Damk

Właśnie w tej grze nie doświadczyłem czegoś takiego. Zawsze było coś do odkrycia, coś do sprawdzenia. I nie chodzi wyłącznie o zadania poboczne i główną fabułę (poszukiwanie wspomnień). Tylko coś w stylu: co jest za tym pagórkiem, kto i gdzie gra na tym akordeonie, co do za las owity mgłą, skąd słychać odgłosy walki, co jest na szczycie tej śnieżnej góry, co to za obóz na drugim brzegu rzeki, ciekawe czy dopłynę na tę wyspę, co to za dolina nad którą kłębią się burzowe chmury, co to za stwór wynurza się z wody, co to za dziwna poświata na tej górze, co jest pod tą żelazną płytą, co to za dziwne ruiny na horyzoncie, itd., itp. Świat Breath of the Wild jest nafaszerowany takimi zabiegami, dzięki czemu sama eksploracja to nie produkt uboczny dążenia do jakiegoś celu, ale sama esencja tej przygody (to co nasz napędza i daje satysfakcje z grania).

WUT?! W Rayman Legends, Splatoon, Super Mario 3D World wraz z Captain Toad: Treasure Tracker, Super Mario Maker, Wonderful101, czy np. Pikmin3 grało się wyśmienicie dzięki tabletopadowi. A nawet takie gierki, które bezproblemowo obywały się bez dual screenu, typu XenobladeX, Wind Waker HD, czy choćby Mario Kart 8, zawsze zyskiwały dzięki wygodnemu podręcznemu menu z dotykowym interfejsem, czy funkcji TV-Off Play - można dokończyć sesję mając ekran w rękach mimo braku dostępu do TV (jeśli ktoś zastanawiał się skąd wzięła się ta cała hybrydowość Switcha to już wie ). Do tego czysto techniczne rozwiązania. Ergonomia standardowego pada WiiU jest o niebo lepsza niż grip miniaturowych joy-conów w zestawie Słycza (mimo iż bardzo doceniam modułowość samych joy-conów żeby nie było). Do tego obsługa padów z poprzedniej stacjonarki Nintendo. Komunikacja między graczami przez Miiverse, czat, videorozmowy, prywatne pokoje w grach, itd. Wygoda, ergonomia, ciekawe pomysły, kompatybilność wsteczna, i przede wszystkim świetne nowe gry - na WiiU grało mi się bardzo przyjemnie No chyba, że masz po prostu na myśli preferencje - granie na przenośnej vs granie na stacjonarnej konsoli... Niektóre blokują. Patrz przykład Splatoon2. Gdyby zdecydowali się na port oryginału zamiast sequelu, mało prawdopodobne, że dwójka wyszła by na tej generacji sprzętu w ogóle - bo po co, jeżeli aktualizacje i DLC odświeżałyby tego typu produkcje. I najprawdopodobniej będzie tak również w przypadku Mario Kart 8. Jest bardzo mało prawdopodobne, że wydadzą kolejną odsłonę w przeciągu kolejnego roku, czy dwóch lat, jak mają to w zwyczaju (co ok 5 lat/co jedną generację sprzętu). Uważam, że zostawienie w spokoju Ósemki z WiiU i wydanie nowego Mario Kart 9/Mario Kart Switch rok po premierze nowej konsoli byłoby o wiele lepszą sytuacją dla wszystkich graczy - i dla tych którzy olali WiiU, i dla tych którzy zaopatrzyli się w poprzednią konsolę od Nintendo.

Wciskają online gdzie się da... chyba jednak nie chcą zrezygnować z wprowadzenia tego haraczu za granie online

Direct Mini, ale zawód duży. Tylko nowy Kirby daje nadzieję (i może dla niektórych ten tennisowy Mario). Kolejne porty, remastery i DLC zamiast nowych gier . MarioKart9? Nope. Pokken2? Nope. Nowy Donkey Kong Country? Nope...

