chmurqab

Pikachu Libre

Jakby ktoś nie chciał kupować Philipsa, a chciałby mieć ambilight to można zainteresować się lightberry

[ten_znowu_swoje_mode] Cokolwiek zdecydujesz, nie kupuj PAL. [/ten_znowu_swoje_mode]

Daj znać co wybrałeś i jak wrażenia.

Gra, która prawdopodobnie zjadła najwięcej mojego czasu z okresu studiów dostanie drugą część na 3DS'a: http://gematsu.com/2015/08/picross-3d-2-announced-3ds Oby wyszło też w EU. tak, wiem że jest ironhax/tubehax

No właśnie Panowie, każda z części jest autonomicznym bytem? Czy lepiej znać poprzednie?

Castlevania: Symphony of the Night - Przygodę z Castlevaniami zacząłem od serii na DS'a i była to miłość od pierwszego zagrania. Potem grałem jeszcze w Super Castlevanie i Circle of the Moon na GBA. Zanim wziąłem się za kontynuację serii na GBA zdecydowałem się właśnie na przejście SOTN, które przez wielu fanów uważane jest za szczytowe osiągnięcie Igarashiego. Dostałem to czego oczekiwałem: piękne 2D, wspaniały OST, eksploracja, design na najwyższym poziomie. Jeden drobny minus może być taki, że odczułem, że sporo bossów nie stanowiła specjalnie wysokiego wyzwania. Niedługo na tapetę pójdzie Harmony of Dissonance i Aria of Sorrow, a później to już tylko czekać na Bloodstained

No cóż, ja pozostaje nieprzekonany. Tworzenie leveli to zupełnie nie moja bajka. Rzeczy robione przez graczy mają to do siebie, że w morzu gówna znajdzie się może 1% naprawdę wartościowych rzeczy: a nawet po tych najlepszych po prostu czuć, że nie tworzyli ich profesjonaliści. Jakby był co-op to bym się skusił, a tak to raczej spasuję.

Jak wspomniałem w poprzednim poście: dużo zależy od osoby i gier. Grasz na wysokim poziomie online w FPS, gry muzyczne, bijatyki, w których liczy się każda klatka obrazu? Prędzej czy później zauważysz problem. Grasz najwięcej w singla albo coopa ze znajomymi? Gdyby nie to, że o IL przeczytałeś w internecie, to z dużą dozą prawdopodobieństwa nie zorientowałbyś się, że cokolwiek jest na rzeczy. Możesz mieć jeszcze pecha i być ultra wyczulonym na takie rzeczy. Osobiście mam teraz TV, który ma 38ms i nie odczuwam tego, a starałem się zmusić do zauważenia opóźnienia (w ramach intensywnych testów nowego sprzętu). Wcześniej miałem Toshibe 37XV365D z 2009 roku, ale nigdzie nie mogę doszukać się wartośći IL: wygląda na to, że recenzje z przed kilku lat nie zwracały na to tak uwagi (jedynie lakoniczne wzmianki: TV nadaje/nie nadaje się do grania). 6 lat na niej przegrałem, dosyć sporo w Gearsy online i nigdy nie narzekałem. W międzyczasie graliśmy też u dziewczyny na Sony i różnic nie odczuwałem. TL;DR IMO nie dowiesz się czy Ci 40ms przeszkadza dopóki nie sprawdzisz na własnej skórze. Możesz być Fankiem, który do komfortowej gry potrzebuje 20ms, a równie dobrze możesz być mną i bez problemu bujać się na 40ms.

W Polsce są takie? Myślałem, że niedobory mają tylko w US.

Klimat gdzieś uleciał Minęło trochę lat i żeście stetryczeli Panowie.

https://pl.wikipedia.org/wiki/Opóźnienie_wejścia Kwestia dyskusyjna ze względu na to, że każdy ma inny stopień wrażliwości na to zjawisko. Generalnie najczęściej w recenzjach spotykałem się z granicą tolerancji 40ms: ale wspomina się też o 30ms, a jak ktoś ciśnie w szybkie gry online na wysokim levelu to i 20ms może mu przeszkadzać

Shania Twain Live

No nie bardzo. Q1 2016.

(delikatny spoiler z pierwszego sezonu Gry o Tron)

Dokładnie. Ja miałem problem, bo stacjonarnie w Euro RTV AGD nie pozwalają na zwroty, a w Saturnie i MM ceny o tysiaka (!) wyższe. W końcu zdecydowałem się online, bo koniec końców w tym wypadku możliwość zwrotu zapewnia mi polskie prawo: co prawda więcej yebania (konieczność wysyłki sprzętu), ale jednak święty spokój jak cokolwiek Ci nie podpasuje.

Wait, what?

Napadło mnie dzisiaj na zdebunkowanie kolejnego (po szpinaku i wątróbce, które okazały się przepyszne) mitu dzieciństwa o niedobrym jedzeniu i kupiłem se na obiad kaszankę. Wygląda to mega nieapetycznie, można by spokojnie wrzucić do kibla i nikt by się nie zorientował, że to nie jest niespuszczony balas. No ale już się nauczyłem, że jedzenia nie można oceniać po wyglądzie. Ponacinałem, napakowałem żółtego serka, zawinąłem w folie aluminiową razem z pociętą cebulą i papryką i wrzuciłem na 20 minut do piekarnika. Wyglądało to całkiem nieźle. Niestety już pierwszy kęs wskazał na to, że niestety tym razem moje dziecięce ja z przeszłości miało rację. Śmierdzi toto i ma paskudny posmak. Zawiodłem się

Z bardziej dalekosiężnych zakupów warto zbierać na Ukemi.