Właśnie zacząłem...

[Josh 5 534]

3 godziny temu, Square napisał(a):

Wyzwania z jedynki o wiele trudniejsze niż w dwójce, trzeba było je zrobić ciągiem.

Egzakli. Są checkpointy, ale nie ma save'ów pomiędzy. Teraz zwiększmy delikatnie poziom trudności poprzez streamowanie gierki z Plusa, gdzie chwilowa zawiecha internetu skutkuje wypierdoleniem z gry i zaczynaniem wszystkiego od nowa. Za pierwszym razem jak to robiłem, to doszedłem do 8 zadania (po około godzinie mordęgi, z czego 40 min. zeszło na czelendż z balistą), no i nie zgadniecie... net postanowił na chwilę zrobić sobie przerwę. No więc zacząłem od nowa i tym razem dobiłem do 10, ostatniego wyzwania i pod sam koniec jak już widziałem metę wyskoczyło mi info, że zaraz mnie znowu rozłączy z grą, bo megabity na sekundę się nie zgadzają  Udało mi się jednak odpalić tryb super saiajyn ultra instinct i w tym samym momencie skończyłem zadanie. Chyba by mnie szlag trafił jakbym miał trzeci raz do tego podchodzić. 

[XM. 11 470]

Ja jedynkę i dwojke robiłem nawet no upgrade runy na najwyższym. Pamiętam, że klony albo właśnie korytarz do cycatej Clotho to były niezapomniane (w negatywnym tego słowa znaczeniu) chwilę, szukało się na potęgę możliwości przycheesowania gry żeby choć trochę sobie ułatwić.

[zdrowywariat 556]

Uwielbiam God of Wara i God of Wara 2, GOW2 najlepsza część z Kratosem, a trójka mimo, że słabsza to jednak i tak lepsza od nowych GOWów.

 

Lubię, gdy slashery itp. rzucają nam zagadki dla urozmaicenia rozgrywki, posiadają jakąś namiastkę eksploracji i sekrety do odkrycia. Dlatego lubię całą trylogię GOWa, bo czasem też trzeba było ruszyć głową. Nie były to co prawda jakiś wybitne łamigłówki, ale cieszyły i nie były prostackie jak w nowych GOWch. Uwielbiam Ninja Gaiden, który zawiera fajnie ukryte złote skarabeusze do znalezienia, czego zabrakło mi w NG2. Lubię po prostu jak slasher daje odetchnąć na chwilę.

Edytowane czwartek o 08:45 przez zdrowywariat

[Jukka Sarasti 561]

Niby człowiek dożyna parę gierek (ale w sumie na cztery rozkopane, to trzy są do domknięcia w jeden wieczór, więc wjadą w tym tygodniu wrażenia w temacie o ukończonych gierkach), ale jak poczuł zew, to zabrakło silnej woli i zacząłem po raz wtóry:

 

Nigdy nie grałem w SE, a i w samo DMC 4 grałem wieki temu. Pamiętam, że z levelami dali nieco ciała, ale oczywiście sieka się doskonale. A jak zobaczyłem walkę z Balrogiem po raz pierwszy w okolicach premiery, to dopiero był szok, jak toto wygląda 

[Josh 5 534]

Po genialnym DMC3 to było lekkie rozczarowanko, klimat mocno się rozmył, walka jako Nero stanowiła ukłon w stronę mniej wprawionych graczy, niesamowicie irytował recykling lokacji i bossów. Do końca życia będę zdania, że siódma generacja to był spory krok wstecz dla Japończyków, w zasadzie każda ich seria przeżywała wtedy kryzys: RE, Final Fantasy, MGS, Silent Hill i masa innych. Ale i tak się rzeźniczyło w DMC czwóreczkę. Special Edition ze swoim trybem turbo, możliwością grania jako Vergil, Lady i Trish i opcjonalnymi ciuszkami ładnie podkręciło gierkę i aż chciało się masterować wszystkie dostępne misje. No i zajebiste było Bloody Palace z systemem rankingowym.  

[XM. 11 470]

NAJLEPSZA CZESC. Genialny Nero z Busterem, świetne walki z bossami, mega różnorodność lokacji i przecudowny bloody palace. No, ale rozumiem czemu niektórym nie podoba się - chaptery 11-17 recykling i do wyjebania. No i Dante ma chujowe dodatkowe bronie. 

 

Niezmiennie - cudowna gra, o wiele lepsza niż V.

 

[Jukka Sarasti 561]

Piątka to moje ulubione drugie DMC, ale mogę przeboleć nawet słabe lokacje, tylko, że V gra się po prostu dużo gorzej od reszty. Nawet jakby nie tyle zamienić tę postać, co wywalić, to bym lubił jeszcze bardziej.

 

A czwórka póki co lepiej, niż zapamiętałem - ubiłem żabę i może wieczorem będzie chwilka na kolejną misję.

