Opublikowano 28 września 201311 l Wreszcie przeczytałem "Pakt Ribbentrop-Beck". Książkę czyta się bardzo dobrze i nawet nie zauważyłem, kiedy byłem już przy ostatnim rozdziale. Gdyby w taki sposób uczono historii w polskich szkołach, to każdy gimnazjalista nie myliłby Powstania Warszawskiego z Powstaniem w Getcie. Niestety książka ma też spore wady.Przede wszystkim nie zgadzam się z alternatywną wizją historii, którą przedstawił Piotr Zychowicz. Moim zdaniem jest ona zbyt optymistyczna. Nie chce mi się wierzyć, że historia potoczyłaby się tak idealnie dla Polski. Kolejna wada to powtarzanie w kółko, że Beck i Rydz - Śmigły, byli idiotami. Tak samo autor zdaje się postrzegać Stalina. Nie miałbym nic przeciwko nazywaniu go zbrodniarzem, ludobójcą i katem Polaków, ale idiotą? Nie wydaje mi się. Niestety, tak wygląda analizowanie wydarzeń historycznych, kiedy autor wie, co zdarzyło się potem... Podobnie nie jestem do końca przekonany, czy bolszewicy w 1939 roku dysponowali rzeczywiście tak słabym wyposażeniem, jak podaje Piotr Zychowicz? Opis armii czerwonej jako zdemoralizowanej bandy z karabinami na sznurkach jest dla mnie komiczny, ale mogę się mylić.Pomimo wymienionych wad książka jest warta przeczytania i niedługo zabieram się za "Obłęd 44". Zychowicz jest raczej pop - historycznym, niż historycznym autorem, ale wartym sprawdzenia.
Opublikowano 9 października 201311 l Dziecię Boże mi się bardzo podobało, ale czytam teraz Krwawy Południk i mam 35% (kindle) no i nic z książki nie kojarzę przez te ciągłe opisy. Nie wiem o czym czytałem przez 100 stron. Odkładam, może kiedyś zacznę od zera, no ale nie wciągnęło. Mam brać się za Drogę?
Opublikowano 10 października 201311 l Tak. Kojarzę, że posiada ona mniej takich opisów. Też mnie z czasem męczyły one w Krwawym Południku, chociaż język jest wspaniały. Polecam też "Strażnik sadu" - najlepiej mi się to czytało.
Opublikowano 21 października 201311 l Chciałbym waszą opinię, być może ktoś (przypuszczam ze na pewno) obeznany jest ze skandynawskimi kryminałami. Polecicie Jo Nesbø? Nie czytam prawie wcale, ostatnio czytałem Millenium, od której w sumie zaczęła sie na serio moja fascynacja skandynawią. Nor-Swe kryminały z tego co sie orientuję są di best wiec chcialbym wykorzystać moment mojej ochoty na książkę, zanim mi przejdzie
Opublikowano 12 listopada 201311 l Przeczytałem Drogę, Dziecię Boże i odpadłem w połowie Krwawego Południka zniechęcony opisami. W każdym razie chcę więcej Cormaca. Co teraz? Albo inaczej - w jakiej kolejności teraz resztę?
Opublikowano 12 listopada 201311 l Też nie dałem rady skończyć Krwawego południka, to samo miałem ze Strażnikiem sadu.
Opublikowano 12 listopada 201311 l Trylogie pogranicza ogarnij. Z trylogii na razie czytałem tylko Przeprawę ale szczerze polecam. Na pewno nie zmęczy tak jak Krwawy Południk.
