Homelander

Daj swoją, nie wstydź się

A podasz jakiś przykład takiej gry?

Zgadzam się w 100%. Tak samo błędne jest założenie, że gry AAA są lepsze niż indyki i na odwrót.

No widzisz, a ja mam dokładnie przeciwne uczucia. Że chyba bym rzucił giereczkowo gdybym miał ogrywać jakieś biedaindyki albo gloryfikowane crapy zwane perełkami Każdy ma coś dla siebie

Part 1. Tak jak i RE4 Remake. Wykreśl albo zignoruj jak Ci nie pasuje, żadna różnica

Z gierek tej generacji skończyłem (liczę od premiery PS5) : Baldur 3 Astro Bot RE4 Remake TLOU Part 1 Ratchet GT7 (w sensie skończyłem kampanię) RE Village Cyberpunk A na dysku konsoli mam jeszcze Milesa Moralesa, God of War Ragnarok, Horizon FW chociażby Więcej niż dwie. Oczywiście nie wszystkie mają oceny 90+, ale już używanie tego zwrotu wyjaśniłem. Nie ulega wątpliwości, że wszystko to wysokobudżetowe gry AAA oferujące wysokie walory produkcyjne i technologiczne i tak dalej. To, że Tobie osobiście coś nie pasuje (albo mi z innej, podobnej listy) nie ma znaczenia dla całości dyskusji.

Przeczytałeś i zrozumiałeś co napisałem? Bo chyba nie do końca. Może prościej do Ciebie napiszę: nazywam to gry 90+ dla uproszczenia, żeby nie pisać za każdym razem, że chodzi mi o gry o wysokich walorach produkcyjnych, dopracowanych technicznie, z przemyślanymi mechanikami, fabułą i tak dalej i tak dalej. Analogicznie jest z grami 6-7/10. Mam nadzieję, że teraz ogarniesz, albo chociaż zapamiętasz. No to jak mi braknie tych zajebiście ładnych, inteligentnych, wyrozumiałych, oddanych i empatycznych lasek oraz przestanę poznawać nowe to zacznę szukać tego bardzo głęboko ukrytego piękna wśród pasztetów Póki co mi to nie grozi Nooo tylko te "fajne" gry nie bawią mnie zupełnie. A Tsushimę chwilowo odpuściłem, co też napisałem wczoraj bodajże. I co teraz?

Ja mam zupełnie inaczej. Te gry, z braku lepszego określenia, 6-7/10 zazwyczaj mają jakieś braki, które albo trzeba wybaczyć, żeby dobrze się bawić, albo ich nie zauważać. Albo nie zwracać uwagi. Ja mam bardzo małą tolerancję dla takich rzeczy i jak mnie coś w grze denerwuje to zazwyczaj kończy się to frustracją i rzuceniem tytułu w kąt. Wcale nie musi to być jakaś fundamentalna sprawa, a sama gra też nie musi być oceniana na 6-7 żeby tak się zadziało. Te moje wyśmiewane 90+ to, oczywiście, uproszczenie wynikające ze zwykłego doświadczenia czterdziestu lat grania. O wiele większe szanse trafienia do mnie ma wysoko oceniana i dopracowana gra niż mityczna ukryta perełka. Z tych ostatnich to tylko Kane&Lynch sobie przypominam, że skończyłem i mi się podobało. Co do duszy i serca to wcale mi ich nie brakuje w Baldurze 3. W RDR2. W Wiedźminie czy Cyberpunku. W Uncharted. W The Last of Us. I wielu wielu innych dopracowanych, wysokobudżetowych i wysoko ocenianych tytułów.

Ja akurat stawiam na prostotę przekazu. Gdybym chciał spytać: "no bo co ta "gierka 7/10" i to jeszcze "z 2008 roku" może zaoferować tym niesamowitym, obcykanym we wszystkim i nie marnującym czasu na byle gówno gejmerom w 2025 roku? W ogóle z czym do ludzi, teraz nie schodzimy poniżej 99% na Meta." to bym napisał: "no bo co ta "gierka 7/10" i to jeszcze "z 2008 roku" może zaoferować tym niesamowitym, obcykanym we wszystkim i nie marnującym czasu na byle gówno gejmerom w 2025 roku? W ogóle z czym do ludzi, teraz nie schodzimy poniżej 99% na Meta". Wiesz, ja nie oceniam co się komu podoba. Nawet rozumiem, i pisałem o tym, że nie dziwi mnie jak komuś gra się dobrze w Avowed czy Veilguard. Gusta i guściki. Generalnie interesuje mnie to co gra mi daje tu i teraz. A nie, "że co prawda gra mi się chujowo, ale te 20 lat temu to musiał być sztos". Nie interesuje mnie takie podejście. Mam się dobrze bawić w grę starą tak samo jak w grę nową. W przypadku tych starych dochodzi bardzo mocny czynnik nostalgii. Dlatego świetnie się bawię w Final Fight, a kompletnie nie obchodzi mnie Street of Rage. Bo za dzieciaka na salonie grałem w Final Fighta, a automatu ze Street of Rage nie było. Automatu z Final Fight 2 też nie. Świetnie bawię się w Contrę i Metal Sluga, a Super Contra mnie nie interesuje. Powody wyżej. Dlatego spytałem do oferuje średnio oceniana gra z 2008 roku. I odpowiedź dostałem: dusza, nostalgia, tęsknota. Spoko, doskonale rozumiem. No ale nie przekonuje mnie to absolutnie.

