Josh

Tormented Souls, Song of Horror, Them and Us, Echoes of the Living, Signalis - cudowne to są czasy, żeby być fanem klasycznych survival horrorów. Pierwsze TS splatynowałem z dziką przyjemnością, głowiąc się srogo nad trudnymi łamigówkami i chłonąc genialny klimat, toteż nie mogę się doczekać sequela.

Boruto olałem po jakichś 30 odcinkach i od tego czasu unikam anime jak ognia. Manga słyszałem, że lepsza ale jakoś mnie do niej nie ciągnie, mimo że Naruto to jeden z moich ulubionych komiksów. Dla mnie ta historia jest już zakończona i mam w dupie wkład Kishimoto w przyszłe wydarzenia, wszystko po wydarzeniach z Shippudena to zwykłe fillery.

Wszystko lepsze niż Aizen transformujący się w nietoperza i ginący od jednego machnięcia Getsuga Tenszoł. Chyba nigdy nie byłem tak bardzo rozczarowany walką w anime

Czytałem mangę z 8 lat temu, ale niektórych scen to kompletnie nie kojarzę. W każdym razie elegancka akcja się dzieje, tak jak byłem rozczarowany walką z Espadami, bo zbyt lekko sobie z nimi poradzono, tak tutaj Shinigami obskakują srogi wpierdol, a przecież jeszcze nie pokazali na co stać tych silniejszych Quincy. Nie mogę się doczekać jak w anime pokażą kolejne dopałki naszych hirołów, ależ to będzie sztos

Fajnie to wygląda, aczkolwiek czuję już mocny przesyt soulsami, zwłaszcza w takich azjatyckich klimatach. Kupi się za pisiont złotych kiedyś.

Dla mnie efekt jest tragiczny, ale jeżeli to było zamierzone przez autora, to ok przynajmniej wiem że to nie wina gości od anime. Nie podoba mi się też to jak Luffy zachowuje się w trakcie Gear 5 i sama "taniość" tej dopałki nagle zamieniająca go praktycznie w boga. Zaśmierdziało ostatnimi rozdziałami Naruto lub niektórymi chapterami Bleacha. Jeden gostek na YT zresztą fajnie to podsumował i zgadzam się z nim w 100% eh...

Tyle czasu hajpowali to Gear 5, ale szczerze mówiąc mam mieszane odczucia co do nowego odcinka. Syf na ekranie taki, że nie wiadomo co się dzieje, a animacja bardziej przypomina Zwariowane melodie niż typowe anime

Kuroko no Basket, Blue Lock i Prince of Tennis to nie wypada nie obejrzeć.

Goście z Residence of Evil odwalają kawał dobrej roboty ze swoimi materiałami. Ostatnio nawet samo Capcom ich wyróżniło zapraszając ekipę na przedpremierowy pokaz Death Island. W sumie zazdro jak cholera, pocykać sobie fotki z obsadą filmu i obejrzeć tę animację na wielkim ekranie.

W serialu czekają na Ciebie takie atrakcje jak: - zmutowany krokodyl przytulający się do dzieci - gość kasujący dr. Salvadora jednym strzałem z pistoletu - antagonistka tańcząca jak robot do piosenki Duy Lipy - Lance Reddick z tupecikiem wyglądający niczym niedorozwinięty kuzyn Blade'a - dwie absolutnie najbardziej irytujące główne bohaterki w historii tego uniwersum Krótko: Jeżeli ekranizacje Andersona lub Welcome to Raccoon City uważane są za kiepskie filmy, to miej na uwadze, że ten serial jest O WIELE gorszy.

Nisza jak cholera, wielu fanów RE nawet nie wie, że jest coś takiego. A to jedyna animacja, która w pełni oddaje klimat pierwszych trzech Residentów. Dzisiaj niestety okropna wizualnie (poziom psx'owych FMV), jednak atmosferą zjada wszystkie pozostałe animacje i live-actiony

Anderson strasznie się zeszmacił, ale za pierwsze RE oraz za Ukryty wymiar i tak będzie miał mój szacun.

4D Executer oraz jedynka od Andersona już zawsze będą najlepszymi filmowymi Residentami. To intro Później jeszcze fragment jak Alice chodzi w nocy po opuszczonej posiadłości, laserki, moment wydostania się Lickera z klatki, wagonik na końcu... eh, uwielbiam ten film. To samo dotyczy gier. Od czasu śmierci Alberta Whiskasa ta seria nie ma dobrego antagonisty.