Opublikowano 16 listopada 201311 l Droga - w dwa dni przeczytana, Początkowych kilkadziesiąt pierwszych z trudem trudem, później było już lepiej, a na końcu zatopiłem się cały. Dobra powieść na jesien. Edytowane 16 listopada 201311 l przez Banny
Opublikowano 22 listopada 201311 l "opłaca się" czytac Sodome i Gomore McCarthego, nei znajac 2 wczesniejszych? udalo mi sie tylko to z biblioteki uniwersyteckiej wypozyczyc i sie zastanawiam ;/
Opublikowano 22 listopada 201311 l Nie wydaje mi się. O ile Rącze konie i Przeprawę można czytać niezależnie, tak Sodoma i Gomora jest z tego co wiem i zasłyszałem (bo sam jeszcze nie czytałem) jakby połączeniem dwóch odrębnych ścieżek w jedną, szerszą drogę. Zarazem kontynuacją i klamrą spinającą losy bohaterów z Rączych koni i Przeprawy. Oczywiście mogę się mylić. Edytowane 22 listopada 201311 l przez Kmiot
Opublikowano 22 listopada 201311 l nie wiem jak mozna czytac mccarthego bez lekkiego uczucia dyskomfortu bannek, polecam zapoznac sie w koncu z literatura na odpowiednim poziomie i wygooglowac haslo jorge luis borges
Opublikowano 22 listopada 201311 l To widzę że poleciałem po hardkorze zaczynając od "Krwawego Południka". Już to kiedyś pisałem, że w połowie zastanawiałem się czy sobie nie darować, bo przez tak jak wspomniano przez opisy całość się zlewała i nie wiadomo czy się przeczytało 100 czy 200 stron. Wróciłem po jakimś czasie i drugą połowę łyknąłem bardzo szybko, na końcu będąc zauroczony. Także warto się przemęczyć, a ja czekam na chwilę, kiedy będę mógł powrócić do Cormaca. Póki co za dużo Lema mam do ogarnięcia.
Opublikowano 23 listopada 201311 l Nie wydaje mi się. O ile Rącze konie i Przeprawę można czytać niezależnie, tak Sodoma i Gomora jest z tego co wiem i zasłyszałem (bo sam jeszcze nie czytałem) jakby połączeniem dwóch odrębnych ścieżek w jedną, szerszą drogę. Zarazem kontynuacją i klamrą spinającą losy bohaterów z Rączych koni i Przeprawy. Oczywiście mogę się mylić. zabralem ze soba ksiazke do pociagu - na poczatku w ogole nie moglem skumac, o co wlasciwie chodzi, 5, czy 6 bohaterow i wspominaja, gadaja, jakies historie... Teraz jestem na ok. 60 stronie i mozna czytac, owszem, ale chyba wyjasnien co do pewnych spraw tutaj nie bedzie, wiec chyba sobie daruje, tak jak piszecie, jak kiedys dorwe wczesniejsze czesci to przeczytam. Lubię Cormaca - Krwawy Południk byl moja pierwsza ksiazka, ktora przeczytalem - w 4 dni. Wciagnela mnie ta opowiesc na maksa, lubie "dziki zachod", a te opisy, na ktore narzekacie, byly dla mnie czyms wspanialym, wczesniej jakby nie spotykanym w mojej raczkujacej karierze czytelniczej. Na koncowce ksiazki mialem wypieki i pare godzin nie moglem dojsc do siebie, ze to juz koniec.. Super. Pozniej czytalem "W ciemnosc", tez dobra lektura, aczkolwiek o wiele slabsza w moim mniemaniu. "Straznika Sadu" zarzucilem po 100 stronach chyba. Sam nie wiem czemu. "Droga" - na poczatku flaki z olejem, po przewertowaniu polowy ksiazki wkoncu wczulem sie w klimacik i dotrwalem do konca, nie zaluje. Sodome zatem porzucę, ale na jej miejsce musi cos szybko wpasc, bo glodny jestem! _M_ - mysle, ze za glupi jestem na pisarzu pokroju Jorge_Luis_Borges, z tego co czytam na wiki : (
Opublikowano 23 listopada 201311 l nie wiem jak mozna czytac mccarthego bez lekkiego uczucia dyskomfortu bannek, polecam zapoznac sie w koncu z literatura na odpowiednim poziomie i wygooglowac haslo jorge luis borges Mccarthy jest znakomity.
