Mari4n

Jeśli Tobie się podoba, to spoko, ale osobiście lubię jak jest jakaś akcja. No chyba że w grę wchodzi non-fantasy slice of life, takie wolę bardziej spokojne.

Kiedyś zacząłem czytać mangę Sousou no Frieren, ale szybko zarzuciłem, bo mnie zanudziła.

Dzisiaj oglądałem wszystkie dostępne odcinki Solo Leveling po kilkuletniej przerwie od oglądania czegokolwiek. Bardzo smaczne, muszę wrócić do czytania webtoona, bo ze dwa lata temu chyba przeczytałem wszystkie dostępne na ten moment i od tamtej pory nie zaglądałem.

Warhammer 40k Boltgun Grę kupiłem na premierę, skończyłem pierwszy akt, i tak zostawiłem do niedawna. Całkiem niezły Boomer Shooter z klasyczną mechaniką trzech kluczy, jak w Duke Nukem 3D. Mapy swoją stylizacją trochę przypominają pierwszego Quake'a, ale są bardziej kolorowe. Potrafią też być dość spore, ale nie na tyle żeby się zgubić, poza dwoma wyjątkami. Gra dzieli się na trzy akty, po osiem map każdy, gdzie na ostatniej mapie z każdego aktu jest boss. Przeciwnicy są dość różnorodni, nawet podstawowe mięso armatnie potrafi posiadać różne uzbrojenie, choć z czasem stają się powtarzalni. W przeciwieństwie do map, wrogowie są w formie sprite'ow, co nie każdemu może się podobać, ale osobiście bardziej podoba mi się szczegółowy sprite niż low-poly 3D w tego typu grach. Jeśli chodzi o bronie, to jest osiem pukawek, kilka rodzajów granatów (można nosić trzy rodzaje jednocześnie, i się między nimi przełączać), piła jako alt-fire, i wjazd z bara na grupy słabszych przeciwników. Jako dodatek jest opcja "Taunt". Nie daje żadnych benefitów, ale ciśnięcie frajerów zawsze na propsie. Ważną mechaniką w grze jest dopasowanie broni do przeciwnika. O co kaman? Zarówno każdy wróg, jak i każda broń palna ma swój współczynnik siły, a więc trzeba obijać szmaciarzy sprzętem mocniejszym od nich. Proste jak bambus. Można pruć i słabszą bronią, ale wtedy mord potrwa dłużej. Na mapach są też porozrzucane sekrety w formie czasowo nieskończonej amunicji, alternatywnej amunicji do boltguna, czy wzmocnienie broni na czas przebywania na danej mapie, i kilka innych. Gra nie jest przesadnie długa, poszczególne mapy zajmowały mi między 10 a 30 minut, za to potrafi szybko znużyć. Granie w więcej niż 4 mapy na sesję potrafiło męczyć, bo hordy przeciwników potrafiły być naprawdę duże. Ogólnie podobała mi się, i jeśli ktoś lubi Boomer shootery to może się dobrze bawić. Nawet jeśli tak jak ja nie zna uniwersum WH40K.

Jeondding już zaciera ręce.

Kumpel ciężary dźwiga, i coś wspominał o rywalizacji z Hrubieszowem.

O gurba, sami swoi. Ja mam trochę dalej, Szychowice dokładnie. A sam jestem z Biłgoraja.

Nie ma tak dobrze, pełna cena.

Byłem ostatnio u rodziny na wsi, i pojechaliśmy do pobliskiego Hrubieszowa. Wstąpiłem do stokrotki coś sobie kupić, i przy okazji sprawdziłem czy tutaj sprzedają PE. Sprzedają.

Gameboy byłby dobrą opcją, bo jednocześnie Nintendo i handheld, a żadnej opcji z tych dwóch wcześniej nie było.

Chodziło mi po głowie coś w stylu "Retro Extreme", bez podziału na platformy, po prostu gierki retro. Taki polski Retro Gamer. Nie byłoby wtedy problemu wydań o niszowych sprzętach, bo jakieś pojedyńcze recki mogłyby się pojawiać tu i ówdzie. Do tego ewentualnie typowe usterki i naprawa, czy testy nowych akcesoriów pokroju ODE czy Memcard Pro. Jakieś poradniki i tips and tricks też chętnie bym znowu zobaczył, bo jednak wersja papierowa dla mnie jest trochę wygodniejsza.

Play Fajną mieli oceniaczkę, przynajmniej dopóki była czarna, bo ta późniejsza srebrna kompletnie mi się nie podobała. Miałem obie części poradnika do poksów gold/silver, ale pożyczyłem i nie wrócił. Teraz poluję na nie na allegro.

Mam jeszcze trochę z późniejszych, kilka foil. W zeszłym roku kumpel w domu znalazł i mi dał:

Mniej detali, prostsze modele, więc zajmowało mniej czasu niż dzisiaj. Kiedyś też częściej był backtracking, a to też skracało czas pracy w jakimś stopniu.

Niestety, ale #94 był pierwszym jaki kupiłem. Mam go do tej pory w całkiem niezłym stanie.

Żadnych numerów sprzed #94 nie mam (poza remasterem #1), więc te najstarsze na pewno bym kupił. Pytanie tylko ilu byłoby chętnych poza mną.

Ostatnio byłem w garażu, bo szukałem jednego pada na części zamienne, i znalazłem to: Całkiem zapomniałem że je mam. Pewnie dlatego że w moim powiatowym poza kilkoma łebkami nikt się tym nie interesuje.

Ehhh... też miałem bongosy i opyliłem. Prawie wszystkie gry do Gacka sprzedałem, a miałem SM Sunshine, Luigis Mansion, Pokemon Channel, i kilka innych. Został mi tylko Animal Crossing.

W retrocenzji coś nie pykła numeracja stron, bo numerki powiększone i wyjechały poza strony.

Jedna taka akcja to o jedną za dużo. Jak Patronite będzie ogarnięty, to będę wspierał.

Silvery i Oracle of Seasons? My man Przypomniało mi się, że jeden kiosk jeszcze się u mnie uchował, tylko to nie jest taki typowy blaszak, a drewniany. Można tak jakby wejść do środka, ale wewnątrz są jakieś duperele i okienko do kiosku właściwego. Tekst o optymalizacji gier na trzy strony, konkretnych informacji na jedną. Do tego autor mota się w zeznaniach najpierw pisząc że konsole nie mają systemu operacyjnego, a dwa zdania dalej zaprzecza sam sobie. Ze dwie nieprawdziwe informacje też się znajdą. Zaczynam podejrzewać, że Zabłocki nie wie o czym pisze, bo to nie jest pierwszy raz.

Przy okazji kiosków przypomniał mi się taki jeden, gdzie sprzedawała pewna kobieta, która podobno dziurawiła kondomy. A na bocznej szybie było gejowskie porno

U mnie chyba rok albo dwa temu ostatni zamknęli, na dworcu był. Teraz tylko saloniki/markety.

W saloniku w którym kupuję zawsze są dwie sztuki. Jak z niego wychodziłem to otworzyłem PE i od razu poczułem ten wspaniały aromat. Dzisiaj odebrałem też książkę, ale musi poczekać aż skończę czytać Szmatławca. Trzeba mieć jakieś priorytety

Nie, "Dreamcast okiem kobiety" miał być od początku.