Wiadomo kiedy wyjdą kolejne części książek w języku polskim ?

Edytowane 1 września 201212 l przez terror

Nie. Wiadomo tylko, że jest plan by je wydać.

Sorry za double post, ale jest nowy ViDoc:

jest nieźle, ale o fabularne wąki się nie martwię bo materiały od 343 napawają optymizmem (kuchnia jak ta gra wyglada)

Przeczytałem Fall of Reach... świetnie napisana i przełożona książka Jakimś znawcą literatury nie jestem ale twórczość Ken Traviss (konkretnie cykl Gears of War) jest sporo gorszy.

 

Pytanie tylko mam...

 

30 sierpnia 2552 roku Przymierze dopiero co odnajduje i atakuje Reach, tymczasem w Halo Reach na planecie można już było znaleźć covenantów 24 lipca.

 

Również Cortana która w książce w tym samym czasie jest zupełnie indziej, konkretnie już na Pillar of Autumn, w grze jest jeszcze na planecie a naszym zadaniem jest jej dostarczenie 30 sierpnia na zadokowany statek.

 

Pamiętam że wielu fanów zarzucało po premierzę Reach nieścisłości, to właśnie o te chodzi?

tak, PoA też nie powinien być na planecie itd. itp, Bungie trochę pokpiło sprawę

Podumalem nad zakonczeniem sagi Forerunner'ow

 

 

Poniższy teskt zawiera spoilery dotyczące uniwersum Halo.

Pokaż ukrytą zawartość

Uniwersum Halo mogę śmiało przyrównać do tajemniczego ogrodu. Na początku patrzyłem na nie przez dziurkę od klucza i widziałem tylko tajemniczą instalację 04. Powoli rozgryzałem przeznaczenie tej budowli, odkrywałem prawdę o tajemnicznym i wrogim Przymierzu, a także walczyłem z pojawiającym się praktycznie zewsząd flood’em. Na Pillar of Autumn, a następnie powierzchni pierścienia interesowała mnie przede wszystkim sylwetka głównego bohatera, byłem zaintrygowany Covenantami, o których tak naprawdę nic nie było wiadomo. Przez myśl mi jednak nie przechodziło by poznawać historię jeszcze bardziej tajemniczych Forerunner’ów – twórców instalacji 04. Halo: Combat Evolved nie tylko wprowadziło strzelanki z pierwszej osoby na konsole, pokazało jak gra bez trybu online może stać się jedną najpopularniejszych gier turniejowych, zrewolucjonizowało gatunek, ale także i przede wszystkim doprowadziło do nowego Wielkiego Wybuchu. Po premierze gry zrodziło się nowe uniwersum które Bungie razem z Microsoftem przez lata rozbudowywali. Z każdą nową publikacją uchylali rąbka tajemnicy, odpowiadali na coraz więcej pytań stawianych przez graczy, ale też z każdą odpowiedzią rodziły się kolejne pytania. Koniec końców w uniwersum Halo wydano już 7 gier, conajmniej 12 książek (w zależności czy dodamy jeszcze art-booki, książki o fenomenie Halo, itd.), całkiem pokaźny zbiór komiksów, web series, filmy anime, itd.

Microsoft ze studiem 343 Industries stanęli przed zadaniem kontynuowania uniwersum Halo. Problem polegał jednak na tym, że trzeba to było zrobić w sposób umiejętny i wiarygodny. Skoro Halo 3 kończyło dominację prophet’ów i kontynuowało rozłam w szeregach Przymierza, to ciężko było 343 Industries robić z tego oś napędową nowej trylogii. W marcu premierę miała ostatnia książka z trylogii Forerunner’ów czyli Halo: Silentium. Po skończeniu tej książki zacząłem głęboko analizować wszystko to co zostało wydane przez ostatnie 12 lat i starałem się to spoić, zrozumieć i przede wszystkim upewnić, że nie mam do czynienia z jakimiś nieścisłociami w uniwersum. Dzisiaj już nie patrzę na Halo przez dziurkę od klucza, bo zostałem zaproszony, a raczej sam się wprosiłem do owego tajemniczego ogrodu i przez lata poznawałem jego tajemnice. Wiem skąd się wziął Flood, dlaczego Didact zaatakował Ziemię w Halo 4 i dlaczego Gravemind przy pierwszym spotkaniu z Master Chief’em i Arbitrem określił siebie mianem „pomnika wszystkich naszych grzechów”. 343 Industries razem z Gregiem Bear’em odpowiedziało na najważniejsze pytania, pozostawiając sobie nie tylko szerokie pole manewru jeżeli chodzi o kontynuację uniwersum, ale także umożliwia dalsze eksplorowanie wstecz.

