Josh

Regina, Claire, Aya Brea, Ayame, Lian Xing, Meryl, Jennifer z Clock Tower, dupeczki z Syberii czy The Longest Journey - przykładów można mnożyć i wcale nie trzeba posuwać się aż do czasów szóstej generacji, żeby znaleźć ciekawe, charakterne i dobrze napisane postacie żeńskie, które mają do zaoferowania graczowi coś więcej niż dużą dupę i cycole na wierzchu.

Fajne to były czasy jak jeszcze Naughty Dog robiło gry PS1: Crash Bandicoot PS2: Jak and Daxter PS3: Uncharted/TLoU PS4: Uncharted/TLoU PS5: Może do końca generacij wypuszczą chociaż jeden tytuł, chociaż patrząc jak mocno ich przeżarła tęcza, to nie wiem czy na pewno bym chciał

Jestem ciekaw co za geniusz tam wpadł na pomysł, żeby zamiast shootera/survival horroru zrobić Fighting Force w kosmosie. Jakiś tam fun z tej gry miałem, ale jak pomyślę, że to mogło być Dead Space nowej generacji, to jest mi trochę smutno.

PSX, czipsy i kolka oraz czterech najebusów szarpiących przez multitapa. To były jedyne akceptowalne gry multiplayer.

Niestety, takie nam rośnie pokolenie. Gówniażeria woli odpalić CoDzika, Pab Dżi albo CS'a, chwilę się postrzelać, podrzeć ryja do mikrofonu, nacieszyć się szybką, teledyskową rozgrywką albo szarpnąć na telefonie w jakieś durne P2W dające na dzień dobry przewagę nad innymi, niż zainwestować czas w jakiegoś ambitnego singla, który zaoferuje nieco inne wrażenia i będzie też wymagał więcej od gracza (cierpliwości, uwagi, trochę pomyślunku). To raz. A dwa, że większość z tych gnojków nie potrafi żyć bez facebooka, instagrama albo tiktoka, więc sama myśl, że można grać solo, bez żadnych funkcji sieciowych i nie być chociaż przez 5 minut w centrum uwagi jest nie do zniesienia. Patrząc pod tym kątem nic dziwnego, że teraz każde korpo chce mieć swojego gaasa, którego będzie doić do upadłego, bo to faktycznie żyła złota jak kliknie i się dzieciaki rzucą niczym muchy do gówna.

Wczoraj zrobiłem dodatki Night Springs i (czysto gameplayowo) podobały mi się bardziej od właściwej kampanii. Został mi jeszcze Lake House, mam nadzieję że też utrzyma poziom. Ja naprawdę nie chcę za mocno jechać po tej grze, bo suma summarum mi się podobała, ale bez jaj, pierwszy raz od niepamiętnych czasów zdarzyło mi się przysnąć podczas grania (trochę ze zmęczenia, a trochę dlatego że naprawdę zrobiło się nudno). Czekam na odpowiedź Roziego, bo serio jestem ciekaw co go tak urzekło w rozgrywce stanowiącej downgrade na niemal każdej płaszczyźnie względem jedynki.

A co jest lepszego w gameplayu AW2?

Było? Damn, podziwiam ludzi, którzy tworzą coś takiego

You can't spell ignorant without IGN.

Ja tam szanuję dżimiego, bo przynajmniej jest konsekwentny, a za słowami idą czyny: nie tylko broni woke chłamu, ale też go wspiera finansowo upewniając się, że Ubisoft jeszcze długimi latami będzie zasypywał rynek podobnymi wynalazkami. Nie to co pewien inny użytkownik tego forum co tylko jęczy po tematach, a ostatni raz kupił jakąś tęczową grę 10 lat temu.

(spoilery, ale w sumie kogo to obchodzi)

https://gamerant.com/ubisoft-project-u-coop-shooter-development-restarted-rumor-report/ Ktoś im powinien powiedzieć, że moda na zaimkowe shootery już przeminęła

Jeszcze Itsuno odszedł, więc chyba można zapomnieć o nowym DMC... Coś w tym jest, że Capcom raz na dekadę musi powtórzyć cykl spierdolenia i po kilku lepszych latach ponownie opuścić poziom.

Gierka ładnie miętoliła siusiuaka te 14 lat temu i jak dla mnie do dzisiaj jest jednym z najbardziej klimatycznych horrorów, w jakie można zagrać (a że kompletnie niestrasznym, to już inna sprawa). Pójdę nawet trochę dalej i napiszę, że wolę jedynkę od sequela: lepiej wykorzystany motyw ze światłem, większe zróżnicowanie przeciwników, etapy jeżdżone mimo kiepskiej fizyki z pewnością dawały więcej frajdy niż robienie hektarów z buta, Alan jako główny a nie drugoplanowy bohater we własnej opowieści, fajny balans horroru i wstawek komediowych, gra dokładnie wie kiedy ma być poważna, a kiedy robić sobie jaja, w końcu rozgrywka która nie jest przerywana co chwilę jakimiś bzdetami. Dwójka ma lepsze story, a surrealizm i psychodela to 10/10, ale gameplay-wise pierwszy Alan stoi wyżej i z pewnością jeszcze nie raz wrócę do tego tytułu, gdzie AW2 rzygam po dwóch przejściach i starczy mi do końca życia.

Nie wiem czy problem polega na tym, że ziomek nie potrafi się odnaleźć we współczesnych realiach czy raczej w tym, że za bardzo kombinuje zamiast skupić się na tym co mu wychodzi dobrze. Zrobiłby jakiś survival horror w klasycznym wydaniu, nawet taki z budżetem Tormented Souls i pewnie gierkę kupiłoby z 10x więcej ludzi niż Slitterhead, które w sumie nie jest ani dla fanów jego twórczości, ani tym bardziej dla całej reszty. Jak dla mnie już Forbidden Siren był zbyt dziwny.

dat ass

To teraz sobie pomyślcie, że cała gra mogłaby taka być, gdyby nie reżyserowały jej świry w niebieskich włosach.

justppethings

Dragon Age: GEHguard

Cudowne jest to, że temat ma 32 strony, z czego może z 5 postów o tym jak się faktycznie w ten tytuł gra. Gdzie są ci wszyscy, którzy zarzekali się, że kupią gierkę? Zwrociki już wjechały?

Dobra przyznaję, tym razem przesadziłem. Kilkunastu osób z zaburzeniami.

Jego wspieranie takich gier zaczyna i kończy się na zostawieniu łapki w górę pod trailerami na YT. A później będzie płacz, że różnorodność oraz inkluzywność idą do lamusa, bo jednak nikt nie chce grać w takie produkcje.