Ja się nie pytam co kogo obchodzi tylko dlaczego akurat ten tytuł spośród setek innych jest wart polecenia. Nie jest to jakieś skomplikowane pytanie i nie wiem dlaczego wzbudziło kontrowersje. Raczej zdziwiony jestem w drugą stronę. Ktoś rzuca jakiś randomowy, średnio oceniany tytuł, a forumowi mędrcy z uznaniem kiwają głowami jakby właśnie odkryli ukrywany przed całym światem skarb, łykając bez grama pytań wszystko. Serio nie ciekawi Was dlaczego akurat ten tytuł?

Nic nie sugeruję, pytam. Skoro gra już te 17 lat temu była oceniana tak se, to nie wiem co może w niej przyciągać w roku 2025 kogoś, kto nie ma absolutnie żadnej nostalgii wobec tytułu. Nadinterpretujecie jak baby

Co takiego jest godne polecenia w gierce 7/10 z 2008 roku?

Muszę na to zerknąć. Zwykle większy poziom trudności zmniejsza moje obrażenia i hp, a zwiększa u przeciwników, co w RTS rozpieprza balans, dlatego nie ruszam tego. Ale jak tu się sprowadza do lepszych zachowań przeciwnika to warto zmienić. Tak ogólnie do czego zmierzasz? Do tego, że sterowanie m+k jest lepsze? No absolutnie i bez wątpienia jest, nie ma w ogóle dyskusji. Tak samo jak granie na monitorze dla większej precyzji i oglądu pola walki. Niemniej jak ktoś chce sobie popykać w jakąś rtsową kampanię na Decku to polecam sprawdzić. Mi sterowanie siadło na tyle, że gra mi się przyjemnie. O niebo przyjemniej niż padem w AoE2 na Xboxie. Jak wspomniałem, skończyłem Starcrafty w ten sposób, Dawn of War, Red Alerta. Popykałem w AoE2, Company of Heroes, Dungeon Keepera 2. Tylko tyle i aż tyle

Na normalu czy tam standard. Akurat w RTS lubię wyzwanie. I czemu miałbym nie sterować osobno oddziałami, co jest oczywiste w AoE

Ja nie kojarzę wcale. Może dlatego, że 7 generacja była wypełniona absolutnymi sztosami i japońskie giereczki 7/10 były poza moimi zainteresowaniami

Serio, do przyzwyczajenia. A do grania na padzie ni cholery nie mogłem się przyzwyczaić. Oczywiście jest to dobre na kampanię, a nie do pvp z doświadczonymi graczami. Odpaliłem dziś i pograłem z godzinkę. Na początku myliły mi się triggery, ale nawet standardowy układ sterowania jest spoko. A na ekranie Decka wygląda to tak:

Myślę, że jest dokładnie tak jak piszesz: za szybko wziąłem się za kolejnego sandboxa z jazdą na koniu.

Muszę zwyczajnie omijać assassinowate open worldy. Grałem chyba we wszystkie te określone jako najlepsze i tylko te od Rockstara i Zelda mi siadły. A te wszystkie Horizony, Days Gone i inne Originsy zmęczyły mnie okrutnie. Ale nie odpuszczę tej Tsushimy, muszę tylko zrobić sobie przerwę na coś innego i stęsknić się

Nie jestem w stanie przeżyć tych otwartych światów. Gram teraz w Ghost of Tsushima i fabularne zadania oddalone od siebie są w chuj daleko. I tak sobie jadę i jadę i jadę i mam poczucie ogromnie straconego czasu. Jasne, widoczki są super. Ale akurat chcę zrobić misję, które są bardzo fajne, a nie podziwiać widoki. Zadań pobocznych też nie chcę, ani walk z bandytami. No ale gry to nie obchodzi, więc zapierdalaj. Szybką podróż muszę odkryć, więc nie mam wyjścia. Serio to są takie rzeczy przez które mam ochotę rzucić tę bardzo dobrą przecież grę. Może za blisko od skończenia RDR2 zabrałem się za ducha, ale męczę się patatajając po tej mapie. Wielka szkoda, bo zadania główne, jak napisałem, są super.

Gra się całkiem spoko. Touchpady świetnie się sprawdzają i ogólnie doświadczenie jest o wiele lepsze niż granie padem. Skończyłem w ten sposób Starcrafta, Dawn of War, Red Alerta, grałem w Age of Empires 2, Company of Heroes. Kwestia odpowiednich ustawień chyba i przyzwyczajenia

A dlaczego ludzie wybierają Steam Decka zamiast ROGa albo Legiona? Przecież są mocniejsze, oferują więcej i tak dalej. Bo prostszy w obsłudze, lepiej przemyślany, oferujący więcej ficzerów, tańszy. Serio Lucek?

Bez problemu, tylko czcionki kurewsko małe.

Nie graj w jedynkę, po co się męczyć. Dwójka ulepsza absolutnie wszystko to co było w jedynce

Jeżeli zrobią tak jak w Hitmanie, gdzie mogłeś grać z ulepszeniami i ułatwieniami, a mogłeś wszystko wyłączyć to tylko na plus wyjdzie. Jak ktoś chce radośnie pomykać i ciachać przeciwników to proszę bardzo. A jak ktoś chce hardcorowego skradania to proszę bardzo. Nie widzę tu nic złego. W każdym razie o niebo to lepsze niż sytuacja gdzie wyższy poziom trudności oznacza, że przeciwnik wytrzymuje 3 headshoty zamiast paść po jednym

Muszę skończyć Ghost of Tsushima najpierw. Kwiecień będzie miesiącem z The Last of Us. A potem właśnie chyba machnę Cyberpunka drugie przejście. Chodzi mi mocno po głowie ta gra