Halo: Combat Evolved skupiało się na sylwetce John’a 117; to on był jedyną szansą ludzkości, to wokół niego kręciła się oś fabularna. Pomimo rozwinięcia historii w Halo 2 i Halo 3, założenia fabularne się nie zmieniły - Petty Officer miał za zadanie dokończyć walkę i uratować ludzkość. Halo 3:ODST zerwało z tym podejściem i rozwinęło historię do oddziału ODST, za czym teoretycznie poszło Reach przedstawiając losy Noble Team. Chociaż tak naprawdę to Halo Reach było także historią samej planety. Przed nielada wyzwaniem stanęło więc studio 343 Industries przy kontrukcji fabuły do Halo 4. W przypadku Halo Reach, Halo Wars i Halo 3: ODST mieliśmy do czynienia ze spin-offami. Ich zadaniem było opowiedzenie innej historii by jeszcze bardziej rozbudować przygody zielonego super żołnierza. Ich zadaniem również było spojrzenie na uniwersum z innej perspektywy – ukazanie jakim sposobem Cortana dostała się na Pillar of Autumn, jak wyglądał atak Covenant’ów na Mombasę, itd. W przypadku Halo 4 mieliśmy do czynienia z nową trylogią, która w sposób spójny miała połączyć to czego do tej pory dokonał John 117 z tym co czeka uniwersum w przyszłości. Zadanie przed którym stanęło 343 Industries było ogromne, nie tylko dlatego, że Master Chief dokończył walkę, ale także dlatego, że w przeciągu ostatnich 12 lat zmienił się sposób w jaki prezentuje się fabułę w grach i zmieniły się same założenia fabularne gier. Obecnie raczej nie gramy już super żołnierzem, który jest jedyną szansą ludzkości czy całego uniwersum. W Mass Effect – John Shepard stawia czoła żniwiarzom, ale zawsze ma pod ręką drużynę, a w razie większych starć flotę Przymierza (Alliance – nie mylić z Covenant), w Call of Duty i Battlefieldzie zazwyczaj mamy przy sobie przynajmniej jednego kompana, którzy wprawdzie bardziej pilnują byśmy podążali niezwykle liniową ścieżką ale także pokazują, że Rambo to my za bardzo nie jesteśmy. Można tak wymieniać do woli i bez liku... najlepiej pokazuje to jednak zapowiedź Far Cry 3: Blood Dragon, która poprzez nawiązania retro ma oddać charakter bycia super herosem. Blood Dragon ma być jednak oddaniem hołdu przeszłości.

