zdrowywariat

Ta gra jest ogromna, a bestariusz bogaty, poza tym widać, że twórcy na różne sposoby próbują urozmaicać rozgrywkę, w tym samą walkę, bardzo przyjemną. Niektóre widoczki urywają łeb u samej doopy. Niczego po tej grze nie oczekiwałem wielkiego, raczej szpil na 9, aniżeli na 10, a dostałem najlepszego GOWa, z masą plusów, ciekawymi rozmowami na łódce itp.. W tej grze czuć, że Kratos to prawdziwy madafaka, jest ciężki, rzuca toporem, kontruje czasem kilku naraz, nosi bajtla na plerach podczas wspinaczki itd.. Mimo, że ten GOW nie jest, aż tak brutalny jak poprzednie to dopiero w tym czuć, że Kratos to przeskorwesyn :).

Dopiero teraz tam dotarłem, jednym słowem magia. Co tutaj się (pipi) dzieje :).

Ja mam podobnie, to znaczy zaczynam wiele gier, których nie kończę, jakbym się wypalał, aż nagle pojawia się coś, od czego nie mogę się oderwać. Ostatnio Celeste, a teraz GOW mnie porwał :).

Ta gra z każdą godziną jest coraz lepsza, rozkręca się jak TLOU, szykuje się chyba dycha, wciąga jak skorwesyn.

Pograłem kilka godzin i na plus zaliczam system walki (bardzo taktyczny), ciekawe poboczne postaci, eksploralację, łódkę i relację Kratosa z Atreusem. Widać wielką miłość ojca do syna, którą Kratos próbuje ukryć, co jest bardzo subtelnie ukazane. Z zagadek na razie dwie dały radę, mimo że proste przyjemne. Z minusów tak jak ktoś wyżej napisał to system upgreadów, zbieractwa itp., jest nieczytelnie i ciężko się połapać, moim zdaniem nie pasuje to do tego typu gry, liczyłem na prostotę jak choćby w TLOU, przygodę bez większego szperania w menu. Oczywiscie pomijam aspekty czysto techniczne, bo wiadomo, że wszystko jest tip top.

Spróbuj Celeste :).

Bardzo taktyczny jest ten GOW. Gram na hardzie i zazwyczaj przygrywam, gdy zlekceważę przeciwnika, albo za bardzo się pospieszę. Trzeba grać ostrożnie i mieć oczy w doopie :).

To zdanie bardzo mnie przekonuje. O tak, sporo gry w grze.

Miałem podobnie z U4. Dlatego cały czas czekam na jakieś minusy, opinie tych, którym nie do końca GOW podejdzie. Czekam na oceny 8-9 z argumentami.

TLOU, NG, co tutaj się dzieje :).

A mnie takie wpisy randomów, które wrzuca Yeti, jeszcze bardziej nakręcają, taki random to również gracz. Choć wolałbym coś o minusach, jeśli są jakieś, żeby się nie zawieźć, jak z inną grą, ale nie podam tytułu z wiadomych względów. Odnośnie polskiego dubbingu, poraz 1.000.000.000 ktoś pisze, że tylko angielski + polskie napisy, wszyscy już to wiedzą o zarania dziejów, czy musi to być poruszane przy każdej grze? Poza tym moim zdaniem w U2 i tym bardziej w TLOU był świetny, grałem z przyjemnością, jedynie Tez trochę słabiej wypadła, reszta mocno ok.

Nie rozumiem dlaczego niektórzy żałują tych dych? To po co ta skala od 1 do 10 jest? Zazwyczaj dziesiątki z czasem potwierdzane są masą nagród, więc wszystko się zgadza. Jeśli GOW jest długi, zajefajny pod każdym względem i mi podejdzie to z czystą przyjemnością wystawię dychę, dycha to takie moje podziękowanie dla developera za sztosa. To są te gry, do których wracam nie tylko, żeby pograć, ale też myślami, te w które gram jak w transie, aż nie skończę. Cieszą dychy jak szlak, bo i trafiają się średnio maks 2-3 na rok. Rok temu było BOTW, a w tym roku liczę właśnie na GOWa, albo Spidermana.

Fajnie też, że tą łódką się pływa, napaliłem się jak szczerbaty na suchary, bo coś czuję, że gra jest równie dobra, co TLOU, i równie długa, jeśli nie dłuższa.

