Dark Souls III

[Gość ragus]

Mimo rozgrzebania tylko połowy jedynki, kusi mnie to coś.

[Zeratul 415]

Mnie się póki co gra fantastycznie, chociaż też dużo godzin na liczniku nie mam. Ale wcześniejsze Soulsy odkładałem dużo wcześniej, fajnie się człowiek bawi chociaż noobię mocno.

[blantman 5 780]

Czyli jednak łatwiejsze:)

[McDrive 3 098]

Czyli jednak łatwiejsze:)

Po ciągłym ogrywaniu jednej serii każda następna gra będzie łatwiejsza

[Gość suteq]

No szczególnie Zeratul tak ogrywał, że pady się łamały.  

[Wredny 9 556]

No ciekaw jestem czy giereczka faktycznie taki sztos ponad inne soulsy, czy to prostu euforia z okazji ukonczenia nowych soulsow nimi kieruje, poki co sklaniam sie ku drugiej opcji

 

Może nie jest naj naj naj, ale też nie wierzę, że jakaś euforia może przyćmić zdrowy osąd. Ja też byłem nahajpowany na DSII, tydzień przed jej premierą zdążyłem z platyną w pierwszym Dark Souls i po pierwszym "WOW, gram w nowe Soulsy, jakie one zajedwabiste!" przyszło pewne zwątpienie, niepokój i podejrzenia graniczące z pewnością, że ktoś tu jednak coś spier.dolił.

[Jerome 1 181]

Ze mną jest już zle. W pracy gadają, ze jestem nieobecny jakby, a js cały czas myśle o Lothric

[ornit 2 953]

Mi się DS2 na początku baaardzo podobało. Dopiero dłuuugo później zrozumiałem jakie to było szajstwo w porównaniu do jedynki.

[Zeratul 415]

Czyli jednak łatwiejsze:)

 

No ja na początku jestem, a i tak ginę xD

[Wredny 9 556]

Ze mną jest już zle. W pracy gadają, ze jestem nieobecny jakby, a js cały czas myśle o Lothric

 

 

No ja dla DSIII ponownie kupiłem PS4. Co prawda i tak bym kupił, bo ogólnie jestem graczem i po prostu musiałem, ale jak sprzedałem we wrześniu, ze względów finansowych, to później świetnie bawiłem się z PS3, więc jakiegoś ciśnienia na odzysk nie miałem. Właśnie premiera DSIII, tak jak za pierwszym kupnem premiera trzeciego Wieśka, to główny powód mojego "reunion" z żyletą

W każdym razie możesz mi zazdrościć, bo dopiero zacząłem Bloodborne i w sumie jeszcze DS II Scholar of the First Sin też przede mną

Mi się DS2 na początku baaardzo podobało. Dopiero dłuuugo później zrozumiałem jakie to było szajstwo w porównaniu do jedynki.

Dokładnie tak, co nie zmienia faktu, że to nadal kawał diabelnie dobrej gry - zwłaszcza w czasach tych wszystkich samograjów dla casuali.

Edytowane 28 marca 2016 przez WrednyPL

[Jerome 1 181]

Raczej nikogo tutaj, ale napisze.

Opowiadanie BB przesunięte, bedzie dokańczane przed premiera BB2.

Teraz całe swoje siły kieruje na ostatnia cześć swojego opowiadania dotyczące serii Souls. Postaram się jak za dawnych czasów, aby podziękować FROM za serie która jest dla mnie ideałem.

Bedzie napisane, poprawione, czytelne i....

To bedzie mój pokłon i koniec mojej przygody.

Sorry za spam, ale chciałem się tym tutaj podzielić, bo zamierzam tutaj rownież tekst wrzucić.

Chyba, ze kategorycznie nie będziecie chcieli.

Peace.

[beretpl 0]

Zastanawiam sie czy kupic DSIII na premiere. Nigdy nie przepadalem za grami rpg, meczylo mnie w nich wszelkiego rodzaju zbieractwo, poszukiwanie roznych "smieci" aby potem tworzyc z tego bronie, przedmioty itp., rozmowy z npc i glupie misje typu przynies to, znajdz tamto etc. Przygode z grami FS zaczolem od Bloodorne, ktory przyciagnol mnie klimatem oraz swietnie zaprojektowanymi lokacjami, pelnymi roznych skrotow, ktore odblokowywalo sie z czasem. Gra wciagnela mnie na dobre mimo ze z poczatku umieralem co chwile a pozniej wcale nie bylo latwiej. Pomimo tego czestego umierania cos sprawialo ze gralem dalej i bylem jeszcze bardziej zdeterminowany zeby dojsc do kolejnego bossa. Tutaj musze przyznac, ze sam pokonalem tylko pierwszego, a przy kolejnych korzystalem z pomocy innych graczy mimo to gralo mi sie swietnie. Po ukonczeniu gry postanowilem sprobowac sil w DS2 scholar of the first sin i odbilem sie od niej. Po bloodborne grafika wydawala mi sie po prostu brzydka a gra trudniejsza. Nie wystarczylo mi samozaparcia zeby probowac dalej, nie bylo tu tego czegos co przyciagalo mnie do Bloodborne i sprawialo ze umieranie tylko motywowalo do dalszej gry. W zwiazku z tym zastanawiam sie czy zaryzykowac z DS3, bo podobno jest mixem soulsow z blooodborne, bo filmikach widaje mi sie bardziej zblizona do bloodborne i rownie klimatyczna