Jak więc dostosować się do standardów panujących obecnie w branży i kontynuować historię rozpoczętą 12 lat temu? Pisałem, że jest to ogromne przedsięwzięcie, ale tak naprawdę nie jest ono wcale takie trudne. Wystarczyło tylko skupić się na przeniesieniu gry kilka lat naprzód i uczynienie z SPARTANa legendy. Należało również poświęcić większą uwagę wątkowi emocjonalnemu. Słowa Cortany, która prosi: „zanim to się wszystko skończy, obiecaj mi, że dowiesz się który z nas jest maszyną”, są jednymi z najważniejszych w całym Halo 4. To one nakreślają oś fabularną gry i pokazują, że John 117 może i jest super żołnierzem, ale to nie dzięki niemu ludzkość została uratowana, tylko dzięki Cortanie. I tak poprzez wyeliminowanie Cortany i zredukowanie roli John’a pod koniec Halo 4, 343 Industries ma wolną rękę jeżeli chodzi o Halo 5. Osobiście uważam, że w kolejnej odsłonie gry nie będziemy już nawet grali jako 117. Z jednej strony byłoby to wielkim ciosem dla marki, ale z drugiej pozwala, podobnie jak w samym uniwersum, uczynić z SPARTANa symbol i kontynuować walkę gdzie indziej. W końcu same Spartan Opsy otworzyły kilka furtek, a raczej portali, jeżeli chodzi o oś fabularną gry.
Dzisiaj już wiemy, że Flood jest zemstą Prescursor’ów na Forerunner’ach, że 343 Guilty Spark był kiedyś człowiekiem i określając ludzi mianem reclaimers nie miał na myśli tytułu nadanego ludziom przez Forerunner’ów, a właśnie przez Precursorów. Widzimy, że to co się zaczęło przez podróż Pillar of Autumn w okolicach planety Threshold było tylko małym nieznaczącym epizodem tego uniwersum, który został wzięty pod lupę przez Bungie. Przypominać to może lot samolotem – z każdą chwilą po starcie wszystko robi się coraz mniejsze, ale też i widzimy coraz więcej. Marzy mi się gra opowiadająca o wojnie ludzi z Forerunnerami, bliższa prezentacja sylwetki Fortencho, początek wojny z Flood’em. Gra Halo bez Master Chief’a może istnieć, to już zostało udowodnione. Teraz 343 Industries udowadnia, że uniwersum jest tak ogromne i na tyle interesujące, że nowa produkcja w sposób pośredni czy bezpośredni nie musi wcale krążyć wokół tematu Johna
W interesujący sposób nowe spojrzenie na uniwersum Halo pokrywa się z wizją Bungie odnośnie ich najnowszego projektu czyli Destiny. Być może niedługo to właśnie Halo będzie największym rywalem Destiny i na odwrót. Zasadniczym jednak pytanie jest to, czy to nowe spojrzenie na gry science-fiction oznacza nowy kierunek jaki one obrało. Czy studia deweloperskie by zwiększyć immersję u graczy postanowiły oddać herosów w ręcę graczy by mogli oni zostać stworzeni na ich podobieństwo zamiast kreować postać herosa? Jest to artybut znany dosyć powszechnie w grach Role Playing, a obserwując jak przez ostatnie lata strzelanki FPS inkorportowały elementy RPG nie byłoby to zaskoczeniem. Na pewno pomysł by rozbudować aspekt socjalny w grze za pomocą oddania graczom kawałku uniwersum podoba mi się bardziej niż atakowanie poprzez integrację z facebook’iem i twiterem. Jeżeli należysz do grona graczy dla których Halo to tylko kolorwa gra w której gracz strzela sie żelkami z gumisiami czy krasnoludkami, to możesz albo tkwić w tym błędnym przekonaniu, albo możesz spróbować zagłębić się w to uniwersum bo pod przykrywką First Person Shooter tkwi jedno z najlepiej rozwiniętych i spójnych uniwersów science-fiction, które wraz z nową generacją konsol ma szansę sięgnąć gwiazd.

 

 

http://zeratulpl.blogspot.com/2013/05/halo-bez-master-chiefa.html

Edytowane 3 maja 201311 l przez Raptor
Nie wklejamy czystych linkow, nastepnym razem warn.

Trailer z 10 lipca, ale chyba nikt nigdzie nie wrzucał - serial animowany The Fall of Reach (3 odcinki):

 

Gdzie można tanio kupić książkę First Strike? Wczoraj zaopatrzyłem się w upadek Reach i zabieram sie za czytanie przed rozpoczęciem Halo 2. Nie chciałbym, żeby ominęły mnie nawiąznia do postaci z książek.