[BRY@N 1 979]

BASTION (PS4)

Po skończeniu Transistor i wcześniej Hades chciałem sprawdzić kolejną grę od Supergiant Games i jakiś czas temu kupiłem Bastion. Nie widziałem wcześniej żadnego gameplayu a główna grafika raczej sugeruje spacerek po parku, także byłem mocno zaskoczony na plus po pierwszych minutach z grą. Zobaczymy jak będzie później.

[Mendrek 584]

Might & Magic: Clash of Heroes Definitive Edition (dostępna na wielu platformach).

 

Remaster perełki z NDS-sa. Myślałem, że po Puzzle Questach bojowe jeweled mnie nie zaskoczy, a tu to ŁO PANIE! Frakcje, jednostki, zasoby, bohaterowie, skille (jednostek i bohaterów) i sporo taktycznego myślenia, pomimo faktu, że za diamenciki robią jednostki, które dochodzą od dołu. Musimy je układać, ale mają różne czasy aktywacji ataku i kolory. Dzięki temu możemy łączyć ataki w potężne kombosy, teorzyć szeregi, kub zamieniać jednostki w mury. Wszystko to sprawia, że zamiast klikać sobie przyjemnie w diamenciki, gapimy się w pole bitwy i myślimy nad kolejnym ruchem

 

Do tego bohater i jednostki mogą levelować. Bohater też ma swój skill, atrybuty i artefakty. Poza tym biega po mapie, zbiera zasoby, robi questy i oczywiście walczy. Fabularnie gra jest prequelem Heroes of Might and Magic V (są chociażby frakcje z piątki). Dodaje to oczywiście smaczku fanom uniwersum.

 

Bawię się póki co przednio

 

 

 

[AdiCarrion 131]

8 minut temu, Mendrek napisał(a):

Might & Magic: Clash of Heroes Definitive Edition - remastet perełki z NDS-sa. Myślałem, że po Puzzle Questach bojowe jeweled mnie nie zaskoczy, a tu to ŁO PANIE! Frakcje, jednostki, zasoby, bohaterowie, skille (jednostek i bohaterów) i sporo taktycznego myślenia. Pomimo faktu, że za diamenciki robią jednostki, tylko dochodzą od dołu. Musimy je układać, ale mają różne czasy aktywacji ataku i kolory, Dzięki temu możemy łączyć ataki w potężne kombosy, teorzyć szeregi, kub zamieniać jednostki w mury. Wszystko to sprswia, że zamiast klikać sobie przyjemnie w diamenciki, sgapimy się w pole bitwy i myślimy nad kolejnym ruchem

 

Do tego bohater i jednostki mogą levelować. Bohater też ma swój skill, atrybuty i artefakty. Poza tym biega po mapie, zbiera zasoby, robi questy i oczywiście walczy. Fabularnie gra jest prequelem Heroes of Might and Magic V (są chociażby frakcje z piątki). Dodaje to oczywiście smaczku fanom uniwersum.

 

Bawię się póki co przednio

 

 

 

To na Switchu wyszło?

Cudna gierka- na NDS przegrałem jakieś dziesiątki godzin.

[Rozi 993]

Wyszło, wyszło.

 

Z podobnych założeń, które ma Bejeweled, czy Puzzle Quest, CIEPLUTKO polecam Wam Grindstone, genialna gra.

Edytowane 20 godzin temu przez Rozi

[Homelander 2 632]

28 minutes ago, Mendrek said:

Might & Magic: Clash of Heroes Definitive Edition (dostępna na wielu platformach).

 

Remaster perełki z NDS-sa. Myślałem, że po Puzzle Questach bojowe jeweled mnie nie zaskoczy, a tu to ŁO PANIE! Frakcje, jednostki, zasoby, bohaterowie, skille (jednostek i bohaterów) i sporo taktycznego myślenia. Pomimo faktu, że za diamenciki robią jednostki, tylko dochodzą od dołu. Musimy je układać, ale mają różne czasy aktywacji ataku i kolory, Dzięki temu możemy łączyć ataki w potężne kombosy, teorzyć szeregi, kub zamieniać jednostki w mury. Wszystko to sprswia, że zamiast klikać sobie przyjemnie w diamenciki, sgapimy się w pole bitwy i myślimy nad kolejnym ruchem

 

Do tego bohater i jednostki mogą levelować. Bohater też ma swój skill, atrybuty i artefakty. Poza tym biega po mapie, zbiera zasoby, robi questy i oczywiście walczy. Fabularnie gra jest prequelem Heroes of Might and Magic V (są chociażby frakcje z piątki). Dodaje to oczywiście smaczku fanom uniwersum.

 

Bawię się póki co przednio

 

 

 

 

Mega mega dobra gra, też dziesiątki godzin przegrałem na NDS i na telefonie. Oczywiście to Ubi obsrane stwierdziło, że mają w dupie aktualizacje i gra już nie działa