tlas

To może inaczej bo nie do końca ogarniam terminologię linuksowa - po odpaleniu pierwszego dnia potrafiło spaść poniżej 30, a dzień później było już ok. Nic nie grzebałem, więc może to był jakiś update od wydawcy.

W dniu premiery p3 potrafiło spaść poniżej 30 fps, a potem chyba proton został zaktualizowany i już mi trzymało 40 fps.

Wyszedłeś na dużą mapę?

Czyli jednak schowek na miotły. pozdrawiam i już uciekam

Kurde, od jakiegoś czasu mam zagwozdkę czy ty po prostu miałeś kiedyś lepsze pióro jak pisałeś te swoje całkiem błyskotliwe wypociny na gdzie nie bywać kogo nie znać, czy ja po prostu dorosłem i zawsze miałeś taki nieznośny, a wręcz obsesyjny styl „lewactwo to, lewactwo tamto”. W sumie Kolonko też chwalili w 2013 roku, kiedy to na YT wstawił materiał o Facebooku. Może tak jak u niego u ciebie też doszło do flanderyzacji

jak ktoś ma ciśnienie to zawsze jest GFN, właśnie odpaliłem na darmowej wersji działa zajebiście 720p/60fps/high

Końcówka Heavensward i właśnie spuściłem się w majtki

Uważam, że zniechęca to do korzystania z istotnej mechaniki, szczególnie że jest na co wydawać w grze kasę. Haha, w ogóle ostatniego bossa robiłem mając na Demi-Fiendzie status curse, który złapałem pod koniec ostatniego dungeonu. Mając przed sobą wizję PONOWNEGO brnięcia przez cały dungeon gdybym chciał zdjąć klątwę, postanowiłem jednak walczyć z założonym curse.

Teraz jakieś 1-2 gierki nie będące jrpgami i biorę się chyba za Strange Journey. Tylko tak myślę - vanilla na moim DSi czy Redux na Steam Decku... Ale ja nigdzie nie napisałem że EB ma takie same rzeczy, które nie podobały mi się w Nocturne. Napisałem jedynie, że i tu i tu miałem sinusoidę odczuć podczas grania, gdzie EB po 20h odpuściłem, a Nocturne zmogłem.

Ok, źle grałem w EB, inaczej muszę. Gdybym wiedział co się robi to pewnie bym nie zasnął z nudów po 20 godzinach

Przeszedłem Nocturne i co by tu napisać? Świat się skończył, więc pora bić anioły i demony, a na końcu zdecydować jak ma wyglądać świat. Napisałbym że po przejściu mam mieszane odczucia, ale to chyba zabrzmiałoby zbyt negatywnie jak na grę, która w sumie mi się podobała. Nocturne to gra dwóch prędkości. Doceniam gęsty klimat, poczucie izolacji, surowość przestawionego świata, genialną ścieżkę dźwiękową, system walki który jak zawsze w megatenach „robi”. Z drugiej strony przeklinam ilość losowych walk, przekombinowane i frustrujące dungeony, okropny system negocjacji z demonami gdzie mam wrażenie gra specjalnie robi nas w wała na negocjacjach - nagminne płacimy demonom ogromne ilości hajsu żeby w zamian nie dostać nic. Fabularnie ehh, szału nie ma. Po drodze spotykamy bohaterów, gdzie każdy prezentuje inną filozofię świata, my na końcu możemy za którąś przystać, a możemy też wszystkie olać. Szczerze mówiąc nie widziałem większego sensu popierać w tej grze kogokolwiek, bo każda filozofia ma swoje wady i najrozsądniej jest po prostu wszystkich olać, dzięki czemu dostajemy w miarę satysfakcjonujące zakończenie. Na każdy zachwyt przypada jedno wkurwienie. Podobnie miałem przy okazji grania w Earthbound, no ale Nocturne skończyłem, więc plus dla gry Atlusa. Nietuzinkowa i po prostu ciekawa gra, ale nie bez wad. Nie żałuję ani chwili, bardzo ciekawa gra, ale wiem że nie dla każdego. 7/10

największe wrażenie robi na mnie animacja płynu ubywającego z butelki potiona pokażą jakiś inny biom? rzygam już tymi skałami/piaskami ze zwiastunów i pozostałych materiałów

Kończę Amala Temple, już chyba bliżej niż dalej końca. Przyznam, że trochę już wypatruję zakończenia. Po pierwszych zachwytach zauważam coraz więcej rzeczy, które mi się nie podobają, już bardziej duma nie pozwala mi odstawić tej gry po zainwestowaniu w nią kilkudziesięciu godzin. Po przejściu opiszę wrażenia, jeżeli kogoś to interesuje. Pewnie nie, ale i tak opisze.

Przerwa trwała całe 24 godziny. Obelisk zrobiony, nauczycielka odnaleziona, lecimy dalej.

W swoim czasie ogram i czwórkę.

W Nocturne jestem w połowie dungeonu Obelisk i chyba pora na przerwę. Każdy kolejny dungeon jest coraz bardziej męczący, jeszcze te losowe walki. Trochę się zmęczyłem.

Wczoraj pół dnia biłem bossów w Ikebukuro Underground, a tu się okazuję, że oni są opcjonalni <ok>

jedno pytanie odnośnie deadpoola:

A kurwa mać ten dungeon więzienie z odwracaniem planszy do góry nogami. Aż musiałem na yt wejść bo się zagubiłem.

Już? Szybko poszło

Stuknęło 10 godzin i poziom trudności się trochę że tak powiem - uspokoił.

Shin Megami Tensei III: Nocturne (Steam Deck) Bardzo podoba mi się estetyka tej gry.

2 lekcje na dziś: 1. zawsze zapisuj przed fuzją demonów, bo z dwóch demonów na poziomach 18-20 można niechcący zrobić slime’a na 6 lvl 2. nie ufaj komunikatom w grze i bądź świadomy tego, że gra lubi sobie z tobą pogrywać - dzisiaj przed wejściem do siedziby lidera pewnej organizacji zostałem ostrzeżony że przede mną silny przeciwnik, po czym okazało się że jednak się z nim nie walczy

Kurde zaczęło mi się podobać to, że analizowanie słabości przeciwników nie zostaje z nami na stałe. Dodaje to trochę pikanterii do poziomu trudności, gdzie jedną akcję możemy, ale nie musimy zużyć na analizę.

Nie musisz sprawdzać się z matadorem, jeżeli go pominiesz