Obejrzałem Death Island. To się powinno nazywać Resident Evil: Infinity War Dla zwykłego widza totalnie niezrozumiała i kiczowata papka, dla fana serii najpiękniejszy fanservice jaki tylko można sobie wymarzyć. Bardzo dużo akcji, mnóstwo odniesień do poprzednich odsłon (trafiła się nawet jedna retrospekcja w znanej lokacji), kilka świetnych tagowych momentów z ulubionymi bohaterami, a końcowa walka z wielkim mutantem jest tak durna i jednocześnie cudownie zrealizowana, że aż mnie ciarki przeszły. Minusiki za dosyć przeciętną animację oraz za ponowne sprowadzenie Rebeki do roli supportu. Szczerze to wolałbym tę ekipę Residentowych Avengersów zobaczyć w pełnoprawnej grze, ale na to nie ma co liczyć, więc pozostaje się cieszyć, że chociaż w filmie udało się zebrać wszystkich do kupy. Tym bardziej, że jeżeli wierzyć plotkom odnośnie RE9 więcej takich okazji już nie będzie.

Zastanawiałem się czy na szczycie nie postawić JoJo, ale tam jednak jest mocny nacisk na fantasy, z kolei Baki próbuje być w miarę "realistyczny" przez co każdy odchył i próba logicznego wyjaśnienia czegoś przez narratora bawi jeszcze bardziej. Naśladowanie stylów walki T-Rexa czy Triceratopsa przez Bakiego to po prostu: Sezon fajny, lepszy niż ten w więzieniu ale też gorszy niż turniej. Trochę rozczarowanko, że to nie walczył z Korniszonem

Przy Dead Island wytrzymałem 30 minut. przy Dying Light 2 całe trzy godziny. Jak dla mnie ta firma robi w najlepszym wypadku średniaczki i równie dobrze może nie istnieć.

Trochę też. I bardzo mi się również kojarzy z "30 dni mroku", w sensie główny zamysł, potwory i to jak bardzo mają przej'ebane główni bohaterzy.

Zacząłem oglądać i w sumie po dwóch maratonach kończę pierwszy sezon Ja yebie, jakie to jest dobre. Trochę taki mix Zagubionych, Alana Wake'a i Silent Hill. Odcięta od świata miejscówka, z której nie da się uciec, polujące tutaj co noc na ludzi stwory (to one robią tutaj największą robotę i sprawiają, że niektóre sceny ogląda się jak na szpilkach), sporo niejednoznacznych postaci i drugie tyle mrocznych tajemnic do rozwiązania. Serial ma bardzo dobre tempo, cholernie gęsty klimat i zwyczajnie wciąga, do tego stopnia że mniej niż 5 odcinków na raz nie oglądam Trochę tylko brakuje większego gore, bo zawsze jak szykuje się makabra w wykonaniu powoli człapiących z lasu potworów to kamera albo zjeżdża w bok, albo scena zostaje ucięta... na pocieszenie zostają fachowo wykonane, pieknie zmasakrowane zwłoki.

Polecam nadsoundtrack z Fire Emblem: Three Houses.

Poczekajcie na final bossa

Tymczasem nowa Zeldunia:

Nowe DLC?

Nawet sztandarowy tekst Moogli zmienili na KUBO

Gra, w której główny bohater potrafi zaczepić linką smoka ważącego z milion ton i (pipi)nąć nim o ziemię, a ten będzie się czepiał tego, że miecz jest zbyt lekki

Wiadomo, że do budżetu FF mało co podchodzi, ale nie wiem czy Persony, Yakuzę: Like a Dragon lub Dragon Quest XI można nazwać budżetówkami. I nie podoba mi się Twój ton, sugerujący że te gry są jakieś gorsze od action RPG i nie zasługują na to by deweloper sypnął na nie więcej pesos. Wysoka sprzedaż akcyjniaków i stopniowe odchodzenie od turowych walk na rzecz dynamicznego rozpjerdolu to jest kwestia tylko i wyłącznie tego, że większość graczy woli teraz radosne ŁUBUDUBU, milion rozbłysków na minutę i najlepiej, żeby za dużo nie trzeba było myśleć podczas grania. I to raczej o graczach nie świadczy zbyt dobrze, a nie o turowych erpegach. Podobnie jest z filmami - większość widzów oczekuje po prostu efektownego widowiska do przegryzania popcornu, najlepiej takiego przy którym komórki mózgowe nie będą musiały się za mocno nagrzewać. Mimo całej mojej miłości do FFXVI i kierunku jaki seria obrała przy okazji tej części, to wcale bym nie pogardził, gdyby kolejna pełnoprawna odsłona dla odmiany, chociaż na chwilę, wróciła do turn based combat. Takie gry są równie dobre co efektowne hack'n'slashe, w istocie jak pisze _Red_ oferują większe wyzwanie intelektualne (chociaż of course bez przesady, to nie szachy 4D), znacznie większe możliwości prowadzenia walk i nie zasługują na to, aby sprowadzać je wyłącznie do produkcji indykowych.