea, ostatnio nawet strzela w Swansea, w dodatku ma 19 lat więc może coś z niego będzie. Loftus Cheek nie wyróżnia się w tragicznym Palace a Livermore razem z WBA nie wygrali nawet meczu od sierpnia, więc nie wiem co on tam robi. No i ten Dier kapitanem. W każdym razie będzie beka jakby wygrali z Niemcami dziś.

Ten skład Anglii xD.

Rzeczywiście to 10 lat, trzeba przesłuchać, bo całości za jednym zamachem nie słuchałem już pewnie ze dwa lata. Tak w ogóle to przy całej zaje,bistości Untrue uważam, że magnum opus Buriala (z Four Tetem w tym przypadku) jest kawałek Moth. Spokojnie moje TOP3 elektronicznych utworów ever.

:banderas:

Podbijam, te prawe prawie w ogóle nie są ostre :/

Rzeczywiście zaje,biste

Imionka wybrane?

Pogralem dwie godziny i na razie jest zaje,biście. Fabuła zapowiada się ciekawie, ale co najważniejsze gameplay wymiata, gunplay ma moc, stealth jest mega przyjemny, a samo poruszanie się bohatera jest mega responsywne co uwielbiam w shooterach. Nie ma tu przydługich animacji, wciskasz kółko i bohater momentalnie kuca, wciskasz x i bohater momentalnie skacze. Momentalnie zmienia broń, momentalnie wychyla się zza osłony, momentalnie robi wszystko. Nadaje to płynności którą sobie cenię w grach, zawsze "lekkie" poruszanie się daje więcej frajdy niż ociężałość. Zobaczymy co będzie w następnych etapach, na razie się jaram.

Też jeszcze Syro nie przesluchalem. Pojedyncze kawałki jak minipops 67 albo Xmas_Evet10 tak, ale całość jeszcze przede mną. Cheetah EP tez jeszcze musze ogarnąć.

Przejrzałem szybko na telefonie i nie widziałem Drukqs, już byłem w szoku że Najtmer nie szanuje, ale na kompie już zobaczyłem na szczęście. Wspaniały album. Gdyby nie SAW 85-92, chyba to byłby mój ulubiony. Ten klimat na nim jest niepodrabialny dla mnie, idealnie wymieszane "dziwne" kawałki i jakieś przejściówki (jak rodzice Richarda śpiewający w jego urodziny), z pięknymi utworami granymi na pianinie (Avril 14th, Kesson Daslef <3) oraz tymi dużymi, energicznymi kawałkami pokroju Mt Saint Michel, Ziggomatic, Vordhosbn czy Taking Control, które tym sound designem zapierają dech w piersiach. Co do SAW 2 to gdyby Stone in Focus był na płycie, to bym kochał nad życie. Bez Stone in Focus album sporo traci, ale wciąż Rhubarb, Lichen, Grass, Cliffs, Hankie czy Tree na propsie. Piękny ambient.

No generalnie to wiadome że Burial nie po to tak długo krył się ze swoją tożsamością żeby jakoś zbijać kokosy na swojej twórczości i działać jakoś mega komercyjnie, chcąc jednocześnie zachować swoją prywatność. Ja tam go za to szanuję.

/ 10