Coś w tym jest - czasami gra wydaje się być mało "zeldowata", ale tam gdzie trzeba - to stuprocentowa Zelda. I dlatego właśnie zdobyła taki duży poklask - zaspokoiła większość oddanych fanów serii i sporą garstkę niezaznajomionych. Chwilę przed premierą Breath of the Wild ogrywałem Skyward Sword z Wii, i w nowej odsłonie nie dostrzegłem jakiejś wielkiej rewolucji, tylko naturalny rozwój elementów, które spotykaliśmy w poprzednich odsłonach. Dla mnie to nadal stara dobra Zelda, z kilkoma znamiennymi ulepszeniami - głównie na poziomie silnika gry. (Ciekawe czy teraz Nintendo skusi się na wydanie jakiegoś remasteru "dużej Zeldy" na Switchu. Ploty mówią o SS, ale łatwiej będzie im przeportować WW HD, czy TP HD z WiiU...)

Yoshi może poczekać. Dostaliśmy przecież wełnistego, ale pełnoprawnego Kirby'ego już nie. Wszystko się pokiełbasiło - WiiU dostało 3DSowego Rainbow Paintbrush, a na 3DSie w tym czasie wydano dwie odsłony głównej serii. Czekam na Kirby'ego w stylu Adventure, czy Crystal Shards. Obym nie musiał czekać do następnej Gwiazdki...

Widać, że Direct oczekiwany ze wszech miar. Pojawiają się już nawet przewidywania do Directa, który jest tylko przewidywany. Zjawisko zrozumiałe, bo na Słyczu "nie ma gier" (których się już nie ograło, a chciało ). Najgorszym scenariuszem (dla mnie) może być zapowiedź kolejnych portów z WiiU, które zaprzepaszczą wydanie nowych kontynuacji w najbliższym czasie (patrz: Fast RMX, Mario Kart 8, Pokken, Lego City Undercover?, Rayman Legends?, etc). Oczywiście nadzieja umiera ostatnia i osobiście czekam na nowe produkcje i niespodziewajki, które są bliżej wydania niż dalej. Gra zacna. Może wreszcie bez durnej cenzury, bez zmian w grze, i ze wszystkimi dodatkami? Ile ja się namęczyłem na WiiU, żeby spatchować tę gierkę...

To ujowo, bardzo ujowo ... Nie lubię takich zagrywek. Rozumiem jakieś opcjonalne rozszerzenia, które można całkowicie olać bez wpływu na odbiór gry jako całości. W innym przypadku to rak. Żałuje teraz trochę, że Xeno2 nie zaliczyło obsuwy jak w przypadku XenoX, za to ze wszystkimi DLC w standardzie jako bonus.

Przy Wii muszę się zgodzić. Backup'owanie gier z płytek jest równie łatwe, przyjemne i wygodne, co późniejsze ich uruchamianie z dysku twardego. Słyczowi też przydałby się taki mechanizm - na razie żongluje tylko 5 kartridżami, ale zapewne przy większej ilości będzie to uperdliwe bardzo

tutaj pochylmy się nad głębią myśli kermita: Breath of the Wild i Mario Kart 8, pośrednio również Splatoon2 - znakomity lineup Słycza to duża zasługa małej popularności megaton z WiiU. ARMS, Kórliki? Samo Super Mario Odyssey nie wystarczyłoby. A taka perełka w swoim gatunku jak Xenoblade2, również zawdzięcza sporo XenobladeX z WiiU. Nie widzę tu jakiejś mega zmiany w kierunku konsumenta. Tak jak przy WiiU Nintendo serwowało porządne, bardzo dobre gry na wyłączność dopełniając to świetną biblioteką Wii, tak przy Switchu robią dokładnie to samo. Tylko, że gry z Wii sprzedały się zacnie, a tytuły z WiiU niestety nie - stąd ta dodatkowa atrakcyjność takiego zabiegu.

