LukeSpidey

Mafię III powinno się przechodzić ze wszystkim DLC. Dzięki temu mamy różnorodność, bo twórcy do tego czasu już ogarnęli, że robienie w kółko tego samego to nie najlepszy pomysł, więc zróżnicowali dodatki i robi się w nich mniej powtarzalne misje. Dodatkowo jedno rozszerzenie dodaje zupełnie nowe miasteczko do eksploracji. Ja tak właśnie grałem. Odbijanie każdego obszaru przedzielałem dodatkiem fabularnym stąd nie odczułem znużenia i gra bardzo mi się podobała. Jak ktoś pisze, że tutaj nie ma klimatu to chyba grał w inną grę. A model jazdy to zjada ten z GTA 4 czy 5 na śniadanie.

Ale przecież napisałeś, że grasz na Survival, więc to chyba logiczne, że będzie ciężko i nie będzie ułatwień. Ja spróbowałem kilka miesięcy tematu, bo się napaliłem po którejś tam aktualizacji. Pograłem kilka godzin i też stwierdziłem, że to jednak nie dla mnie. Lubię wolne gry, ale tutaj tempo jest zdecydowanie za słabe. No i trafiłem oczywiście na radioaktywną planetę, więc 80% swojego czasu spędziłem na zgromadzeniu surowców do przetrwania. Coś ta już po tych kilku godzinach zbudowałem itd., ale jednak magia tej gry do mnie póki co nie trafiła. Może na emeryturze.

Wczoraj zacząłem. Przetestowalm to szybkie zakończenie - niezłe jaja. Fajnie im to wyszło. Potem rozegrałem jeszcze raz i jak narazie czuję podekscytowanie ogromem tej gry. Zapewne w pewnym momencie się znudzę, ale powalczę o platynę.

Jak dla mnie charakter rozgrywki w Wiedźminie 3 pokrywa się z tą definicja.

W moim przypadku odbiłem się od dwójki, za to wsiąknąłem kompletnie w trójkę. Niemniej jednak trzeba się zgodzić z tym, że ostatnia przygoda Geralta została w wielu aspektach uproszczona względem poprzedniczki. Trudno też dyskutować z zarzutem, że otwarty świat zaburza immersję z głównym wątkiem fabularnym. Na to cierpi każdy sandbox. Osobiście nie odczułem jednak tego, że gdzieś się rozrzedzam biegając za kwiatkami czy kozami. Fabuła była tak skonstruowana, że fakt, iż zwlekamy często z posuwaniem do przodu głównej osi fabularnej, przynajmniej w moim przypadku, nie szkodził w odbiorze historii. Nie mogę się natomiast zgodzić, że walki i trudni przeciwnicy to minus gry, W drugiej części walka była trudniejsza i bardziej wymagająca, ale nic nie stoi na przeszkodzie, aby nie levelować postaci w trzeciej odsłonie tylko stawiać czoła wyzwaniu. Owszem, niektórzy przeciwnicy byli bardzo mocni, kiedy się walczyło mało rozwiniętym Geraltem, ale nikt też nie zmuszał nas do tego, aby farmić do takiego poziomu, że nie będzie wyzwania. Podsumowując mogę się zgodzić z opinią Downward Thrusta tylko w pewnych aspektach.

Wczoraj udało się wbić platyny w Dante's Inferno, ale chciałem jeszcze dzisiaj spróbować DLC, więc pewnie zejdzie z weekend cały.

Dante's Inferno - gra przegrała z God of War III, ale według mnie poza aspektem graficznym nie odstaje mechanika rozgrywki od dzieła Santa Monica Studios.

Przymierzam się do platyny. Jednak nie wcześniej niż za kilka miesięcy. Sam grałem dopiero że dwie godziny, więc przede mną jeszcze sporo materiału do ogarnięcia. Niemniej jednak gratulacje.

Przeniesiony na 2018. Czekam na więcej. Na razie gameplay średni, tj. niby ok, ale jednak czegoś brakuje.

Jak dla mnie rewelacja. W moim przypadku największą bolączką był wybór platformy. Teraz już wiem, że biorę na X360.