chmurqab

Ale dzień dzisiaj

Polecam kupić kabelek S-Video (polecam prywaciarza z UK: http://consolegoods.co.uk/), konkretnie N64 S-Video & AV cable - PAL version) - oczywiście jeżeli masz CRT z takim wejściem. Niestety żeby mieć RGB w PALkach trzeba się namodzić (patrz http://etim.net.au/n64rgb/). Niestety obraz po RCA to szajs (a na LCD to już w ogóle :[). Sam planuje zakup SM64, ale jak się naczytałem o poziomie konwersji NTSC -> PAL to mi się odechciało szukać wersji EU.. A bawienie się w kolejne N64 i modowanie pod RGB to

Super Mario Land 2:6 Golden Coins - no i to jest gra, która maksymalnie uderza w mój nostalgiczny czuły punkt Obiektywnie, w żadnym razie projektowo nie jest to szczyt, czy też najlepsza gra. Po prostu ja przez ostatnie dni czułem się nie jak dorosły chłop wracający z roboty, tylko jak dzieciak wracający jak najszybciej z podstawówki, żeby rzucić plecak i od razu chwycić za GameBoya. Czuć, że od tej gry wychodziły złote czasy Wario Landów. Jest dosyć prosto, ale ostatni level to całkiem niezłe wyzwanie: ze 20 żyć poszło w cholerę Polecam każdemu retrofagowi, który jeszcze jakimś cudem nie ograł.

Link jakiś? Bo google nic nie zwraca.

Metal Gear Rising - kolejna gra platynowych przy której dobrze się bawiłem, mimo tego, że w zasadzie nie umiałem w nią zbyt dobrze grać. Tak jak w Bayonettach, może nie jakoś prosowo, ale trochę ogarniałem system i w połowie gry trzepałem już odrobinę lepsze ranki, tak tutaj podobnie jak w Wonderful 101 miałem wrażenie, że do końca nie ogarniam. Kiedy wydawało mi się, że nieźle mi idzie: bam, z dupy C. Kiedy męczę się, frustruję, nie wiadomo dlaczego, ale dostaję B. A miałem ze cztery razy i wyżej nie podskoczyłem ani razu. Świat i postaci wykreowane standardowo dla Platinum: dosyć charakterystycznie, ale mi to pasuje. Krótko, ale dosyć intensywnie.

Oby (najlepiej razem z nowym Rhythm Tengoku). Ja mam jeszcze w kolejce Phoenix vs Layton więc jest umilenie na oczekiwanie.

39/40 w Famitsu i dalej żadnych wieści o wersji US/EU.

Za każdym razem jak widzę gdzieś Beatmanię to wbijam na Youtube'a i odpalam sobie to video: https://www.youtube.com/watch?v=SrBSqRbkypI

Na eBayu sprzedaje Turek, są to wersje z dystrybucji na Singapur. Za swoją sztukę zapłaciłem niecałe 800zł, wliczając w to wysyłkę kurierem DHL (zamówiłem w czwartek wieczorem, miałem u siebie w poniedziałek). Niemało, ale jednak jest to prawie 10-letnia konsola, nowa i dodatkowo wydana w stosunkowo niedużym nakładzie. Sprzęt mu w miarę dobrze schodzi i pewnie niedługo się skończy, więc to raczej ostatni dzwonek na taki zakup.

Grasz w wersję z PS2 ze względów nostalgicznych?

Na płytce znajdzie się 100 gotowych leveli.

Best-Play anulował moje zamówienie ponieważ 'dostawca się nie wywiązał z umowy'. Ech. Edit: LOL, Electronic Dreams sprzedaje wersje z amiibo za 239zł. Fuck this.

Fusion to w zasadzie pierwszy mój styk z Metroidem, więc na tle innych gier nie odczuwałem prowadzenia za rękę. Fantastyczne było uczucie tego, że nie wiadomo kiedy mogłem wpierdzielić się na SA-X, teraz pewnie by to nie robiło na mnie takiego wrażenia, ale za dzieciaka to było

Coż to za window shopping

Super Metroid - w końcu zdecydowałem się na przejście: na otarcie łez po ogłoszeniu Federation Force.. Gra troszkę padła ofiarą hajpu bycia "najlepszą w serii" i w związku z tym samemu nie wiedząc czego oczekiwałem, czułem się bardzo delikatnie zawiedziony. Uświadomiłem sobie jednak, że wcześniej ograne przeze mnie Fusion i Zero Mission uznaje za gry kompletne, idealne: zasadniczo w żadnym ich momencie nie pomyślałem sobie, że coś bym poprawił. I tu było tak samo. Gra świetnie pokazuje jak uczyć gracza, jednocześnie nie będąc nachalną: tutaj praktycznie wszystko wnioskuje się naturalnie, z obserwacji. Gracz nie jest traktowany jak debil. Znajdźki są troszkę łatwiejsze niż w takim Zero Mission, gdzie niektóre shinesparki mogły przyprawić o ból głowy.

Man, jak brać Splatoon, to teraz. Nie ma sensu kupna gry multiplayerowej odkładać na później.

Chyba co 2h się zmieniają? Ogólnie rzecz biorąc, ograniczenie do 2 map na tryb to jak dla mnie pomysł bez logicznego uzasadnienia.. Szczególnie, że zdarza się tak, że gra się 5 razy pod rząd tę samą mapkę. No i faktycznie zmiana zestawu jest zrobiona idiotycznie: całość powinna odbywać się płynnie, bez wywalania wszystkich do menu. Co gorsza jak trafi się na zmianę w trakcie trwającego matchmakingu to trzeba czekać te 200 sekund na jego zakończenie : |