Raczej należą się tutaj komuś przeprosiny, taki spoiler (moim zdaniem nie spoiler) to nie powód, żeby kogoś od debili wyzywać, zamiast się ewakuować obracając to w żart.

Cieszą mnie takie opinie DKTF > DKCR, bo dużo ludzi uważa na odwrót i mam obawy, choć i tak day1, bo DKCR oceniam na 10, jeśli ktoś lubi retro 2D platformery, pomysłowe i z wysokim poziomem trudności, to musi nadrobić.

1. The Last of Us 2. Metroid Prime 3. Ninja Gaiden 4. GoldenEye 5. Breath of the Wild 6. Bioshock 7. Dead Space 8. Resident Evil Remake 9. Donkey Kong Country Returns 10. Super Mario Galaxy 11. Pro Evolution Soccer 5 12. Splinter Cell 3: Chaos Theory 13: Celeste 14. MotoGP 2 15. Project Gotham Racing 2 16. SSX 3 17. Battletoads 18. Little Big Planet 19. Uncharted 2 20. Perfect Dark 64 21. Tomb Raider 22. Banjo Kazooie 23. Crash Bandicoot 24. Microprose Soccer 25. Oel Pompowacze Od czwartego miejsca kolejność przypadkowa, z serii wybierałem najlepsze części, zazwyczaj pierwszą, bo była pierwsza :).

Miłej zabawy ;).

Ja nie głosuję portfelem na półgenerację, bo nie chciałbym, żeby to samo spotkało PS5. Wolę, żeby konsola była ze 100-200e droższa na początku, ale od razu dawała radę i wystarczyła jak najdłużej. Moim zdaniem pospieszyli się z 4k i HDRem, dlatego ja się przesiadam dopiero na nowy TVik przy premierze PS5. Oczywiście niech każdy robi z pieniędzmi co chce, sam się zastanawiam, żeby z powrotem zaopatrzyć się w PS4, bo nie spodziewałem się, że GOW będzie, aż tak dobry. I bardzo mnie cieszy obecność syna Kratosa, mam nadzieję, że relacja między nimi będzie równie ciekawa, co relacja pomiędzy Joelem i Ellie :).

Ja puściłem swoje PS4, bo i tak leżało, ale widzę, że będzie trzeba znowu się zaopatrzyć, przez jeden je.any system seller.

Ja grałem podobnie, pierwsze odkryłem całą mapę, w tym wszystkie wieżyczki, zanim wziąłem się za quest główny to już chyba miałem ponad połowę świątyń :).

Zanim wyjdzie PS5 to minie jeszcze przynajmniej ze 2 lata. Switch wtedy będzie rozkręcony jak tornado. Niech ino robią dobre gry. Do portowania multiplatform z PS5 jeszcze długa droga. Może wypuszczą power docka, zamiast robić rewizję.

Teraz się dopiero zaczyna gra, b-side są mega, mózg i ręce się pocą. Jestem po szóstym b-side i zaliczyłem jedyne 1137 zgonów :). A najlepsze jest to, że gra w ogóle nie frustruje.

Przy okazji ja się zainteresowałem tym tytułem, Celeste jest mega zajefajne, szukam czegoś równie dobrego.

Ja też obejrzałem najpierw trailer, dopiero za namową wziąłem i nie mogę się oderwać. Gdzie tkwi sekret? To jest ta gra, w której widać włożone serce, levele są bardzo pomysłowe, nie tyle zręczność palców się liczy, co samo myślenie. Po przejściu każdego, czy zdobyciu truskawki, gra nagradza satysfakcją - po prostu, szczegolnie levele w b-side. Do samego końca gra zaskakuje nowymi pomysłami, więc o nudzie nie ma mowy. Do tego ost potęguje klimat, bo jest zwyczajnie znakomity, zawsze leci, co trzeba, i gdzie trzeba, że tak powiem. Do tego poziom trudności, który wzrasta bardzo stopniowo, i który jest, przynajmniej dla mnie, w sam raz. Mimo, że grę skończę pewnie w 50h gra nie frustruje, tylko zachęca do kolejnej próby, a ginę często :). Dodam jeszcze, że jestem wybredny, mało co mi podchodzi z indyków, ostatnio tylko to i SV. Moim zdaniem mesjasz indyków, mały niepozorny hit.