[raf1ki 2]

E to daj sobie spokój na premierę Poczekaj na jakieś sprawdzone opinie, nie ulegaj hajpowi, bo po co potem masz odłożyć grę na półkę

[Wredny 9 556]

To Dark Souls - tu się nie ma co zastanawiać - premierowy zakup to mus

[D.B. Cooper 3 066]

właśnie, to Dark Souls i tym bardziej nie powinien tego kupować na premierę. To nie jest seria dla każdego i mus kupna na premierę czy w ogóle tyczy się chyba tylko tych co ukończyli poprzednie części albo chociaż grali trochę dłużej i pokochali Soulsowy świat i umieranie. Po co ma wydawać 250 zeta i odbić się od niej jak od drugiej części? Niech poczeka, pojawią się opinie o poziomie trudności i sam zdecyduje czy to gra dla niego. 

 

ja pierwszą część kupiłem z ciekawości, ale dałem za nią 17 zeta, a wcześniej nawet o niej nie myślałem.  Trójkę oczywiście kupię od razu jak tylko nabędę nową konsolę.

Edytowane 29 marca 2016 przez D.B. Cooper

[Wredny 9 556]

No to chyba oczywiste, że piszę z punktu miłośnika Soulsów - i też ponownie nabyłem PS4 właśnie z powodu zbliżającej się premiery "trójki"

[ornit 2 953]

Kawał za(pipi)istego info nt systemu w nowych Soulsach

[DaN3000 80]

Ładnie, same pozytywne zmiany, zapowiada się dobre pvp. Nie poruszyli tylko tematu phantom range, wiadomo coś na ten temat? Gorzej niż w DkS2 i tak raczej nie będzie

[kacperdd 7]

Jest też pierwsza recenzja z Zachodu - EDGE dał 9/10.

[Jerome 1 181]

Ładnie, same pozytywne zmiany, zapowiada się dobre pvp. Nie poruszyli tylko tematu phantom range, wiadomo coś na ten temat? Gorzej niż w DkS2 i tak raczej nie będzie

Byly filmiki pokazujace, ze o phantom range nie ma mowy. W BB bylo juz za(pipi)iscie takze i tutaj mysle, ze tak bedzie.

 

 

Jest też pierwsza recenzja z Zachodu - EDGE dał 9/10.

To tak jak Demonsom i 2 poprzednim Darkom - znow gra roku bedzie u nich co mnie bardzo cieszy jako maniaka serii.

[easye 3 372]

Wszyscy moi znajomi mowia ze jedna z latwiejszych czesci, 0 problemow z bosami - leca jak burza, co tymbardziej dziwi ze hardcorowcy od Jeroma twierdza, ze trudne...!

Edytowane 29 marca 2016 przez easye

[Gość suteq]

No też czytałem, że jest poziom BB albo i niżej. Kolo skończył grę w 30h omijając tylko jednego bossa. 

 

To chyba dobry moment aby From skończyło z serią i zajęli się czymś nowym, bo coraz łatwiejsze te gry. 

[XM. 10 888]

No też czytałem, że jest poziom BB albo i niżej. Kolo skończył grę w 30h omijając tylko jednego bossa. 

 

To chyba dobry moment aby From skończyło z serią i zajęli się czymś nowym, bo coraz łatwiejsze te gry. 

Mechanika objechana przez 4 części, czym tu może zaskoczyc ludzi co grali w każdą częsc? Combat system obcykany, nie te czasy co przy pierwszej części, że ludzie nie wiedzieli od której storny grę ugryźć.

[Wredny 9 556]

Może ogrywają tę wersję dla recenzentów, o której Miyazaki mówił, że specjalnie ułatwili, by dziennikarze mogli przejść?

W każdym razie może być tak, jak pisze XM - jak się grało w każdą część to i człowiek sam levelował

Enyłej - beka z typów, którzy z tego tytułu jadą po FS, jakby poziom trudności był jedynym pozytywem, który seria Souls oferuje...

[Gość suteq]

Wersja japońska też jest ułatwioną wersją dla recenzentów? No chyba nie, a właśnie w oparciu o tę wersję czytałem wrażenia. 

 

 

Enyłej - beka z typów, którzy z tego tytułu jadą po FS, jakby poziom trudności był jedynym pozytywem, który seria Souls oferuje...

Widać nie zrozumiałeś o co mi chodzi. Faktycznie Soulsy mają genialny design i świetnie opowiedzianą historię, ALE dużo ludzi kocha tę serię przez to, że stawia przed graczem wyzwanie w tym casualowym świecie. Natomiast jak nawet Soulsy robią się coraz łatwiejsze i łatwiejsze to nie ma wyzwania, a jak nie ma wyzwania to nie ma funu. W moim przypadku to właśnie te wyzwanie jest jednym z czynników dlaczego zagrałem w te gry. Chciałem udowodnić sobie, że nie jestem kompletnym casualem, a calak w jedynce jest dla mnie niezbitym dowodem, że jeszcze się nie poddałem mojemu wewnętrznemu januszowi gamingu,