Też pamiętam ten uczuć, gdy kończyło się wyścig Mario Kart 8 na tronie z tabletopadem WiiU. Wiedziałem, że nowy wymiar grania nadszedł. Prawdziwy nextgen w mych dłoniach. Dobrze, że Nintendo nie zrezygnowało z tego pomysłu, a wręcz go ulepszyło

Zgadza się - za złote monetki to można parę indyków i DLC na WiiU dostać. Nie wiem jak u właścicieli 3DSów, ale dla Słycza nie ma nic

Doszedłem do takich wrót, gdzie wyskoczył komunikat, że trza zasejwować przed wejściem... ... na wszelki wypadek obróciłem się na pięcie, bo chyba koniec tej wyśmienitej zabawy jest bliżej niż sądziłem. Na szczęście mam jeszcze kilka pokemonów rare blade'ów do zdobycia, więc trochę wydłużę zabawę (dobrze, że nie wszystkie bureidy można odnaleźć w lootboxach crystal core'ach)

(według notki - masz na to 2 lata od premiery gry)

Ja mocno zastopowałem, by na Święta gry starczyło ... Aktualnie mam taką małą zagwozdkę pod tytułem "Which name will you use?"

Ja też spróbuje przystopować, bo pędzę jak poebany z głównym wątkiem, i dojdzie do tego, że skończę przed Świętami... Mam wrażenie, że Xenoblade2 też dotknęła przypadłość ostatnich produkcji Wielkiego N. Breath of the Wild jest najłatwiejszą dużą Zeldą, Odyssey jest najłatwiejszym Mario 3D. Grając teraz w nowe Xenoblade nigdy nie jestem niedolevelowany, nie było miejsca, które by mnie zatrzymało/spowolniło na dłuższą chwilę. Wydaje mi się, że Xenoblade2 jest/będzie łatwiejsze i bardziej przystępne od poprzednich odsłon.

Szczęśliwi czasu nie liczą ! A ta gierka potrafi uszczęśliwiać niejednego fana jRPGów.

Rzeczywiście Nintendo mogłoby już ogarnąć tę lokalizacje swoich gier... Pokolenia klientów się zmieniają, wraz z ich wymaganiami. Starzy wyjadacze są przyzwyczajeni graniem w anglosaskim/obcym języku. Młodsi są przyzwyczajeni, że wszystko jest w ojczystym. Gry na konkurencyjnych platformach są po polski, w kinach coraz więcej filmów wyświetlanych jest z polskim dubbingiem, itd. Nintendo chyba nie zdaje sobie sprawy jakie wymierne korzyści mogłoby to przynieść. Z drugiej strony, to jednak korporacja, i ktoś tam kalkuluje, czy bardziej opłaca im się działać z kilkoma oddziałami skupiającymi się nad kilkoma największymi regionami na świecie, czy rozdrabniać się kilkunastoma (kilkudziesięcioma?) filiami... A działania skierowane w chiński rynek wskazują bardziej na na to pierwsze. Niestety.

Cóż za przepływ informacji (źródło na podanej stronce wskazuje http://www.filmweb.pl/news/Bayonetta+i+Bayonetta+2+na+Switcha+bez+1080p-126184 ) Ktoś tu liczył na FullHD w 60kl/s? Nie oszukujmy się, Switch to takie New Wii U.

Trójkę chętnie przygarnę. Dwójkę ogrywałem 3 lata temu, więc to za wcześnie by cokolwiek sobie odświeżać (tym bardziej, że leży ładnie na półce, gdybym chciał przypadkiem ponownie poslashować). Jedynkę też nabyłem na WiiU, ale wyłącznie z tego względu, że do dwójki dołączali płytę z jedynką gratis (dwupak "Special Edition" kosztował tyle co standardowa gra). Ogólnie nie widzę sensu ponownego zakupu dwupaku 1+2. Trylogia wiedźmy miałaby chyba większy sens, ale rozumiem, że muszą jakoś zapchać dziury wydawnicze w następnym roku. Każdy się domyślał, że będą to robić portami sztosów z Wii U, więc tutaj dużego zdziwienia nie ma. A znając stosunek Nintendo do ekskluzywów 3rd party, to jak będę chciał kiedyś w dalekiej przyszłości pograć sobie w Bayonettkę, to na PS5 będę miał ładny zestaw remasterów, w odpowiedniej cenie i jakości