Opublikowano 6 grudnia 201311 l Andrzej Iwan "spalony" - świetna (auto)biografia, książką po prostu o ile ma się czas połyka się za jednym razem"Miasto i psy", momentami bardzo mocna powieść o realiach życia kadetów szkoły wojskowej ale też całego społoczeństwa Peru w połowie XX w."Głowa Kasandry" - bardzo przyjemne post-apo polskiego autora
Opublikowano 7 grudnia 201311 l Mo Yan "Zmiany" - krótka książeczka autorstwa laureata literackiego Nobla 2012. Czyta się szybko i przyjemnie, mimo tego, że autor słabo zarysowuje realia społeczne skupiając się przede wszystkim na swoim w życiu... W sumie polecam. Jacek Piekara "Miecz Aniołów" - mam pewien problem z tą książką. Z jednej strony razi mnie jej schematyczność i próba przeniesienia akcji do uniwersum wzorowanego na XV w. Europie, ale z drugiej... Powieść Piekary czyta się bardzo dobrze. Nawet nie zauważyłem, kiedy byłem w połowie, a następnego dnia dokończyłem. Szczypta kontrowersji, rzemieślnicze prowadzenie fabuły i spora dawka humoru. Warto przeczytać.
Opublikowano 26 grudnia 201311 l John Irving - Swiat Wedlug Garpa, swietna pozycja, smiechlem nie raz, jak czytalem. A tak w ogole to szukam tytulu pewnej ksiazki, ktora chce przeczytac. Jest to opis calego dnia spedzonego przez glownego bohatera bodajze w Danii, jest opisane wszystko od deski do deski, jak sie budzi, co je, potem idzie na wyklady, nastepnie spotyka znajomego w miescie, gada z nim itd. Wie ktos o co chodzi?
Opublikowano 26 grudnia 201311 l No nie wiem, ale nasuwa na myśl "Ulissessa", tyle, że tam jest Irlandia, nie Dania. I napisać, że to po prostu opis całego dnia, to jak nic nie napisać. No, ale z grubsza o to chodzi.
Opublikowano 27 grudnia 201311 l "Gwiazdozbiór psa" najlepsza książka jaką ostatnio czytałem, książka jest świetna, moim zdaniem trzeba przeczytać. Trzeba się jedynie przyzwyczaić do dziwnej składni tej książki, Edytowane 27 grudnia 201311 l przez xbor
Opublikowano 10 stycznia 201411 l Jacek Komuda "Galeony Wojny" - wreszcie udało mi się zdobyć oba tomy! Genialny klimat morskich walk, nietypowy setting (kojarzycie podobne, polskie książki?) , opis Gdańska przywodzący na myśl przemysłową Łódź i sporo humoru. Obie książki polecam, zwłaszcza miłośnikom sarmackich klimatów. Wydaje mi się, że to najlepsze pozycje, które wyszły spod pióra Komudy.
Opublikowano 11 stycznia 201411 l Pasja Życia - Bardzo wciągająca pozycja, która przypadnie do gustu nie tylko miłośnikom Van Gogha Myslę, że każda wrażliwa jednostka nie pozostanie obojetna wobec ciężkiego żywotu tego wspaniałego człowieka. Polecam 5/6
Opublikowano 16 stycznia 201411 l Straszliwie sam. Mój dziennik - Raymond Domenech opowiada o swoje pracy jako selekcjoner reprezentacji Francji. Książka pozwala spojrzeć na reprezentacje i prace trenera "od kuchni", można dowiedzieć się wiele o dzisiejszych gwiazdeczkach. Pozycja obowiązkowa dla każdego pasjonata sportu, a w szczegolnosci fana pilki noznej.
Dołącz do dyskusji
Możesz dodać zawartość już teraz a zarejestrować się później. Jeśli posiadasz już konto, zaloguj się aby dodać zawartość za jego pomocą.
Uwaga: Twój wpis zanim będzie widoczny, będzie wymagał zatwierdzenia moderatora.