Grześ

Są takie działy, które pomijam w całości i takie felietony, które pomijam po pierwszym akapicie, gdy mnie nie zainteresują, ale akurat graczpospolitą autorstwa samuraja @Mazzi czytam zawsze i mam nadzieję, że nie zostanie wyrzucony jak reprezentacja Japonii z Mundialu.

Zamówiony z okładką Contry. Do lutego pewnie zapomnę, że zamówiłem, ale będzie co czytać.

Moi rodzice przez pewien czas mieli wewnętrzną antenę podłączoną do telewizora (taką za ok 120 zł z allegro) i w taki sposób odbierali naziemną, nie jest do tego potrzebny dekoder, przy czym naziemna działa jak telefonia komórkowa, tzn. anteny rozsiewcze montowane są na wieżach telekomunikacyjnych (kiedyś je projektowałem, więc się orientuję), więc nie wiadomo jak u Twojego taty konkretnie będzie z zasięgiem. U mnie antena stała w pokoju za telewizorem i było dobrze, natomiast może być i tak, że możesz mieć antenę na dachu a i tak nie będziesz miał sygnału. Wtedy pozostanie satelita i stary dobry cyfrowy polsat czy inny canal+.

Ja również kupiłem od razu akustyka z metalowymi strunami i chodziłem potem z opuchniętymi palcami, ale byłem tak zdeterminowany, że mi to nie przeszkadzało. Po dwóch czy trzech tygodniach palce się przyzwyczaiły. Ja zaczynałem od nothing else matters, uczyłem się struna po strunie i jakoś poszło, choć wszyscy mi doradzali, żeby zacząć uczyć się chwytów (i ja również teraz bym tak doradził). Potem uczyłem się piosenek typu Hallelujah czy House of the rising sun i z nich nauczysz się najbardziej podstawowych chwytów. Pierwsze tygodnie są trudne, ponieważ nauka chwytów jest ciężka i nie wychodzi na początku nic, ale jak będziesz systematycznie ćwiczyć łapanie chwytów a potem przejścia między nimi to już idzie gładko. Piosenek uczyłem się z guitar pro, z tabulatur (wpisujesz w google nazwę piosenki + tabs, np. nothing else matters tabs, zazwyczaj wyskoczy strona 911guitar) oraz z tutorial na YT, których dziś jest już pełno (wpisujesz np. nothing else matters guitar tutorial). Najważniejsze to się nie poddać, nawet jak nie wychodzi, a za niedługo zacznie wychodzić, im więcej będziesz grać tym lepiej. Nie polecam też przerw, bo to tak jak z nauką wiersza - jak nie będziesz sobie powtarzać to większość zapomnisz.

To HIV nie nazbiera sobie opinii o numerze do 10 dnia miesiąca

Nawiązując do mema powyżej myślę, że i tak znajdą się tacy, którzy będą polować na oryginalny pierwszy numer i będą w stanie za niego przepłacić. Ale kto chciał kupić dla treści ten będzie szczęśliwy. Numery 300 i zerowy pewnie tak dobrze się sprzedały, że trzeba kuć żelazo póki gorące.

Moim zdaniem konsekwencja w ocenianiu kolejnych iteracji gry powinna być. A jeśli oceny w PE nie mają znaczenia to może w ogóle niech nie publikują ocen tylko sam tekst recenzji? Z tym, że widocznie mają znaczenie, skoro wywołuje to takie dyskusje.

Wsparłem raz kwotą 100 zł. Nie chodzi mi o robienie szumu czy coś, byłem ciekaw czy tylko ja dostałem jeden czy inni też. Być może będzie jak w przypadku @LeifErikson

Pytanie do patronów - otrzymaliście jeden egzemplarz czy dwa?

Ja bym nie wziął po kimś gazety z ławki. Pierwsza myśl jaka by mi wpadła to taka, że ktoś przez przypadek zostawił i być może zaraz po nią wróci. Ale jeśli ktoś faktycznie je sobie bierze to spoko.

Minął dzień i nakład druku na stronie sklepu wyczerpany. Czyżby po numerze 300 zwiększył się popyt?

Najprędzej bym się spodziewał, że Ściera odmówi. U Hiva w filmie bodajże z okazji 200 numeru powiedział przez telefon, że nigdy nie udziela wywiadów.

5 zł więcej miesięcznie nie jest zapewne dużym problemem dla większości osób, aczkolwiek cena 19,99 zł na półce w saloniku może odstraszać. Ale co zrobić, skoro mamy takie czasy, gdy papier jest problemem. Miesięczniki tematyczne od dawna posiadają zbliżoną cenę, a połowa ich zawartości to reklamy. Osoby, które wzięły prenumeratę po starej cenie mają się z czego cieszyć. Czekam na moment, aż poślizg wypadnie w połowie miesiąca, potem w trzech czwartych, a koniec końców nikt nie zauważy jak zabraknie jednego numeru

Posiadam chyba wszystkie konsolowe numery Play wszystko gra, jakbyś potrzebował to napisz.

Ja wsparłem w sumie raz za 100 zł, za to dostałem parę dni później dwa duże plakaty z Monkey Island, jakieś naklejki, kilka innych gadżetów (generalnie to, co było napisane w progach, poza tymi spotkaniami z czytelnikami czy tam czatami online, już nie pamiętam) przedłużono mi prenumeratę o sześć numerów i jeszcze udało się wygrać extreme boxa, w którym było kilka koszulek, kilka komiksów, soundtracki, bookarty i pełno innych fantów, a teraz czekam na numery zerowe PSXa, więc generalnie porównując cenę sześciu kioskowych numerów plus cenę dwóch numerów zerowych, a tego co dostałem za te 100 zł na patronie to dla mnie był to bardzo opłacalny interes. Oczywiście bez tego extreme boxa byłoby dużo mniej, ale i tak to się opłaca moim zdaniem. Chyba, że przeszkadza Ci około tygodniowe opóźnienie względem premiery kioskowej i czasem zagięte rogi pisma plus brak możliwości wyboru okładek, gdy są numery specjalne to wtedy ten próg z prenumeratą nie będzie zachęcający.

Akurat premiera dzień przed urodzinami. W PE Roger napisał, że materiału uzbierało się ponad 100 godzin, @Domino BoChcieć pewnie miał niezły ból głowy wybierając te najlepsze fragmenty i próbując upakować to w półtorej godziny ;D

W dniu premiery rzucę się jak szczerbaty na suchary

Napisałem maila na którego zawsze się zwracam w sprawach prenumeraty - hello@pixel-magazine.com. Odpisała mi bardzo miła pani Ewa. Wszystko udało się załatwić.

Pytanie od laika w kwestiach patronajtowych - jak wygląda "wypłacanie" korzyści za wykupienie progu? Ktoś się do mnie zgłosi czy ja powinienem to zrobić?

Fortuna Drake'a w dziale retro, do czego to doszło