Ao no Exorcist, Noragami, Owari no Seraph, Guilty Crown, Kyoukai no Kanata, Nanatsu no Taizai? Nie jestem pewien, czy ze wszystkich, ale z większości na pewno. Ale absolutnie nie chodziło mi o takie przypadki! Tylko o konkretne motywy często ze sobą wykorzystywane, w tym sensie sztampowe. Na przykład jak w Chobits, Elfen Lied, czy Shingeki no Kyojin. Albo jak w Shakugan no Shana, KonoSuba, czy Kore wa Zombie desu ka. Rzeczywiście źle się wyraziłem. Nie miałem na myśli kalkę jakiejś konkretnej pozycji. Fabuła gry serwuje nam motywy, które widzieliśmy wielokrotnie w podobnych zestawieniach, więc nie ma tutaj (przynajmniej w punkcie gdzie jestem) miejsca na jakieś zaskoczenia, i można zazwyczaj przewidzieć jak rozwinie się aktualna sytuacja. Nie miałem najmniejszego zamiaru umniejszać elementowi fabularnemu gry - motywy są ciekawie przedstawiane , i - tak jak wspomniałeś - sam setting jest bardzo dobrze przemyślany. Chodziło mi o to, że sama historia może nie wystarczyć by przytrzymać gracza bardzo zniechęconego do mechaniki walk, w sytuacji gdzie: ilość fabuły < ilość toczonych batalii, tym bardziej jeżeli nie obce mu japońskie animacje.

Na razie Homura (w napisach widnieje jako Pyra ), i Tokiha (Perun), plus jakiś common blade. Ile już macie niezwykłych blade'ów??

Zgadza się. Wszystkie te mechanizmy służą pośrednio do wygrywania walk. Obojętnie, czy levelujesz miasta, czy levelujesz blejdy, czy odkrywasz nowe lokacje. To wszystko służy Ci do wbijania kolejnych poziomów, które są potrzebne do zwyciężania kolejnych walk. A stoczenie danej ilości zwycięskich walk nagradza Cię kolejnymi rozdziałami fabuły. Wszystkie elementy gry ładnie się zazębiają, a trybikiem napędowym są walki. Może rzeczywiście się zagalopowałem, bo jestem dopiero na początku 4 chaptera, a oceniam całość. Mea culpa. No ale to co do tej pory ograłem korzystało z powszechnych motywów z anime. Podam tylko mega-ogólniki niechronologicznie dla bezpieczeństwa, bo czytam, że wersja mobilna forumka nie ogarnia spojlerów, ale ci co grają bez problemu skojarzą konkretne tropy: No po prostu chleb powszedni anime. Ktoś kto oglądał więcej niż 10 anime na krzyż musi się ze mną zgodzić.

Ale system walki to kwintesencja tej gry. To rdzeń rozgrywki, wokół którego pozostałe elementy gry są obudowane (podporządkowane?). Oczywiście najbardziej niezależnym elementem jest fabuła. Ale już taka eksploracja nie jest tak nieskrępowana jak w XenobladeX, mimo iż konstrukcja świata jest równie (jak nie bardziej?) olśniewająca. Po prostu nie wyobrażam sobie grania w grę, gdzie walki i przygotowania do walk zajmują lwią część gry, i to właśnie ten element nas najbardziej odrzuca. Nie wiem, czy sztampowa fabuła z anime i ładne widoczki zasilane świetną muzyką wystarczą w takim przypadku.

Korzystam cały czas z doka - to jest gram wyłącznie na TV. 1) Nie ma rys, ani odcisków... bo konsola siedzi cały czas w doku, nie wyjmuje jej, i nie maziam. 2) Nie zauważyłem żadnych odkształceń... bo konsola jest cały czas zadokowana, i trudno jest cokolwiek zauważyć. Ale żeby nie być całkowicie niekompetentnym to sprecyzuje, że Słycz znajduje się 99,99% czasu w doku - zdarza mi się jednak wyjąć tabletokonsolkę w celu zaprezentowania znajomym czymże jest ta cała "konsola hybrydowa". Nie zaobserwowałem u mnie żadnych rysek, ani odcisków, bo nie ma sposobności by takie coś powstało. Choć lekkie kołysanie się konsoli w doku w czasie wkładania/rozłączania joyconów, czy wciskania/wyciągania kartridża, może wyglądać trochę niepokojąco. Nie zauważyłem do tej pory żadnych odkształceń obudowy, czy ekraniku (a rozumiem obawy, bo konsola grzeje się relatywnie mocno).