Bigby

Zapoznałem się na spokojnie z opiniami, obejrzałem stream i kupiłem. Spodziewam się po prostu porządnej gry na około 20h i podejrzewam, że to właśnie dostanę.

Może nie najgorszy boss, ale u mnie podobnie krew napsuła ta oto dama: Dobrze, że Malenia nie ma trzeciej fazy.

A teraz Rozi przeproś Miyazakiego.

Imponujące.

Yebany zainstalował na nowo grę jak mu wszyscy weszli na ambicje.

Czyli pracują już nad grą w jakiejś formie od 3-4 lat.

Wiedźmin 1 tak naprawdę zapoczątkował moją znajomość z książkami Sapka i okazał się jednym z najlepszych rpgów w jakie grałem. Brudny, opresyjny klimat Wyzimy, niesamowity, wielowątkowy wątek śledztwa z detektywem Raymondem (jak dla mnie na równi z Krwawym Baronem), intrygi polityczne, walka ze strzygą, pierwsze zabite utopce, postacie Talara, Magistra, czy Azara Javeda, kolekcjonowanie seks kart. Na drugim Wieśku trochę się zawiodłem - był jakby bardziej...zamerykanizowany. Po części też nieukończony sądząc po wydarzeniach z trzeciego aktu. Mimo wszystko, sporo poprawek względem poprzednika, do tego nadal kapitalna fabuła i postaci, a w zależności od naszych wyborów całkowicie odmienny akt 2 po stronie Iorwetha lub Roche'a. W3 po tych 7 latach wciąż pozostaje numero uno w mojej topce gier wszechczasów. Dwa świetne dodatki tylko tę pozycję umocniły. Wojna Krwi: Wiedźmińskie opowieści choć inna, również okazała się bardzo solidnym i wysoko ocenianym tytułem (85% na Metacritic). Potem dochodzimy do nieszczęsnego Cyberpunka. Nie był to mesjasz jakiego wielu oczekiwało, ale skłamałbym jeśli powiedziałbym, że przez blisko 100 godzin bawiłem się źle. Chętnie też wrócę i przejdę całość po raz kolejny przy okazji nadchodzącego dodatku. Oczywiście w takiej sytuacji Wiedźmin 4 czy jak będzie się on nazywał, z marszu wskakuje na listę moich najbardziej wyczekiwanych gier. TLDR: Mocno czekam na nowego Wiedźmina, bo jeszcze się nie zawiodłem na CDPR. Jeden Cyberpunk i związana z nim gównoburza nie wymazuje 6 poprzednich, wysokiej jakości tytułów (licząc dodatki).

Jest sens jak najbardziej. DS3 jest najbardziej podobne do ER, a DS1 to nadal dla wielu najlepsza gra From Software. Dwójkę raczej można odpuścić.

Mikami? Ale on z tego co wiem to tylko przy Evil Within 1 był zaangażowany jako game director.

Inną opcją może być użycie summona jakiegoś łucznika albo maga, który z tyłu będzie wspierał, a samemu skupić całą jej uwagę. Trzeba 2 albo 3 razy sparować żeby ją złamać.

Plus taki, że nie zginiesz od tego nawału ataków.

Taki Elden Beast wydaje mi się nieco bardziej przegięty i niesprawiedliwy.

Po patchu.

Chciałem napisać, że może za niski, ale u mnie to było coś pomiędzy 145 a 150, INT 60, Vigor 48 + tarcza i Moonlight +10 z atakiem 800, który potrafił tak z 2 razy na każdą fazę ją staggerować i dać okazję na krytyka.

Na jakim poziomie do niej podchodziłeś?

To odpuść. Na szczęście nie jest obowiązkowym bossem.

Pamiętam jak wiele osób męczyło się z Pontusem z DS3. U mnie padł za pierwszym razem, bez większego pocenia. A potem potrafiłem się zaciąć na bossach uważanych za najłatwiejszych. Malenia pękła może za 10 razem. W zwycięskim podejściu tak ją lałem po głowie Moonlight Greatswordem, że w drugiej fazie musiałem tylko raz się podleczyć. Następnie przyszedł Placidusax i bardziej mnie zmęczył. Taka specyfika tych gier.

Śmieszny ten ich silnik jeśli nie potrafią tak starej gry zoptymalizować pod 60 FPS na Series S.

74 na Opencritic.

O 14.00.

I właśnie przez takich bossów jak Maliketh, Godfrey czy Placidusax uważam, że druga połowa gry jest jeszcze lepsza.

Moonlight Greatsword również trywializuje walkę z nią.

Jak widzisz, że się do niego szykuje, to zaczynasz spierdalać jak najdalej. Może być?

Pierwszy dzień po przejściu ER i nie przychodzą mi do głowy inne gry, które chciałbym zacząć. Nawet do Horizona nie chce zbytnio wracać.