Yap

Kos potrafi dobic najbardziej wytrwalych. Znam natomiast takich, ktorzy pchneli go za pierwszym razem kozaczac jaki to “boss z upy”, ze sa zawiedzeni poziomem trudnosci pod koniec, itd. Ja autentycznie wychodzilem z siebie bo na sile chcialem utluc go po swojemu. Tyle furii dawno wczesniej nie wylalem. Moze przy okazji bicia wynikow w Ninja Gaiden Black gdzie wszystko idzie fajnie przez 45 minut bez save’a, a tu nagle lucznik zwala cie z polki i rekord idzie sie yebac. Z Kosem bylo podobnie. Gdybym mial miecz i konia u(pipi)albym mu glowe jak Gora w Grze o Tron. Badz konsekwentny i unikaj go jak szalony, a te waziutkie okna na kontrataki wykorzystuj na 100%.

Kod na bank.

Zaraz zaraz, ubiles Emisariusza wiec musiales opukac kolejnych bossow, tak? Gdzies tam powinienes byl zdobyc emotke Make Contact, o ile nie poyebutalem lokacji. Po Celestial Emissary’m jest jeszcze jeden boss? Dobrze pamietam?

Ło jak zajefajnie. Pierwsza gra od lat, ktora kupilem w tym samym roku, w ktorym ja wydano, dostaje GotY award. Dla mnie to i tak byla oczywista oczywistosc. Gratki Barlog & Co.

Aaaa, no tak. Tez sie zdziebko przy nich irytowalem, ale oto jest izi mefyd.

Najpierw POWINIENES bic tego plujacego kulami ognia. Z dwoma bedzie juz latwiej, ale po ubiciu drugiego naparzaj trzeciego jak potluczony. Nie daj mu nawet milisekundy wytchnienia. Bedzie ok. Ten slup czy posag po prawej tez poteafi sie przydac.

Moim skromnym celem jest zdobycie wszystkich egzotykow. Tak jak w jedynce. No, nie zdobylem pierwszorocznych Thorn’a, Mythoclast’a czy Necrochasm’a, ale nie bede malostkowy. Wszystkie ciuchy, wszystkie giwery i jak najwiecej pinnacle weapons. Lune czy ten durny granatnik sobie podaruje.

Jesli ktos jedzie na trzech postaciach to moze sobie darowac inne gierki, zycie rodzinne, prace, itd. Z drugiej zas strony...jesli ktos lubi ten caly swiat, jego specyfike i farmienie co raz to nowych egzotykow, maglowanie questow i raidzenie jak gupi to jest w domu.

Ciesz sie z nowego rozszerzenia, ale...koorwa, znowu to yebane levelowanie. Chcialbym juz sie skoncentrowac na zwyklej sieczce, a nie podbijac power.

Destiny juz istnieje, ale zachowanie formuly Borderlands jest najwazniejsze wiec niech beda nawet te podroze miedzyplanetarne. Nie sadze, zeby to nie wyszlo. Jestem tak glodny Borderlands’ow, ze jestem gotow zrezygnowac z kazdej innej gry by znow zaglebic sie w tym universum.

Pierwsi Wrath of the Machine skubneli, Leviathan na prestiżu i world’s first The Last Wish. Obczaj ich speed runy... To jest az smutne :(

Tak, Redeem sa chetni i pewnikiem dla nich jest zarezerwowany ten “zaszczyt”. A jesli chodzi o ten caly wzrost lighta to...ja cie pyerdole...znowu grind tych zyebanych enhancement cores. No nic, lecimy dalej...

Po kilku miesiacach z Destiny 2 powiedzialem “Dosc!!” Trzeba cos w koncu na Prosiaku oyebac. Pamietam, ze pierwszy etap gry przebieglem mlocac wszystkich jak mlodych. Boss padl za pierwszym razem. Drugi etap jednak, zaczal sie od kilku zgonow. Jak na razie wyczyscilem mape z demonow poleglych wojownikow, podlewelowalem do dyszki moja postac i zaglebilem sie w gre na dobre. Poczytalem troche o combosach i jechane. Jesli wykorzystuje sie ucieczke, uwarunkowania terenu i umiejetne zagarnianie przeciwnikow wlocznia badz halabarda i mozna grupy zakapiorow wysylas w zaswiaty w try miga. Na razie zginalem raz na walce z Tengu, ale po powrocie do gry srogo pozaluje swojej egzystencji.

O to to wlasnie. Ciuchy w Bloodborne sa malo istotne. Ja biegalem w takich, zebym wygladal cooool. Kolega wyzej napisal bardzo wazna rzecz, mianowicie odlokowanie sie przy walce. Ma sie wieksze pole manewru i zwieksza sie kat przy uskokach. Ilez to razy zamiast odskoczyc lekko na skos nabijalem sie na przeszkode. Strasznie frustrujace. Przy wielu bossach odlockowanie uratowalo mi tylek niesamowicie.

Droge do niego pokonywalem z 20 razy, ale...nie odpuscilem poki nie padl. Zmienilem to i owo. Zaczalem kryc sie za tymi slupami (nie zeby przesadnie przydatne byly) i tancowalem wokol niego jak gupi. Dwa razy udalo mi sie go ogluszyc, ale koncowka udanego podejscia to juz machanie ogniowym ostrzem na pale. Odlozylem pada na bok i poszedlem zwilzyc palaca mnie jak cholera morde.

O, myslalem, ze nowy sezon zaczyna sie wraz z koncem starego. Ja juz czekam na Black Armory. Mam nadzieje jednak, ze nie wywroca mety do gory nogami bo drugiej tak ujowej jak ta z sidearmsami jak w jedynce to nie zniose.

Dzis powinienes miec tylko jeden cel - ciulac kase na The Old Hunters. Nawet nie wiesz jakie fatality na Tobie uskuteczni.

Zrobiles to z randomami???

Łał Na konsoli jest troche trudniej niz na PC mniemam wiec calkiem wyrabane w kosmos osiagniecie. Mnie te cale seale ni ziebia ni grzeja bo wole uganiac sie za sprzetem, ale tak czy owak dales do pieca.

Burka pchnales bez problemu? Uwazany jest przez wielu za najtrudniejszego bossa w grze.

Zostaw je w cholere. O ile dobrze pamietam nie zabilem ani jednego. Pedem do wrot, otwierasz i bawisz sie tym co za nimi. Te pijawki mozna o kant tylka rozbic. Zamek ma bardzo miodne miejscowki. Najpierw jednak skoncentruj sie na zlokalizowaniu skrotu.

Na Twoim miejscu zaczalbym The Old Hunters przed podejsciem do ostatniego bossa w podstawce. Poczatek moze byc przytlaczajacy.

Kolega wyżej ma rację. Do Hamwick zdáżysz, a...no nie bede spoilerowal. Po prostu idz do lasu.

Kiedys zagralem w Infamous po polsku bo tylko ta wersja byla dostepna na polskim PSNie wiec niestety musialem to przebolec, ale procz tego gardze polskim dubbingiem z pasja. Karygodne bledy w tlumaczeniach, doslowne przeklady i patetycznie brzmiace kwestie psuja mi cala przyjemnosc. Czasem napisy wlacze, ale i tak wole grac bez. Polacy na dubbingu sie nie znajo, a maja czelnosc nawet Buggsa spolszczac.